| محسن پیر‌هادی| عضو شورای شهر تهران|
بازار تهران یکی از قدیمی‌ترین مناطق تهران است که دارای بافت فرسوده‌ای است و جابه‌جایی آن یکی از دشواری‌هایی است که ما درحال حاضر با آن مواجه هستیم و عدیده‌ای از مشکلات را با خود دارد، زیرا ارزش افزوده و سرمایه‌ای که در بازار وجود دارد، همچنین حق کسبه‌ای که انباشت شده در این سال‌ها سرمایه سنگینی برای صاحبان سرمایه و کار است. به‌همین جهت تصمیم جابه‌جایی بازار تهران پیچیده و خاص است.
اگر بخواهیم عوامل اصلی آن را برشمریم بسیار است اما علت اصلی این مقوله ارزش بالای مغازه‌های بازار و عدم توانایی خریداری همه مغازه‌هاست زیرا هیچ ارگانی به اندازه کافی برای سرمایه‌گذاری در این راستا سرمایه ندارد، برای مثال یک مغازه در بازارمی‌تواند قیمتی بالغ بر یک‌میلیارد تومان را دربرمی‌گیرد، از دیگر سو باید در نظر داشت که راضی‌کردن کاسبان و مغازه‌داران خود مقوله‌ای جداگانه است زیرا هیچ‌‌یک راضی به واگذاری مغازه‌های‌شان نمی‌شوند.
همچنین بحث‌های میراثی و تاریخی نیز مورد توجه است که با جابه‌جایی بازار ایجاد سوال می‌کند، که باوجود یک اثر میراثی چرا باید بازار تهران را جابه‌جا کنیم. در اینجا ممکن است برای بسیاری این سوال پیش بیاید که جابه‌جایی بازار تهران چه لزومی دارد؟ همان‌طور که می‌دانید بازار تهران در مناطق قدیمی تهران واقع شده که خطرات بسیاری این مکان را مورد تهدید قرار می‌دهد اما با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری در این زمینه وجود ندارد، ما باید درجهت کنترل و مدیریت پروتکل‌های ایمنی اقدام کنیم و می‌توان این وضع موجود را اصلاح کرد تا بازار ایمن شود و از استانداردها برخوردار باشد که در پیشبرد این امر نیازمند همکاری کاسبان هم هستیم زیرا اگر آنها از همکاری در این زمینه سرباز بزنند برای ما امکان فعالیت وجود ندارد. به همین جهت تا انگیزه‌ای از سوی کاسبان وجود نداشته باشد کاری از پیش نمی‌رود.
همچنین باید دانست جمعی از کاسبان باید به این موضوع ورود پیدا کرده و برای ایمن‌سازی هزینه کنند. مشکلی که در این میان وجود دارد صاحبان کار، سرمایه و حتی مردم عامه برای ایمن‌سازی خود هزینه نمی‌کنند. شاید بپرسید تاکنون شهرداری فکر جابه‌جایی بازار بوده یا نه در اینجا باید گفت خیر، به دلایل مشکلات پیش‌رو شهرداری در این مورد تاکنون اقدامی انجام نداده است. همچنین باید دانست برای جابه جایی بازار نیاز به یک طرح مصوبی است که در برنامه 5ساله ما موضوعی دال برجابه‌جایی بازار وجود ندارد و اگر بخواهیم در این زمینه اقدام کنیم، نیاز به هزاران هزار میلیارد تومان هزینه است.
بهتر است بگویم تجمیع هزینه چندین شهر دیگر، هزینه خرید واحد‌های داخلی هم نمی‌شود. به همین جهت با توجه به شرایط پیش‌رو باید گفت تنها راه ما ایمن‌سازی است که ابتدا باید شرایط و نواقص را سنجید و در راستای ایمن‌سازی آن اقدام کرد.
ساختمان‌هایی نظیر «پلاسکو» در تهران کم نیستند ازجمله بازار تهران و همین پلاسکو باید درس عبرتی برای سایرین باشد و با توجه به اینکه شرایط جابه‌جایی وجود ندارد و شاید کاسبان علت اصلی این امر باشند باید ایمن‌سازی‌های لازم انجام شود تا مبادا این اتفاق ناخوشایند دوباره به
وقوع بپیوندد.
البته باید دانست اقداماتی در این جهت در بازار تهران انجام شده است اما نباید صرفا به آنها اکتفا کرد و نیاز به اصلاحات بیشتری دارد که باید در این زمینه اعمال قانون صورت بگیرد. همچنین استفاده از عوارض شهری که حق مردم است برای ایمن‌سازی عده‌ای از کاسبان امری پسندیده نیست و حتی چنین اختیار و اجازه‌ای هم نداریم، به همین جهت باید صاحبان ملک برای بالابردن ایمنی خود و مشتریان‌شان در این زمینه اقدام کنند.