گروه ورزش| بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون با تمام فراز و نشیب‌هایش بعد از 15 روز در کره‌جنوبی به اتمام رسید تا کشورهای آسیایی عیار خود را نسبت به 4‌سال گذشته بسنجند. در این میان ایران درست است که از نظر رده‌بندی جدول مدال‌ها یک پله سقوط داشت اما با 90 ورزشکار کمتر نسبت به دوره گذشته این بازی‌ها توانست یک طلا و 3 نقره بیشتر به دست آورد.
والیبال، نقطه عطف ورزش‌های تیمی
به جز رشته والیبال عملکرد دیگر ورزش‌های تیمی ایران چندان درخشان نبود و پیشرفتی که نداشت، هیچ، در رشته‌هایی مثل فوتبال و هندبال دچار افت هم شد. والیبالیست‌ها که با خستگی سفر به مسابقات جهانی لهستان وارد این رقابت‌ها شده بودند، درنهایت موفق شدند مقتدرانه با واگذار کردن فقط 2 ست به حریفان جام قهرمانی این رقابت‌ها را برای نخستین‌بار بالا ببرند. از سوی دیگر تیم‌ملی بسکتبال کشورمان که پیش‌بینی می‌شد خیلی راحت در کنار والیبال برای نخستین‌بار قهرمان این رقابت‌ها شود، در نیمه‌نهایی و فینال عملکرد خوبی نداشت تا این‌که درنهایت نسل طلایی بسکتبال کشورمان نتواند طلای بازی‌های آسیایی را در کارنامه خود داشته باشد.
هندبال هم پیش‌بینی می‌شد که با سوء مدیریتی که در ماه‌های اخیر مشاهده شد و اکثر بازیکنان اصلی تیم با محرومیت روبه‌رو شده بودند، نتواند مدال نقره دوره گذشته‌اش را تکرار کند به مقام چهارم برسد. کبدی کاران نیز در 2 بخش آقایان و بانوان با عملکردی قابل قبول به فینال رسیدند اما هر 2 تیم شکست دوره گذشته خود را مقابل این تیم قدر تکرار کردند
اما درمورد فوتبال که دیگر بارها در باره  نتیجه بسیار ضعیفی که گرفت، صحبت شده و بی‌شک ضعیف‌ترین ورزش تیمی ایران در این رقابت‌ها به شمار می‌آید.
تأثیرگذاری رشته‌های رزمی
اگر کشتی را هم جزو رشته‌های رزمی به شمار بیاوریم، بیش از نیمی از مدال‌های کاروان ایران را این بخش از ورزش کشورمان به دست آوردند. کشتی با یک طلا کمتر از دوره قبل و با توجه به ناداوری‌ها عملکرد قابل قبولی داشت و 12 مدال از 14 وزن کسب کرد. تکواندو بیش از حد انتظار ظاهر شد و با 4 طلا، 2 نقره و یک برنز عملکرد درخشانی داشت. همچنین کاراته نیز با 3 طلا و 2 برنز به قولی که داده بود، وفا کرد. از سوی دیگر ووشو و بوکس با وجود مدال‌هایی که به دست آوردند، شاید می‌توانستند بهتر از این باشند، به‌ویژه ووشوکاران که 3 طلای دوره گذشته‌شان به یک طلا و 2 نقره تبدیل شد. تنها ناکام در رشته‌های رزمی نیز جودو بود که حتی موفق به کسب یک مدال هم نشد تا تنها رشته رزمی بدون مدال نام بگیرد.
وزنه‌برداری و دوومیدانی پایین‌تر از حد انتظار
قطعا از رشته‌هایی مثل وزنه برداری و دوومیدانی که هرکدام فقط 2 مدال کسب کردند، انتظار بسیار بیشتری می‌رفت و باید ناکامی نسبی این رشته‌ها را بررسی کرد. شاید اگر تک ستاره‌هایی مثل بهداد سلیمی و احسان حدادی در این 2 رشته حضور نداشتند، عملکرد این 2 رشته به هیچ‌وجه قابل توجیه نبود اما روسای این 2 فدراسیون فقط می‌توانند پشت درخشش این تک ستاره‌ها مخفی شوند.
بهترین نتیجه مدالی بعد از انقلاب
با این‌که کاروان اعزامی ورزشکاران ایران به بازی‌های آسیایی اینچئون 90 نفر کمتر از 4‌سال قبل را به خود می‌دید و قطعا در راه آماده‌سازی برای این بازی‌ها نیز با مشکلات مالی بسیار زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کرد اما توانست یک مدال طلای بیشتر نسبت به گوانگژو به دست آورد و همچنین تعداد نقره‌ها نیز از 15 به 18 رسید. تنها نقطه برتری کاروان اعزامی به بازی‌های آسیایی 2010 کسب عنوان چهارمی بود که البته با یک طلا کمتر به دست آمده بود و به دلیل آماده نبودن قزاقستان در آن دوره ایران در این جایگاه قرار گرفت. حالا بعد از گذشت 4‌سال تعداد طلاهای کاروان قزاقستان از 18 به 28 رسید و این پیشرفت و سرمایه‌گذاری آنها را نشان می‌دهد اما در مقابل مشاهده می‌کنیم که ایران تقریبا درجا زده است.
چشم بادامی‌ها همچنان بدون رقیب
با پایان یافتن مسابقات هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی در شهر اینچئون مراسم اختتامیه این دوره از مسابقات برگزار شد. این مراسم در ورزشگاه اصلی بازی‌های آسیایی اینچئون برگزار شد و مشعل مسابقات خاموش شد تا 4‌سال دیگر این مشعل در جاکارتای اندونزی روشن شود. همچنین در پایان این رقابت‌ها چین با 151 طلا، 108 نقره و 83 برنز طبق معمول به قهرمانی رسید، کره‌جنوبی 79 طلا، 71 نقره و 84 برنز در رده دوم قرار گرفت و ژاپن با 47 طلا، 76 نقره و 77 برنز در جایگاه سوم ایستاد.