احمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رضا  کاظمی طنزنویس [email protected]

همین چند روز پیش بود که به لطف کوسه‌های کابل ‌اینترنت‌خوارِ مقیم
خلیج فارس که به جای ماهی و موجودات دریایی از سیم‌های فیبر نوری تغذیه می‌کنند، برای چند ساعت اینترنت در بخش عظیمی از کشورمان دچار اختلال شد؛ جوری که تنها سایتی که می‌توانستیم بازش کنیم «تبیان» بود! واقعا این میزان از اختلالی که سیستم ارتباطاتی کشور دارد را سیستم عصبیِ پدر نادر در فیلم «جدایی نادر از سیمین» نداشت! اما جالب اینجاست در همین روزهای متخلخلِ اینترنتی ما، کشور کره‌جنوبی توانست با ثبت سرعت «پنجاه و دو و نیم گیگابایت بر ثانیه»، رکورد سرعت اینترنت در جهان را بشکند. تکرار می‌کنم؛ پنجاه‌ و دو و نیم گیگابایت بر ثانیه! اگر انگ سیاسی بودن و حمایت از فراکسیون امید به مطلب‌مان نمی‌خورد، باز هم تکرار می‌کنم! 5/52 گیگ بر ثانیه! می‌دانید این سرعت یعنی چه؟ یعنی شما توی دلتان که نیت باز کردن یک سایت را داشته باشید، باز می‌شود! مثال ملموس‌تر بزنم؟ یعنی می‌شود فصل اول سریال شهرزاد و تمامی قسمت‌های جومونگ را با کیفیت 720 در یک چشم به هم زدن گرفت! باز هم مثال ملموس‌تر نیاز دارید؟ یعنی با این سرعت یک جوان ساکن کره‌جنوبی می‌تواند تمام گنجینه‌ای که شما با ‌هزار فیلترشکن و پروکسی و کوفت و زهرمار، طی 6 ماه آزگار در ساعات ترافیک‌ رایگانِ 2 بامداد تا 8 صبح دانلود و در مسیر «مای‌کامپیوتر – درایو دی – دروس ارشد – نیوفولدر – نیوفولدر – برنامه‌های تخصصی – نیوفولدر – نیوفولدر – پروژه درس تربیت بدنی2– فایل‌های پاورپوینت – نیوفولدر2» سیستم‌تان مخفی کرده‌اید را ظرف چند ثانیه دانلود کند! فکر کنم با این مثال آخر مسأله به خوبی برایتان روشن شده باشد. با وجود این، ما نباید بیکار بنشینیم. شما کتاب گینس را یک نگاه کنید می‌بینید در کنار رکوردهای ورزشی و هنری، پر است از رکوردهای عجیب و غریب و احمقانه که خوراک ماست! مثلا رکورد فروکردن بیشترین تعداد انگشت در سولاخ بینی، کثیف‌ترین مجرای گوشِ جهان، رکورد گندترین بوی جوراب، رکورد بیشتر تعداد بادگلو بعد از خوردن نوشابه! در این شرایط ما هم اگر می‌بینیم در مقوله «سرعت» حرفی برای گفتن نداریم، با یک مهندسی معکوس می‌توانیم مثلا رکورد «بیشترین عدمِ سرعت» اینترنت را به نام خودمان ثبت کنیم! البته همین الانش فکر کنم از نظر قیمت خدمات اینترنتی رکورددار باشم. یک نگاهی به همین «بسته‌های اینترنتی» موبایل بکنید. 10هزار تومن می‌دهی، همین که توی تلگرام دوتا استیکر گل و بوس برای همسرت بفرستی و یک جوک از توی گیزمیز برایش فوروارد کنی، پیامک می‌آید‌: «مشترک گرامی! حجم شما به اتمام رسید. از این پس هزینه اینترنت شما طبق مصرف آزاد محاسبه می‌شود!» در این راستا و به عنوان حسن‌ختام متن، ترانه‌ای نوشتم که می‌خواهم آن را از همین‌جا به جناب آقای واعظی، وزیر محترم ارتباطات و فناوری تقدیم کنم، امیدوارم که به دل ایشان بنشیند و محتوای آن را تا منتهی‌الیه با عمیق‌ترین قسمت اعماق وجودشان لمس کنند:

آسته‌آسته! آسته‌آسته! ریزه‌ریزه! ریزه‌ریزه!
داره گوگل میره وا شه!
فیلترم نیس! فیلترم نیس! بازِ بازه! بازِ بازه!
یخده صبر کن! آخرا شه!

سایتت اگه «چپی» شه ... هیجوری وا نمیشه!
که املاک نجومی ... کی گفته مثل فیشه؟
کی گفته مثل فیشه؟

آسته برو! آسته بیا ... با مودمِ خسته بیا!
هر آدرسی میخوای بزن ... اما سایتش بسته!! بیاااااااه!
وایسا نرو، وایسا میاد ... جونِ نتت بالا میاد!
بعد یه‌روز نصفی هم ... صفحه پیوندا میاد!
صفحه پیوندا میاد!