کمتر از 10‌درصد تماس‌ها برای نیازهای امدادی است

در سال‌های اخیر شماره «147» با عنوان ندای امداد در سازمان امدادونجات جمعیت هلال‌احمر تشکیل شد که توصیه‌ها و هشدارهای ایمنی را به صورت ضبط‌شده به مردم ارایه می‌داد.   در اواخر سال 1389 با راه‌اندازی مراکز عملیات اضطراری(EOC)  در جمعیت هلال‌احمر این خلأ احساس شد که نیاز است یک پل ارتباطی مستقیم با مردم به‌ویژه در زمان وقوع حوادث و سوانح اعم از زمین‌لرزه، سیل، برف و کولاک، حوادث جاده‌ای، کوهستان و...  داشته باشد. از آن زمان جمعیت هلال‌احمر شماره 147 را به‌عنوان شماره پاسخگویی اضطراری در تمام استان‌ها راه‌اندازی کرد. در هنگام تماس مردم با این شماره، اپراتور مواردی را پاسخ می‌داد و اگر نیاز به عملیات بود رسیدگی می‌کرد. این شماره تا‌ سال 91 در کلیه استان‌ها به صورت ناقص راه‌اندازی شد، ناقص بدین معنا که برخی شهرستان‌ها این شماره را پوشش می‌دادند و برخی دیگر به‌خاطر شرایط مخابراتی خود از این شماره بی‌بهره بودند. سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی کشور در ابلاغیه‌ای اعلام کرد که تمامی شماره‌های اضطراری در کشور باید از 110 تا 129 باشند و خارج از این شماره‌ها، شماره‌های خدماتی محسوب می‌شوند. بنابراین شماره جمعیت هلال‌احمر که آن زمان 147 بود خارج از محدوده شماره‌های اضطراری قرار می‌گرفت.   
مرتضی مرادی‌پور، مدیر مرکز کنترل و هماهنگی عملیات سازمان امدادونجات در گفت‌و‌گو با «شهروند»، ابتدا درخصوص تفاوت شماره‌های خدماتی و اضطراری گفت: «شماره‌های اضطراری، 3رقمی باقی می‌مانند و هزینه‌های تماس مردم با این شماره‌ها رایگان است اما شماره‌های خدماتی هزینه‌هایی را برای اپراتور پاسخ‌دهنده و مردم دارد.»
او با یادآوری مقطع زمانی که سازمان تنظیم مقررات متقاعد شد جمعیت هلال‌احمر نیاز به شماره اضطراری دارد، گفت: «از آنجایی که شماره 147 قابلیت تبدیل به شماره اضطراری را نداشت، مقرر شد جمعیت هلال‌احمر از محدوده شماره‌های 110 تا 129، اعداد یا کدهای اضطراری را که آزاد هستند به‌عنوان شماره اضطراری جمعیت هلال‌احمر انتخاب کنیم.»
مرادی‌پور ادامه داد: «با توجه به آزاد بودن شماره 112 و بین‌المللی بودن این شماره و ماهیت بین‌المللی جمعیت هلال احمر، تصمیم گرفته شد شماره 112 به‌عنوان شماره اضطراری جمعیت هلال‌احمر انتخاب شود.»
مدیر مرکز کنترل هماهنگی و عملیات سازمان امدادونجات با اشاره به تصویب اتحادیه اروپا در‌سال 1990 درخصوص ارتباط مردم با یک کد اضطراری در زمان حوادث و انتخاب شماره 112 برای تماس مردم در زمان اضطراری، افزود: «اکنون نیز بیشتر کشورهای اروپایی و آسیایی از شماره 112 به تنهایی یا در کنار سایر کدهای اضطراری استفاده می‌کنند.»
مرادی‌پور با اشاره به استفاده حدود 100 کشور دنیا از شماره اضطراری 112، گفت: «به همین دلیل، در گوشی‌های هوشمند جدید پیش‌فرض تماس با شماره اضطراری برای شماره 112 است.»
او با یادآوری مصوبه سازمان ارتباطات رادیویی در تاریخ 26 خرداد 1392 مبنی بر واگذاری شماره 112 به‌عنوان شماره اضطراری و ملی امدادونجات کشور، ادامه داد: «در 26 تیر 92 به اپراتورهای تلفن همراه و تلفن ثابت ابلاغ شد که شماره 112 را برای جمعیت هلال‌احمر بازیابی کنند.»
مدیر مرکز کنترل هماهنگی و عملیات سازمان امدادونجات با بیان این‌که اکنون شماره 112 در 31 استان کشور کاملا فعال است، افزود: «برای این‌که برخی مشکلات مرزبندی جغرافیایی بین شهرستان‌ها را با مرزبندی مخابراتی آنها نداشته باشیم، مرکز پاسخگویی 112 را در مراکز استان‌ها قرار دادیم.»
مرادی‌پور ادامه داد: «یعنی اگر در هر نقطه از هر استانی شماره 112 را بگیرید، 112 به مرکز استان وصل می‌شود و به نزدیک‌ترین پایگاه اطلاع می‌دهند.»
او درخصوص آشنایی مردم با شماره 112 گفت: «در ایام عید به صورت استانی تبلیغ کردیم اما در سراسر کشور تبلیغ نشده است.»
مرادی‌پور تأکید کرد: «شماره 112 پاسخگوی خدمات امدادونجات در مناطق بین‌شهری و سوانح است.» او درخصوص میانگین تماس‌های مردم با شماره اضطراری 112، گفت: «به‌طور میانگین روزانه 6‌هزار تماس با شماره 112 گرفته می‌شود و بیشترین تماس مربوط به استان تهران است.»
مرادی‌پور افزود: «بسیاری از تماس‌ها برای نیازهای امدادرسانی نیست.»
مدیر مرکز کنترل هماهنگی و عملیات سازمان امدادونجات آمار میانگین نیازهای امدادی را  در تماس با 112کمتر از 10‌درصد اعلام کرد.  
او زمان صرف‌شده را از وقتی که حادثه‌دیده‌ای با شماره 112 تماس می‌گیرد تا وقتی که امدادگران به محل حادثه می‌رسند، در عملیات مختلف اعم از کوهستان، جست‌وجوی مفقودین در جنگل و...   متفاوت دانست و افزود: «در جاده‌ها مدت‌زمان پاسخگویی و حضور امدادگران در صحنه حادثه بین 8 تا 9 دقیقه است که در مقایسه با استانداردهای جهانی پایین‌تر و یک زمان خیلی خوب است.»