علیرضا کیانپور روزنامه نگار @kianpourAlireza
حدود چهار سال پیش که روحانی آمد و شد رئیس‌جمهوری مملکت، واژه‌ای به اصطلاحات سیاسی اضافه شد که اوایل درست توی زبان هم نمی‌چرخید اما بعد این‌قدر گفتند برجام، برجام، برجام که حداقل در یک مورد، وسط برنامه زنده تلویزیون، آقای مجری که احتمالاً چشم دیدن دولت تدبیر و امید و این فوفولبازیها را نداشت، به جای کلیشه خداحافظی تلویزیونی‌اش که «رسیدیم به فرجام کار» زل زد توی چشمان با یک طور دلواپسی مجریانه گفت كه «رسیدیم به برجام کار»! اتفاقاً همین «دلواپسی» هم از آن اصطلاحاتی بود که همین سه، چهار سال گذشته وارد سیاست شده و جالب آنکه سخت مربوط است به «برجام»؛ برجام که به فرجام رسید دو اتفاق مهم افتاد؛ اول اینکه آن‌قدر این تعبیر «به فرجام رسیدنِ برجام» اینجا و آنجا به کار رفت که همه‌جا دفعتاً کهیر زد و دوم آنکه عده‌ای راه افتادند همه‌جا به دلواپسی برای چرخ‌های سانتریفیوژ و چرخ‌های زندگی که ای امان نمی‌چرخد... ای فغان قفلی که زد!
اینها را گفتم چرا که دیروز داغ‌ترین هشتگ توییتر فارسی «دلواپسی» بود اما نه برای چرخ و سانتریفیوژ. دیروز کاربران توییتر از عمق جان دلواپس بودند، برای خوزستان. گرد‌و‌خاک که این سال‌ها چشمان مردمان صبور خوزستان را بسیار خراشیده و سوزانده، کم بود؛ این روزها بی‌آبی و بی‌برقی هم به بیچارگی‌هایشان اضافه شده و فاجعه‌بارتر آنکه با قطع‌شدن گازشهری در این استان نفت‌خیز، آخرین کاشی دومینوی درد خوزستان هم فروریخت و بغض توییتر فارسی ترکید تا آنجا که «AbbasTahmasebizadeh» توییت کرد: خوزستان در خاک بی‌توجهی دفن شد. از غروب شامگاه سه‌شنبه دمای «دلواپسی برای خوزستان» بالاتر و بالاتر رفت و هنوز بامداد دیروز فرانرسیده بود که «دلواپس _ خوزستانیم» به نقطه جوش رسید!
عده‌ای از سال‌های ایثار خوزستان برای ایران در جنگ نوشتند و از اینکه حال نوبت فداکاری ایران است برای خوزستان. «میرهابیل» شبیه به «ليدى اِل» نوشت: «خوزستان نفس ندارد، خوزستان آب ندارد، خوزستان برق ندارد، خوزستان کار ندارد؛ خوزستان اما نفت دارد، خوزستان شلمچه دارد.» حال آنکه بیشتر توییت‌ها برخلاف این کلیشه رایج بود. «خاکستری» نوشت: ما مردم خوزستان از ملت ایران به‌خاطر ۸سال جنگ طلبکار نیستیم ما می‌خواهیم تمام استان‌های محروم از این وضع ننگین نجات یابند!» و «eghlima» توییت کرد: «نه چون ۸ سال جنگیدیم یا چون ولایت‌مون نفت داره، چون آدمیم و حقمونه که همیشه آب و برق و هوا داشته باشیم؛ پس ما رو هم ببینید.» کمی بعدتر اما «جفرسون طیاره» نوشت: اگه یه سر برین خرمشهر فک می‌کنین جنگ پارسال تموم شده، درصورتی که اشتباه می‌کنین جنگ هنوز تو خوزستان تموم نشده!» و «tarrllan» هم در تشبیهی شیرین نوشت: «خوزستان مثل مامان ايرانه! كمتر از همه مي‌خوره، مي‌پوشه، استراحت مي‌كنه، همه نق و نوق هم تحمل مي‌كنه.»
بعضی کاربرها همچون «مهتاب محمودی» به دلایل این بحران عظما پرداختند اما «یه دختر» توییت کرد: حالا لازم نیست تک‌تکتون بگید راه‌حل مشکل خوزستان کوتاه‌مدت نیست. ما ۱۰ساله صبوری کردیم، ۱۰سال برنامه کوتاه‌مدت نیست.» همزمان عده‌ای هم خوزستان غنی را دیدند و به ثروت‌های طبیعی این استان پرداختند. «EmadMorshedi» از امکان درآمدزایی از نیشکر خوزستان نوشت و «juristichms» ادامه داد: می‌دونستین خوزستان درطول تاریخ اون‌قدر آباد بوده که نیشکرهاش کام دنیارو شیرین می‌کرده، همینه که شکر در تمام زبان‌ها شکره!» «EhsanMehrabi» هم به جنبه دیگری از بحران پرداخت و توییت کرد: «بخش عمده‌ای از جمعیت «شاهین‌شهر» اصفهان از جنگ‌زده‌ها تشکیل شده است، با این اوضاع شاید «خاک‌زده‌ها» هم شهری دیگر تشکیل دهند.»
همزمان با این همه دلواپسی برای خوزستان در حالی که «Fereshtetabani1» توییت کرده بود که «هموطن تو به دادم برس»، «Rezahoonejani» بدبینانه نوشت: با گالن‌های پر آب و پاوربانک‌های شارژ شده و پول نقد کافی و ماسک به استقبال بارندگی روز پنجشنبه و جمعه خواهیم رفت!» و «میناب» بعد از اشاره به خاطرات سال‌های دانشجویی در اهواز، توییت کرد: «من مي‌گم بس‌شه، به اندازه کافی کشیده» و هشتگ زد «دلواپس خوزستانیم».