شهروند| خواننده آلبوم «با قرص‌ها می‌رقصد...» که صحبت‌هایش در اجرای سی‌ودومین جشنواره موسیقی فجر در برج آزادی حواشی فراوانی را در رسانه‌ها داشت، توضیحاتی را ارایه داد. او دربخشی از نامه سرگشاده‌ای که دراختیار رسانه‌ها قرار داده، آورده است: «در زبان محاوره و کوچه و بازار ما نزدیک به نیم‌قرن است اصولا «انگلیسی» یا «کار کار ِانگلیسی‌هاست» کنایه به برخی ایرانی‌های داخلی و سیاستمداران اهل انگلستان و شیدای دولت انگلستان است که حتما شنیده‌اید.» او افزود: پیش از قضاوت ناعادلانه آیا صحبت‌های این حقیر در آن فیلم درباره شرایط اقتصادی، اجتماعی دهه۱۹۶۰ جهان را دیده‌اید که در آن رنج‌های هنرمندان دنیای امروز را با آن زمان مقایسه کردم و گفتم ما هم اگر در یکی از مهدهای اقتصاد و موسیقی با قوی‌ترین رسانه‌ها و زبان مادریِ بین‌المللی و انواع امکانات مالی، فنی و... هنرمندان انگلستان در 50سال قبل زاییده می‌شدیم، چیزی از آنان کم نداشتیم؟ آیا این حرف غلط است؟ آیا خود شما هموطن گرامی، تا به امروز حتی یک‌بار هم برایتان پیش نیامده که با خود گفته باشید که حَقِتان بیش ازچیزی که تا امروز به دست آورده‌اید، بوده و عدم امکانات گوناگون خیلی مواقع سد راهتان شده و نگذاشته که بتوانید از حداکثر استعداد و توان و تخصصتان استفاده کنید؟ آفاق دربخش پایانی نامه‌اش هم آورده: صحبت آن بود و هست که کاش روزی برسد، افتخار این را پیدا کنم که در صبر و شکیبایی و عشق به مردم و مملکت با کسانی همچون فرهادها، شجریان‌ها، علی حاتمی‌ها، مرتضی حنانه‌ها، کورش یغمایی‌ها، فریدون فروغی‌ها و... مقایسه شوم. بزرگانی که با همه سختی روزگار ساختند، اما برای مردم ماندند و ماندند و ماندند و تن به فرار از دردهایشان ندادند تا سهمی در فرهنگ‌سازی داشته باشند.