اکنون که راجع به وقوع سوانح و بحرانهای احتمالی درجامعه و نحوه مقابله با آنها درسطح جامعه اطلاعاتی به دست آمده، لازم است برای آمادگی نیز برنامهای درسطح خانواده تدوین شود. برای انجام این کار بهتر است با اعضای خانواده جلسهای تشکیل داده و اطلاعات به دست آمده را مرور کرد (سوانح احتمالی، سیستمهای هشدار، راههای ترک محل سکونت و کار و برنامههای مقابله با بحران درسطح جامعه، مدارس و محل کار). باید به این سوال پاسخ داد که اگر آژیر خطر به صدا درآمد و اعضای خانواده درخانه نبودند، چه باید کرد. درتدوین برنامه آمادگی در برابر سانحه یا بحران در سطح خانواده باید موارد زیر را مدنظر قرار داد:
تعیین راههای ترک محل سکونت
تعیین محل قرار ملاقات اعضای خانواده
نحوه برقراری ارتباطات خانوادگی
نحوه خاموشکردن وسایل خانگی و رعایت موازین ایمنی درمورد آنها
نحوه محافظت و نگهداری از مدارک با اهمیت
توجه به نیازهای ویژه
مراقبت از حیوانات خانگی
آشنایی اعضای خانواده با مهارتهای ایمنی
نحوه همکاری با نیروهای امدادی
در اینجا درمورد هرکدام از موارد فوق توضیحاتی داده میشود.
تعیین راههای ترک محل سکونت
نقشهای ساده از محل سکونت ترسیم شود، طوری که هر طبقه روی یک صفحه کاغذ مشخص شده باشد. برای هرطبقه دو راه احتمالی فرار تعیین شود. لازم است، مفهوم نقشه ترسیمی برای کودکان توضیح داده شود و نسخهای از آن روی درِ اتاق آنها چسبانده شود، طوری که قادر به مشاهده آن باشند.
تعیین محل قرار ملاقات اعضای خانواده
درصورت بروز هرحادثه یا بحرانی، جایی برای تجمع اعضای خانواده تعیین شود، طوری که همه بدانند درکجا باید جمع بشوند (مثلا در نزدیکی نانوایی محل زندگی و…)
نحوه برقراری ارتباط بین اعضای خانواده
اعضای خانواده ممکن است هنگام بروز بحران درکنار هم نباشند، بنابراین لازم است روشی برای تماس با همدیگر داشته باشند. راجع به نحوه ارتباط اعضای خانواده درشرایط متفاوت فکر شود. برای هرکدام از اعضای خانواده کارت تماس تهیه شود. اعضای خانواده باید این کارت را همواره به همراه خود داشته باشند. بهتر است نسخهای از این کارت به محل تحصیل کودکان ارسال تا در پرونده آنها نگهداری شود. کارتی نیز به یکی از دوستان یا بستگان که درجایی دور زندگی میکند، فرستاده شود تا درموقع لزوم بتواند از طریق این کارت از سلامت اعضای خانواده اطلاع پیدا کند. نسخهای از این کارت باید درکیف نجات خانواده نیز نگهداری شود.