محمد فنایی کارشناس داوری

قبل از هر چیز باید از رسانه‌ها تجلیل کرد که در بازتاب اتفاقات خوبی که برای داوران رخ می‌دهد، نقش پررنگی داشته‌اند. مسئولان باید بدانند که اتفاق کوچکی رخ نداده و ما اگر می‌خواهیم این افتخارات ادامه پیدا کند، باید حمایت کنیم. باید قبول کنیم تیم داوری ایران در المپیک حتی باعث شد تا حدودی کمبود مدال‌ها فراموش شود و دید بهتری نسبت به ورزش ایران شکل بگیرد. البته قهرمانان ما در رشته‌های کشتی، تکواندو و وزنه برداری درخشیدند اما در کنار آنها فوتبال هم در بخش داوری سهم بزرگی داشت. این اتفاقات باعث شد تا کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز از تیم داوری ایران تقدیر کند اما متاسفانه در ایران هنوز هم علایم آنچنانی از واکنش مسئولان به این اتفاق مثبت دیده نمی‌شود. از این پس کنفدراسیون آسیا و فیفا روی علیرضا فغانی و کمک داورهایش حساب ویژه‌ای باز می‌کنند و در آینده داوران ایرانی را بیشتر مدنظر خود می‌دهند. البته همین حالا نیز در اکثر مسابقات بین‌المللی از داوران ایرانی استفاده می‌شود و در سال‌های اخیر شاهد حضور آنها در بازی‌های بزرگ بوده‌ایم. این اتفاقات مثبت علاوه بر جنبه ظاهری می‌تواند یک تلنگر جدی برای مسئولان باشد که برای سال‌های آینده استعدادها را شناسایی و امثال فغانی را پرورش دهند. این‌که چگونه باید از این داوران تقدیر کرد هم بسیار مهم است. دیگر با کاپ و مدال دادن به داوران انگیزه‌ای برای آنها ایجاد نمی‌شود. امثال فغانی از فوتبال حرفه‌ای ایران چیزی برایشان باقی نمانده اما حالا انتظار دارند که در حد یک مدال طلا پاداش بگیرند. خود من هم سال‌های قبل چنین اتفاقی برایم رخ داد و هیچ توجهی از سوی مسئولان ندیدم. شاید این وظیفه رئیس کمیته داوران است که پیگیر تجلیل از داوران المپیکی باشند چون خود داور نمی‌تواند بگوید به من جایزه بدهید. اگر این داوران را تقویت کنیم، شاهد موفقیت آنها در جام‌جهانی که به مراتب میدانی مهم‌تر از المپیک است،‌ خواهیم بود.