| رضا اصلاحی | عضو سازمان بین‌المللی حفاظت از حریق |
روز آتش‌نشان بهانه‌ای است برای بزرگداشت مردان و زنانی که در جنگ با آتش، در ميان شعله‌های سوزان، پيام‌آور ايستادگی داوطلبانه برای نجات جان و اموال مردم هستند. هفتم مهر به‌عنوان روز ملى ايمنى و آتش‌نشانى، چندین سال است که در کشور ما برای قدردانی از خدمات و زحمات افراد ایثارگر مطرح شده است. این روز با هدف ترویج ایمنی و پیشگیری از حوادث در سطح کشور همچنین یادآوری حماسه‌آفرینی‌ها و ازخودگذشتگی‌های آتش‌نشانان میهن اسلامی در عرصه دفاع مقدس نامگذاری شده است. وقتی که دشمن بعثی در تاریخ 7مهر 1359 به پالایشگاه آبادان حمله هوایی کرد، آتش‌نشانان برای مهار آتش به پالایشگاه اعزام شدند که در حین عملیات خاموش‌کردن تانک فارم‌های پالایشگاه، هواپیماهای دشمن مجدداً اقدام به بمباران منطقه می‌کنند که منجر به شهادت تعداد زیادی از مردان غیور آتش‌نشان می‌شود. طرح تعیین روز آتش‌نشان و ایمنی در سال 1379 توسط ستاد هماهنگی امور ایمنی و آتش‌نشانی کشور پیشنهاد و توسط شورایعالی انقلاب فرهنگی کشور تأیید شد.
بزرگداشت این روز در وهله اول تأثیر بسزایی در جهت آشنایی مردم با خدمات آتش‌نشانان دارد و در وهله دوم که به نظرم مهم‌تر از بخش نخست است، تبديل این روز به نمادی از فرهنگ و راهبرد هشیارسازی مردم نسبت به موضوع ایمنی در کشور است. همچنین یادآوری این روز، موجب ایجاد زمینه‌های مناسب برای آموزش همگانی مردم در جهت پیشگیری از بروز حوادث مختلف و حفاظت از سرمایه‌های ملی است.
آتش‌نشان شدن، جسارت می‌خواهد، ایثار و نگاه داوطلبانه در مواجهه با خطر می‌طلبد، خود را فارغ از خود و غرق در کمک به همنوع می‌خواهد و در یک کلام، غیرت ملی ناشی از ایمان و بزرگی روح است که محرک آتش‌نشان می‌شود. روز 4می هر سال نیز در تمام نقاط دنیا به پاس بزرگداشت و یادآوری حادثه‌ای دلخراش که در آن تعدادی از آتش‌نشانان در یکی از شهرهای استرالیا کشته شدند، مراسم مختلفی برگزار می‌شود. هدف از بزرگداشت این روز در دنیا تبلور احساسات نوعدوستی و کمک به همنوع و تقدیر از کسانی است که زندگی خود را به خاطر محافظت از ایمنی مردم از دست داده‌اند یا هر روز با خطر از دست دادن جان خود مواجه‌اند. روز آتش‌نشان در همه جای دنیا، بهانه‌ای است برای تشکر و قدردانی از زحمات مخلصانه افرادی که داوطلبانه، پرخطرترین شغل روی زمین را برگزیده‌اند.