کیوان کثیریان منتقد سينما

فهرست اولیه فیلم‌های مورد نظر هیأت انتخاب نماینده ایران در اسکار و سپس فيلم برگزيده اعلام شد.  چند نکته اما در این میان جالب توجه است:
یک. در این‌که اساسا برخی از افراد حاضر در فهرست اعضای هیأت انتخاب، واجد صلاحیت باشند تردید جدی دارم. با احترام فراوان به برخی اعضای شایسته این هیأت، به نظر می‌رسد مطابق معمول انتصاب‌های یک‌ساله اخیر، سعی شده رضایت همه جلب شود و سهم طیف‌های مختلف درون سینما ادا شود؛ چه در ترکیب هیأت انتخاب و چه در ترکیب 10فیلم ماقبل نهایی.  ممکن است این سهم‌دهی به فراگیری و رعایت حق طیف‌های گوناگون تعبیر شود ولی به نظر می‌رسد این ملاحظه‌کاری، برای ساکت نگه‌داشتن دلواپسان سینما از طریق سهم‌دهی‌های بی‌مورد، که شکل باج پیدا کرده، دارد به رویه تبدیل می‌شود و این اصلا خوب نیست.
دو. به نظر می‌آید در میان فیلم‌های فهرست ده‌تایی، نام حداقل هفت فیلم، کاملا به شوخی گنجانده شده.  اولا چه نیازی به اعلام یک فهرست ده‌تایی هست؟ وقتی 10 فیلم واجد شرایط نداریم، این فهرست چه معنایی دارد؟ یقینا درمیان اعضای هیأت انتخاب هستند دوستان باتجربه‌ای که شرایط لازم برای انتخاب نماینده اسکار را خوب می‌دانند. کدام یک از این فیلم‌ها جایزه مهم جهانی گرفته‌اند؟ کدام یک از این فیلم‌ها پخش‌کننده جهانی دارند؟ کدام‌یک از این فیلم‌ها نمایش عمومی بین‌المللی داشته‌اند؟ پاسخ، مشخص است.
سه. بالاخره جایزه اسکار مثل جام‌جهانی می‌ماند. حتی اگر تیم ضعیفی داریم نباید به اعزام نکردنش فکر کنیم. حالا که فیلم «چند متر مکعب عشق» توانسته نماینده افغانستان شود، بد نیست پیشنهاد کنیم یکی از فیلم‌های این فهرست که مستقیما در خدمت منافع ملی کشور روسیه است نیز به‌عنوان نماینده آن کشور در اسکار معرفی شود!
درمیان اسامی این فهرست طبیعتا «امروز» گزینه معقول‌تر و مناسب‌تری بود که انتخاب هم شد. گرچه به نظرم هیچ فیلمی از میان فیلم‌های موجود، شانسی در اسکار امسال نداشت ولی در غیاب «ماهی و گربه» و «قصه‌ها»، آخرین ساخته رضا میرکریمی ارجحیت دارد.