مهدی کریمی تهیهکننده
بررسی و تدقیق در عملکرد فردی هر عنصر جامعه، دارای اهمیت فراوان است. اگر هریک از ما نسبت به کردار خود حساسیت داشته باشیم و از این رهگذر، درگیری ذهنی برایمان ایجاد شود، طبیعتا تاثیرات بهتری بر محیط بیرونی خواهیم داشت. اولین انتقادی که به خودم وارد میدانم این است که آنقدر سعی کردم از بدبینی فاصله بگیرم که بدگمانی را هم فراموش کردهام. بدگمانی چیز بدی نیست. در رفاقتها، تصمیمات اقتصادی، تصمیمات اجرایی و ... اگر بدبین نباشیم، خوب است اما در همه موارد ذرهای بدگمان بودن لازم است. یکی از ایرادات اساسی من، نداشتن بدگمانی است. به همین دلیل از روی اعتماد و خوشبینی دست به کارهایی زدهام که خودم و دیگران را بارها به دردسر انداختهام. بحث دیگری که در دل این ماجرا وجود دارد و باعث دلخوری من شده، به نیت خیری بازمیگردد که به خاطر وجودش دست به کار پروژههای سینمایی شدم. این کار را انجام دادم تا بتوانم بر مخاطب تأثیر مثبت بگذارم، اما افسوس که در بسیاری از موارد حواشی بر متن غالب شد و باعث شد از خودم بپرسم چرا باعث و بانی تولید این کار شدم؟ به دلیل همان نگاه کلی که دارم میگویم نباید اسم آن فیلم را ببریم. انتقاد دیگری که میتوان بر من وارد کرد و خودم هم وارد میدانم، این است که هنوز همقد و قواره حرفهای بزرگی که در فیلمهایم میزنم، نشدهام. فیلمی مثل آژانسشیشهای تاثیرات فراوانی روی جامعه گذاشت اما ما نتوانستیم بزرگی کنیم. وقتی درصدد معنیکردن فصلی به نام ایثار هستیم باید حداقلهایی را در خود بهوجود میآوردیم اما این کار را نکردیم. در برخی مواقع به خودم میگویم کاش آن کار خاص را نساخته بودم تا این همه سوءتفاهم به وجود نمیآمد. اساس فعالیت فرهنگی ما براساس اسلام و مکارم اخلاق است درحالیکه متاسفانه اولین چیزی که قربانی تصمیمات و کارهای ما شد، خود اخلاق بود. در خلال صحبتها و مواضعی که میگیریم به سادگی اخلاق را زیر پا میگذاریم و تنها از دیگران توقع داریم اخلاق را رعایت کنند. به نظر من تا زمانی که رعایت اخلاق را از خودمان شروع نکنیم، نمیتوانیم کوچکترین تأثیر صادقانهای بر جامعه خود بگذاریم. خوب است به اندازه کارهای بزرگمان رشد کنیم. میخواهم دعا کنم اگر بناست خداوند چیزی به ما بدهد قبل از آن ظرفش را داده باشد. اتفاقات اخیری که از جشنواره فجر سال گذشته تا امروز ایجاد شد باعث شد بگویم کاش آن فیلم را نمیساختم.