| غلامحسین غفارپور | متخصص پوست و مو|
باید دانست که خارجی‌ترین سطح پوست لایه شاخی است. این لایه حدودا 20 تا 25 میکرون است و به‌طور نرمال از پوست می‌ریزد و دیده می‌شود.
زمانی‌که تولید این لایه شاخی به هر علتی زیاد و ریزش آن کم شود به‌علت جذب رطوبت ناشی از آب و عرق رطوبت گرفته و خشک می‌شود.
این ماجرا به دفعات مختلف اتفاق می‌افتد و مانند کف رودخانه‌ها که در زمستان‌ها آب جمع می‌شود و در تابستان شکاف پیدا می‌کند این اتفاق در لایه شاخی روی می‌دهد و به‌صورت شکاف خود را نشان می‌دهد.
چیزی که شایع است معمولا در خانم‌ها از 45سالگی به بعد در کف پا ایجاد می‌شود که به آن ترک پای دوران یائسگی گفته می‌شود که علت آن نیز مربوط به علل دوران یائسگی است.
علل دیگری نیز وجود دارد که یک مورد آن وراثت است که در آن علاوه بر کف پا کف‌دست ترک می‌خورد و ضخیم می‌شود و ممکن است مناطق دیگر بدن مانند موها، دندان‌ها مشکل داشته باشند یا غدد عرق کمتر از حد یا بیش از حد کار کنند که اینها موارد وراثتی است که با ضخامت پوست همراه است.
در حالت دیگر بیماری‌های قارچی سطحی پوست کف پا را مبتلا می‌کند و بیشتر در کسانی که به استخرها می‌روند دیده می‌شود. برخی داروها نیز عامل ضخیم شدن پوست کف پا و پوسته‌پوسته شدن آن می‌شود.
شایع‌ترین نوع ترک پوست در پاها دیده می‌شود که علل وراثتی دارد یا خانم‌هایی که به سن یائسگی می‌رسند در پاهای خود به ترک مبتلا می‌شوند.
درمان این عارضه نیز این گونه است که هنگام استحمام کف پای خود را کیسه یا سنگ پا بکشند و از داروهایی که لایه بردار است و توسط متخصص پوست تجویز می‌شود استفاده کنند که باعث سست شدن پیوندهای لایه‌های شاخی و ریزش آنها شده و درنهایت بهبودی نسبی به وجود می‌آید.
در برخی موارد افراد به خاک یا الیاف مصنوعی حساسیت دارند و در تماس با این مواد دچار اگزما، ضخامت پوست و ترک پوست می‌شوند که در همگان دیده نمی‌شود.
نقش پوست چرب و خشک در بروز ترک پا موثر است. از آن‌جا که در کف پا غده چربی وجود ندارد این عارضه ربطی به خشکی پوست ندارد.