محمود محرابی

چندین ‌سال قبل در بحبوحه تولد فرزندم با اندوخته‌ای که داشتیم، آپارتمانی پیش‌خرید کردیم؛ اما فروشنده در مراحل نهایی تغییر نام سند، طمع به خرج داد و بعد از فراز‌و‌نشیب‌های فراوان نهایتاً آپارتمان را تصاحب کرد و بعد از دو‌ سال مبلغ اندکی را به ما بازگرداند. دقیقاً به خاطر دارم که آن روزها و شب‌ها آرامش نداشتم و به‌شدت آشفته بودم. مدام با خود فکر می‌کردم که چرا این اتفاق باید برای ما می‌افتاد و چرا آن فروشنده طماع باید در مسیر زندگی من قرار می‌گرفت.
10‌سال از آن ماجرا می‌گذرد و در این 10‌سال چندین اتفاق غیرقابل پیش‌بینی دیگر نیز رخ داد که مهم‌ترین آن فوت ناگهانی پدرم بود. اما حالا دیگر سوالی از خود نمی‌کنم که چرا زندگی روی امن خودش را نشان نمی‌دهد. امنیت خیالی‌ای که من و ما در زندگی به دنبال آن هستیم، به هیچ‌وجه وجود ندارد و به دست نمی‌آید. چیزی که خارج از کنترل و اراده ماست، هرگز در دستان ما قرار نمی‌گیرد. شاید این خبر برای کسانی که سعی می‌کنند زندگی را مطابق میل خود به پیش ببرند، ناگوار باشد اما وقتی به این درک برسند که خاصیت زندگی در همین ناامن بودن آن است دیگر نگرانی نخواهند داشت. قطعاً بسیاری از ما در اطراف خود با مسائلی همچون از دست دادن عزیز، ورشکست‌شدن، ابتلای ناگهانی به بیماری‌های صعب‌العلاج، قطع‌شدن رابطه‌های مشترک، بیکاری و... روبه‌رو شده‌ایم. بسیاری از این قبیل اتفاقات کاملاً ناگهانی رخ می‌دهند و همین باعث بهت و حیرت ما می‌شود. اما واقعیت این است که همه این مسائل وجود دارند و نمی‌توان از آنها فرار کرد. پذیرفتن این نکته که هر لحظه از زندگی خاصیتی غیرقابل پیش‌بینی دارد، باعث بیدارشدن از خوابی خواهد شد که ما را در ناهوشیاری قرار داده است.
پذیرش این موضوع ما را در چنان بعدی از زندگی قرار می‌دهد که در آن تنها آرامش و شکوه وجود دارد. وقتی آمادگی روبه‌رو شدن با هر اتفاقی در زندگی را به دست بیاوریم، دیگر هیچ مشکلی ما را شوکه نخواهد کرد و این یعنی نبود نگرانی نسبت به آینده. همین نکته که ما حتی نسبت به فردای خود نیز مطمئن نیستیم، توجه ما را به لحظه اکنون جلب می‌کند و همین لحظه اینجا و اکنون است که واقعی و قابل دسترس است. جدای از تمام مشکلاتی که در همین لحظه داریم و قطعاً قابل رفع هستند، این لحظه تنها دارایی ما نیز محسوب می‌شود. وقتی تمام سهم خود از لحظه اکنون را صرف نگرانی نسبت به آینده و مقابله با اتفاقات گذشته می‌کنیم، تنها خود را از دارایی‌ای که ثانیه به ثانیه در حال کم‌شدن است، محروم می‌کنیم. وقتی به درک این موضوع رسیدیم که هر لحظه ماجرای خاص خود را برای ما به ارمغان می‌آورد، دیگر حماقت است که بخواهیم نقش افراد خواب‌زده و مبهوت را بازی کنیم. زمانی که به ارزش این عدم ناامنی و عدم اطمینان پی ببریم، زندگی روی دیگر واقعی و اصیل خود را به ما نمایان می‌سازد. شاید متناقض به نظر برسد اما برای کسی که آماده هر اتفاقی در زندگی خود است و آغوش خود را به روی تمام اتفاقات زندگی گشوده است، این پذیرش برای او عین امنیت خواهد بود. کسانی که ورزش سقوط آزاد از هواپیما را انجام می‌دهند، مثال بسیار خوبی برای این موضوع هستند. با علم به اینکه احتمال خطر بسیار برایشان وجود دارد اما با تمام وجود خود را پرتاب می‌کنند و در آن لحظات با پرواز در آسمان بیکران یگانه می‌شوند.