| ارمغان زمان فشمی|
ماهواره
«راهی است راه عشق که هیچش کناره نیست»
کو آن دلی که از ستــمش پاره پاره نیــست؟
حتما تو نیـــز باخـــبری از رمـــوز عـــشق
در پشـــت‌بام خانه مگر ماهـواره نیســـت؟
ســــریال‌هــای ترکـــی آن را نــدیده‌ای؟
شب گر نشد، مهلــت پخش دوباره نیســت؟
من هرچه «جِم» کُنَدَش پخش، دیــــــده‌ام
بیــکارم و به جز این کار، چـــاره نیســــت
این را هـــم از تـــو گرفـــــتند بینـــــوا؟
در هفت آسمان تو پس یک ستاره نیســـت!