حسین جمشیدی| تیم‌ملی والیبال کشورمان پس از کسب عنوان چهارمی دنیا در لیگ جهانی 2014 بامداد روز گذشته وارد ایران شد. مسئولان و مردم استقبال بسیار خوبی را از بلندقامتان افتخارآفرین ایران به انجام رساندند. یکی از بازیکنان جوان تیم‌ملی کشورمان که با حضور کواچ به ترکیب اصلی تیم‌ملی راه پیدا کرد و درخشش خوبی نیز در این دوره رقابت‌ها داشت، معتقد است اعضای تیم‌ملی بعد از صعود به نیمه نهایی قانع شدند و انگیزه زیادی برای ادامه رقابت‌ها نداشتند که همین مسأله باعث باخت در 2 بازی پایانی شد. در ذیل گفت‌وگوی «شهروند» را با مجتبی میرزاجانپور می‌خوانید.
با این‌که در کل نتیجه خوبی کسب کردید اما در 2 بازی آخر عملکرد تیم‌ملی خوب نبود؟
در دور گروهی که باید به مصاف برزیل و روسیه می‌رفتیم، انگیزه بسیار بالایی داشتیم و حتی در دیدار با روسیه می‌توانستیم برنده باشیم. در آن 2 بازی برای هر امتیاز واقعا جنگیدیم اما وقتی به نیمه‌نهایی صعود کردیم، شاید به جایگاهمان قانع شدیم زیرا برای دومین سال بود که در لیگ جهانی حاضر می‌شدیم و می‌دانستیم که مردم از نتایج ما راضی هستند. در کل به نظرم توانایی شکست آمریکا و ایتالیا را هم داشتیم اما قسمت این بود که با مقام چهارمی به ایران بازگردیم.
وقتی توانایی صعود به فینال را داشتید، چرا انگیزه‌ای وجود نداشت؟
فقط بحث انگیزه نبود و شاید کمی مغرور هم شده بودیم. ما دیدار نخست آمریکا مقابل ایتالیا را دیدیم که این تیم 3 بر صفر شکست خورد و عملکرد خوبی نداشت. این ذهنیت از همان جا برای ما به وجود آمد که می‌توانیم آمریکا را 3 بر صفر شکست دهیم اما چون آنها را دست کم گرفتیم، برعکس شد. دیدیم همان آمریکا قهرمان شد و اتفاقا حقش بود.
در اکثر بازی‌ها به‌عنوان بازیکن فیکس درون زمین قرار می‌گرفتی اما در صورت عدم نتیجه گیری اولین گزینه تعویض بودی؟
این مسأله را باید از کواچ پرسید که چرا مرا زود تعویض می‌کند. تعویض‌ها در اختیار مربی است و من هم مشکلی ندارم که روی نیمکت بنشینم زیرا ما همه یک تیم هستیم و فرقی نمی‌کند که چه کسی بازی کند. البته یادم نمی‌رود که کواچ اعتماد زیادی به من دارد و همین مسأله باعث حضور من در ترکیب ثابت شده است. من در دوره ولاسکو به دلیل مصدومیت نتوانستم بازی کنم و فقط در جام بین قاره‌ای همراه با تیم بودم اما کواچ مرا احیا کرد.
مسابقات قهرمانی جهان را در پیش داریم، به نظرت آن‌جا می‌توانید نتیجه بهتری کسب کنید؟
با کسب مقام چهارمی جهان انتظارات از ما بالا رفته و مردم به ما می‌گویند فقط قهرمانی می‌خواهیم. خودمان نیز هدفمان این است که از این رقابت‌ها که کمتر از یک ماه و نیم دیگر برگزار می‌شود، بدون مدال بازنگردیم اما به همین راحتی‌ها نیست و تیم درحال حاضر بیشتر از تمرین نیاز به حمایت معنوی و مادی دارد. مسئولان باید به تیم انگیزه بدهند و پاداش‌های خوبی را پرداخت کنند نه 10 سکه که قبل از رفتن به ما دادند و اصلا در شأن والیبالیست‌ها نیست. البته ما به این پاداش‌ها محتاج نیستیم اما خودبه‌خود باعث ایجاد انگیزه می‌شود. در هر صورت به دنبال آن هستیم که در قهرمانی جهان حضورمان در میان بزرگان جهان را تثبیت کنیم.
این روزها والیبال از نظر مالی بیشتر با فوتبال مقایسه می‌شود، این مقایسه را می‌پسندی؟
هر ورزشی برای خودش جایگاه دارد و من هم به فوتبال احترام می‌گذارم. در چند سال اخیر قراردادهای والیبال بهتر شده اما هنوز هم جا دارد که حمایت بیشتری از این ورزش شود. این ورزش پتانسیل بالایی دارد و این را ثابت کرده است. من می‌توانم قول بدهم که اگر خودمان باشیم و مسائل حاشیه‌ای روی کار بازیکنان تأثیر نگذارد، در همین چند سال آینده می‌توانیم روی سکوی قهرمانی جهان قرار بگیریم.
به نظرت کواچ در این موفقیت چقدر نقش داشت زیرا استارت این موفقیت از چند سال قبل زده شده بود.
کواچ به‌عنوان سرمربی قطعا نقش زیادی در این موفقیت داشت. درست است که سال گذشته نیز بازیکنان نتیجه خوبی را در لیگ جهانی کسب کرده بودند اما چهارمی جهان تا مدت‌ها در یادها ماندگار می‌ماند. به نظرم حسنی که کواچ نسبت به ولاسکو دارد، جوانی او است که باعث می‌شود انگیزه بیشتری به بازیکنان بدهد. حرکات او در کنار زمین کاملا در کار بازیکنان تأثیرگذار است و امیدوارم در مسابقات بعدی نیز بتواند تیم را به خوبی هدایت کند، اگرچه والیبال یک ورزش گروهی است و نمی‌توان سهم یک شخص را در موفقیت بیشتر از سایرین دانست.