مجید مسچی، مدیر موسسه سینما‌شهر در نشستی با عنوان «مخاطب و آمار فروش در سینمای ایران» که دیروز در مدرسه ملی سینمای ایران برگزار شد، آمار جالبی از وضع مخاطب و فروش سینمای ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر ارایه کرده است. براساس این آمار، ۵۰درصد از فروش سینمای ایران در سال ۹۴ متعلق به پنج سینما بوده و ایرانی‌ها به شکل متوسط هر پنج سال یک‌بار سینما می‌روند.
به گزارش آی سینما، مسچی در این نشست گفته است: «به جای پرداختن به آمار و ارقام خام، به نظرم استناد به شاخص‌های معین که از این آمار به دست آمده باشد، امکان مقایسه و ارزیابی را برای ما فراهم می‌کند. حدودا با ۱۴ یا ۱۵ شاخص سر‌وکار داریم که نخستين شاخص تعداد بیننده است که به شکل سالانه ارایه می‌شود.»
مهم‌ترین بخش‌های آمار ارایه شده توسط مسچی را مرور می‌کنیم:
بالاترین تعداد بیننده در دنیا مربوط به کشور هند است که سینمای آن در سال گذشته دو‌میلیارد و ۱۰۰میلیون فروش بلیت داشته است. سینمای ما اما در سال گذشته ۱۳میلیون و ۴۰۰هزار بیننده داشت که پیش‌بینی می‌شود تا پایان امسال به ۲۵ تا ۳۰میلیون نفر برسد.
رقم فروش سینماها در آمریکا بالغ بر ۱۱میلیارد دلار و چین ۶میلیارد و ۸۰۰میلیون بوده است. این در حالی است که فروش کل سینمای ایران در سال ۹۴ حدود ۲۰میلیون دلار بوده است و احتمالا تا پایان امسال با توجه به استقبال مخاطبان از فیلم‌ها، به ۶۰میلیون دلار می‌رسد.
هر شهروند آمریکایی در سال 3.7 مرتبه به سینما می‌رود؛ اما در سال ۹۴ هر ایرانی ۰٫۲ مرتبه به سینما رفته است؛ یعنی شهروندان ما به‌طور میانگین هر پنج‌سال یک‌بار به سینما می‌روند! این رقم با رشد خوبی که امسال داشته احتمالا به نیم دفعه در سال می‌رسد.
هزینه هر شهروند برای سینما رفتن هم فاکتور مهمی است؛ این‌که هر شهروند در سال به‌طور متوسط چقدر برای سینما رفتن پول می‌دهد. این رقم با تقسیم فروش کل بر تعداد جمعیت به دست می‌آید. در آمریکا هر شهروند ۳۲ دلار در سال و در ایران حدود ۰٫۳ دلار در سال برای سینما خرج می‌کند که احتمالا تا آخر سال به ۰٫۸ دلار می‌رسد.
قیمت بلیت سینما در ایران ۱٫۷ دلار است؛ در حالی‌که در انگلستان به ۱۱ دلار می‌رسد. از طرفی در انگلستان در سال ۲۲۰ بلیت برای هر صندلی سینمای فروخته می‌شود و در ایران پارسال ۱۵۹ بلیت بود که رقم قابل توجهی است.
پردیس سینمایی کورش با ۱۱ سالن و دو هزار و ۵۲۰ صندلی، پرفروش‌ترین سینمای کشور است و بعد از کورش، پردیس آزادی، پردیس ملت و پردیس هویزه مشهد قرار دارند. نکته جالب این است که به نظر می‌رسد عمر سینماهای تک سالنه به پایان رسیده باشد و نخستين سینمای تک سالنه در این رده‌بندی در رتبه هفدهم قرار دارد.
۵۰درصد از فروش سینمای ایران در سال ۹۴ متعلق به پنج سینماست و ۵۰ سالن سینما بیش از ۹۰درصد گردش مالی سینمای ما را به خود اختصاص می‌دهند؛ یعنی از حدود ۲۵۰ سالن سینمای ایران، ۲۰۰ سالن چیزی کمتر از ۱۰درصد گردش مالی کل را در
اختیار دارند.
سینمای کورش در چهار ماه گذشته با فروش ماهانه دو میلیارد و ۶۰۰میلیون تومان، پردیس آزادی با یک‌و‌نیم‌میلیارد تومان، پردیس ملت با ۹۳۲ میلیون، پردیس هویزه مشهد با ۹۳۱میلیون و پردیس زندگی نیز با ۶۳۷میلیون تومان متوسط فروش ماهانه
را داشته‌اند.
در ادامه این نشست، علیرضا داوودنژاد در واکنش به حرف‌های مسچی تحلیلی از آمارها ارایه داد: «نكته مهم اين است كه از كل فروش هر فيلم بالاى 93درصد، متعلق به كمتر از ١٠٠ سالن و كمتر از 7درصد متعلق به بيش از ٣٠٠ سالن است و باز نكته قابل توجه اينكه اين بالاى 90درصد فروش هر فيلم ايرانى متعلق به 13 شهر كشور است؛ يعنى 90درصد مخاطبان فيلم‌هاى ايرانى متعلق به 13 شهر كشور هستند و بقيه شهر‌هاى مملكت شامل كمتر از 10 درصد مخاطبانى است كه به تماشاى فيلم‌هاى ما مى‌روند. جالب‌تر اين است كه از اين 90درصد فروشى كه متعلق به 13 شهر كشور است، حدود 70درصد آن متعلق به پايتخت يعنى تهران است. خیلی جالب‌تر اين كه 30 درصد از فروش كل ايران متعلق به سه مجتمع سينمايى است كه شناسايى وجوه مختلف اين سه مجتمع و اصولا بررسى دقيق‌تر مجتمع‌هاى سينمايى موجود درس‌هاى فراوانى دارد و قابل فهم است كه چرا عده‌اى نمى‌خواهند ما اين درس‌ها را بياموزيم؛ چرا علاقه‌اى به تحقيق و بررسى و تحليل و كار علمى وجود ندارد و از اين گونه فعاليت‌ها استقبال نمى‌شود و در اصناف ما جز صداى لالايى به گوش نمى‌رسد»!