يكي از نمايندگان جناح تندروي مجلس، اخيراً اقدام به افتتاح حساب كاربري رسمي در توييتر كرده است. اين در حالي است كه توييتر در ايران فيلتر است و در عین حال تعداد زيادي از مقامات و كنشگران رسمي سياسي نيز حساب توييتر دارند، با وجود اين اضافه‌شدن نمايندگان تندرو و اصولگراي مجلس يا افراد مشابه آنان به این فرآیند قدري دور از انتظار بود؛ به همين دليل روزنامه شهروند گفت‌وگويي را با اين نماينده انجام داده و منتشر كرده است كه بخش خاصي از آن بسيار قابل توجه است. ابتدا چند سوال مقدماتي از آقاي نماينده پرسيده مي‌شود، سپس پرسش اصلي طرح مي‌شود: «و اما آن سوال اصلی؛ شما چگونه توییتری شده‌اید؟ مگر نه اینکه توییتر در کشورمان فیلتر است؟!
باور می‌کنید زمانی که توییترم را راه‌اندازی کردم، نمی‌دانستم فیلتر است.
راستش، نه!
- باور کنید نمی‌دانستم. اتفاقا چند روز بعد از اینکه توییترم فعال شد، یکی از دوستان به بنده اطلاع داد که توییتر فیلتر است.
پس با این حساب فیلترشکن شما همیشه روشن است؟!
- خب، واقعا فرصت فکر‌کردن به این مسائل وجود ندارد.
سیستم را روشن و سایت مورد نظرم را باز می‌کنیم. (با خنده) شما همیشه به‌دنبال جنجال هستید.
بگذریم؛ آیا قصد ندارید با توجه به جایگاه‌تان به‌عنوان نماینده مردم در مجلس اقدامی در مسیر رفع فیلتر توییتر انجام دهید؟! به طور کلی با توجه به اینکه در این چند روز فضای توییتر را دیده‌اید و با آن آشنا شده‌اید، آیا فکر می‌کنید مسدودبودنش ضرورت دارد؟!
- ما که کاره‌ای نیستیم. من هم مثل شما؛ ولی به هر حال از توییتر استفاده می‌کنم و می‌توانم این را بگویم که برخلاف دیگر درگاه‌های ارتباطی آنلاین، شخصا مسئولیت توییترم را برعهده دارم و خودم در توییتر می‌نویسم!»
حتماً اشتباه نكرده‌ايد؛ يك‌بار ديگر پاسخ اين آقاي نماينده را مرور كنيد. ما پاسخ‌ها را صادقانه فرض مي‌كنيم، زيرا در غير اين صورت جايي براي بحث نمي‌ماند. نكات مهم اين گفت‌وگو كه در پس اين اظهارات وجود دارد به شرح زير است:
1- فيلتربودن يا به معناي دقيق ممنوع‌بودن استفاده از توييتر آن‌قدر خارج از عرف و عقل سليم تلقي شده كه يك نماينده و كنشگر سياسي نيز از آن بي‌اطلاع بوده است. در حالي كه مي‌دانيم يك فعل مجرمانه و ممنوع بايد به‌طور عقلي چنان ناپسند باشند كه عموم مردم از ممنوع‌بودن آن مطلع باشند. مثلاً كسي نمي‌تواند دزدي كند و بگويد نمي‌دانستم كار مجرمانه‌اي است. حال وقتي كه يك اقدام و فعل كه ارتكاب آن از سوی مردم به دستور رسمی منع شده، ولي يك نماينده مجلس هم از آن بي‌اطلاع است به اين معنا خواهد بود كه آن اقدام نمي‌تواند با هيچ توجيهي در قالب اقدامات ممنوعه و مجرمانه قرار گيرد.
2- فارغ از نكته اول كه درست هم است، ولي باز هم يك نماينده حق ندارد كه چنين ادعايي كند؛ اين عذر بدتر از گناه است. نه‌تنها در چارچوب وظايف نمايندگي كه او سخنگوي كميسيون امنيت ملي مجلس نيز هست، بلكه به‌عنوان يك نماينده بايد سطح آگاهي و دانش و اطلاع او از اين موارد در حد بالا باشد. پس اين بی‌اطلاعی، به‌طور ضمنی اقرار به ضعف مفرط گوینده است و به احتمال زياد اين ضعف در همه حوزه‌هاي تخصصي براي او و دوستانش وجود دارد.
3- اين ادعا به اين معناست كه حتي دوستانش نيز پس از راه‌اندازي حساب توييتري به او اعتراض نكرده‌اند و كسي كار او را تقبيح نکرده است. فقط پس از چند روز ممنوعیت را به او اطلاع داده‌اند! پس چرا اين كار ممنوع و فيلتر شده است؟ خدا مي‌داند. در اينجا وظيفه اين نماينده است كه اگر استفاده از اين امكان را مفيد مي‌داند، پيش از هر اقدامي نطقي و اقدامي در جهت رفع فيلتر آن كند. او اين كار را نكرده است؛ البته بسياري از اين افراد شبكه‌هاي ماهواره‌اي را كه به‌ظاهر داشتن ديش براي گرفتن آنها ممنوع است، را نیز مي‌بينند ولي كسي از آن مطلع نيست؛ در حالي كه در توييتر همه اطلاع پيدا مي‌كنند.
4- خب فرض كنيم كه نمي‌دانسته، حال كه دانسته است، چرا از آن خارج نمي‌شوند؟ به علاوه چطور فيلترشكن دارند آن هم هميشه روشن است؟!
5- اينكه گفته‌اند ما كه كاره‌اي نيستيم، چطور در اين مورد بسيار ساده كاره‌اي نيستند، ولي هنگامی که نوبت به برجام مي‌رسد همه‌كاره مي‌شوند؟ آيا ممكن است كه نمايندگان مجلس تا اين حد فاقد اراده و توانايي براي انجام این امور باشند؟ آيا نمي‌شد از يك مقام مسئول سوال كنند كه چرا توييتر ممنوع است؟
6- نوشته‌اند كه خودشان مسئوليت توييترشان را برعهده دارند. مگر ديگران كه در اين شبكه‌ها مي‌نويسند، خودشان مسئوليت توييتر خود را به عهده نمي‌گيرند؟! طبيعي است كه همه مسئوليت توييت خود را عهده‌دار هستند و اين وجه تمايزي ميان ايشان و سايرين نيست.
7- اين امر نشان مي‌دهد كه مبناي تصميمات و قوانين در جامعه ما به‌گونه‌اي نيست كه منطق آن براي افراد و حتي نمايندگان مجلس روشن باشد تا خود را ملتزم به تبعيت از آن كنند. به علاوه اين رفتار نشان مي‌دهد كه حاكميت قانون به معناي دقيق كلمه دچار خدشه مي‌شود.
آنچه را كه بايد باور كرد، بي‌اطلاعي اين آقاي نماينده از فيلتربودن توييتر نيست، زيرا اين مسأله مهمي نيست كه باور كنيم يا باور نكنيم كه البته مسئوليت باوركردن آن براي آقاي نماينده بيشتر است، چون اقرار به كم‌اطلاعي وي است. آنچه را كه بايد باور كنيم و باور هم مي‌كنيم نكاتي است كه به‌عنوان جمع‌بندي از اين گفت‌وگو ذكر شد.