شهروند| حمایت روانی فرآیندی است که برای تأمین سلامت روانی آسیب‌دیدگان از سوانح انجام می‌گیرد تا به آنها کمک کند به‌طور موثر خود را با فشار‌های روانی ناشی از سوانح سازگار سازند و با افراد خانواده و محیط خود ارتباط برقرار کنند.
حمایت روانی پس از بحران معمولا توسط افراد زیر صورت می‌گیرد:
خانواده، همشهری‌ها و افراد دلسوز محله
امدادگران، مددکاران و افراد دوره‌دیده محلات
افراد مجرب و مشاوران حرفه‌ای
به‌خاطر داشته باشیم
واکنش‌های روانی، پاسخ معمول و طبیعی به یک موقعیت غیرعادی هستند.
اصل اولیه و مهم بهداشت روانی در سوانح طبیعی، پرهیز از زدن برچسب بیماری به آسیب‌دیدگان و بازماندگان است.
انتخاب واژه‌های صحیح و توجه به تأثیر صحبت‌ها و کلمات بر آسیب‌دیدگان بسیار مهم است. از به‌کار‌بردن کلماتی که تداعی‌کننده ناتوانی هستند باید خودداری کرد.
ارایه حمایت‌های روانی به‌صورت گروهی بر روش انفرادی ترجیح دارد.
مشارکت آسیب‌دیدگان در برنامه‌های روزمره زندگی اهمیت ویژه‌ای دارد.
نکات مهم در حمایت‌های اولیه روانی
برای آسیب‌دیدگان
1- با آسیب‌دیدگان ارتباط صحیح و موثر برقرار کنید ولی آنها را به خود وابسته نکنید.
2- به افراد اطلاعات صحیح بدهید و هرگز به آنها دروغ نگویید. در مواردی که از موضوعی اطلاع ندارید، بگویید: نمی‌دانم.
3- عبارات کلیشه‌ای و تکراری مثل: غصه نخور، درست می‌شود و... را به کار نبرید.
4- افراد را از دیدن جنازه عزیزان‌شان محروم نکنید و در این خصوص ایشان را کمک و همراهی کنید.
5- در ابراز احساسات افراد به آنها کمک کنید و بگذارید براساس فرهنگ و رسوم خود سوگواری و تخلیه روانی کنند.
6- افراد را به شرکت در مراسم تشییع جنازه عزیزان‌شان و مواردی همچون نماز میت ترغیب کنید.
7- استراحت شبانه ضروری است. با ایجاد محیط آرام، آسیب‌دیدگان را به آرامش ترغیب کنید.
8- برای آرامش بخشیدن به افراد، از باورهای دینی آنها کمک بگیرید.
9- افراد را به اجبار از محل سکونت‌شان دور نکنید.
10- مانع تجمع داغ‌دیدگان نشوید.
11- آسیب‌دیدگان را به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، ورزشی، فرهنگی و بازسازی ترغیب کنید.
12- در صورت اطلاع از پناه‌آوردن فردی به موادمخدر، وی را از این کار منع و به تیم حمایت روانی معرفی کنید.
13- در صورتی‌که علایم اختلالات روانی شدید در فرد بروز کرد، حتما او را به تیم حمایت روانی معرفی کنید.
از کودکان آسیب‌دیده چگونه حمایت کنیم
کودکان جزو آسیب‌پذیرترین گروه‌های انسانی در زمان سوانح هستند، به‌ویژه اگر والدین خود را از دست داده باشند. در صورت عدم توجه، سلامت جسمانی و روانی آنها با خطر جدی مواجه خواهد شد.
نیازهای اولیه کودکان از قبیل: آب، غذا و مراقبت‌های پزشکی را برآورده و تأمین کنید.
علل وقوع سانحه را به زبان ساده برای کودک بیان کنید.
اگر پدر یا مادر کودک فوت کرده‌اند، بستگان نزدیک از او حمایت کنند و از متعلقات درگذشتگان مانند روسری، تسبیح و...که کودک با آنها آشناست در اختیار وی قرار گیرد.
از تغییر و جابه‌جایی مکرر و بی‌مورد محل زندگی کودکان به‌شدت خودداری کنید.
امکانات بازی و سرگرمی را برای کودک فراهم و سعی کنید او را شاد نگه دارید.