شهروند| در این یک‌سال پرآشوب، بیش از 6هزارو500 نفر از مردم یمن درجنگ جان داده‌اند که نیمی از آنها شهروندان بی‌گناهی بودند که تنها سرنوشت، آنها را مجبور کرده بود با گلوله‌های جنگ چشم درچشم شوند. بیش از یک‌سال است که اجتماعات کوچک و بزرگ در گوشه و کنار یمن هزینه آشوب و خشونت نیروهای نظامی و طرفین درگیر در جنگ را می‌پردازند. از آبادی‌ها چیزی جز نیمه ویرانه‌ها و تل‌های خاک باقی نمانده، بعضی بیمارستان‌ها و مراکزدرمانی بمباران شده‌اند، مردم دیگر برای تفریح در خیابان‌های شهر پرسه نمی‌زنند و خنده کودکان در پس کوچه‌ها دیگر به گوش نمی‌رسد. عدم ثبات و ناامنی بسیاری از یمنی‌ها را از خاک کشورشان بیرون کرده و هرکدام را در جست‌و‌جوی امنیت و سرپناه به کنجی از جهان رانده است. بیش از 2میلیون و800هزار نفر از کشور گریخته‌اند و شاید در این میانه هیچ گروهی به اندازه فرزندان کوچک یمن عمق جنگ و ناامنی را لمس نکنند، کودکانی که مدارس خود را از دست داده‌اند، خانواده‌هایشان از هم پاشیده و به جای صدای معلم، گلوله مشق می‌کنند.
جنگ به مدرسه‌ها سرایت کرده است
آشوب و درگیری درکشور، چیزی نیست که پشت مرزها و دیوارهای خانه بماند. تأثیر جنگ تنها به میدان‌های نبرد و نیروهای مسلح ختم نمی‌شود و در جان مردمان کشور هم رسوخ می‌کند. مردمان یمن به‌ویژه کودکانش هم از این قاعده مستثنی نیستند. بچه‌ها در مدرسه به درس گوش نمی‌کنند، وضع تحصیلی آنها دچار افت شده و ناامیدی به جانشان افتاده است.
به‌عنوان امدادگرانی با داعیه بشردوستی باید جان فرزندان کشورمان را دریابیم
عادل تامار یکی از داوطلبان هلال‌احمر یمن که در پروژه آشتی کودکان با مدرسه مشارکت می‌کند، درباره وضع روحی دانش‌آموزان می‌گوید: «بچه‌ها از درس و مدرسه کنده شده‌اند؛ گویی مشق نوشتن و درس خواندن آخرین چیزی است که برایشان اهمیت دارد. سر هر امتحان یک صدای آتش و گلوله کافی است تا دیگر هیچ کلمه‌ای برای نوشتن در برگه نداشته باشند. جنگ بزرگترین متجاوز به روح و روان آ‌نهاست و خانواده‌هایشان آن‌قدر درگیر مسائل خود هستند که درس بچه‌ها کم‌اهمیت‌ترین دغدغه‌شان است. درچنین شرایطی است که ما به‌عنوان امدادگرانی با داعیه بشردوستی باید جان فرزندان کشورمان را دریابیم و نگذاریم جنگ بیش از این آنها را از پای درآورد.» او درباره برنامه هلال‌احمر برای احیای سلامت روانی کودکان در مدارس می‌گوید: «بچه‌ها حق دارند که در آغاز نسبت به فعالیت‌های ما بی‌میل باشند، این ماییم که باید تمام تلاش خود را برای بیرون آوردن آنها از لاکشان انجام دهیم، بگذاریم به ما اعتماد کنند و با ما از ترس‌ها و امیدهایشان حرف بزنند. از زمانی که ما در 6 مدرسه در یمن مستقر شده‌ایم، تعدادی از کودکانی که مدرسه را ترک کرده بودند، بار دیگر به کلاس‌های درس بازگشته‌اند و وضع تحصیلی آنها رو به بهبودی است.»
بازگشت امید به کلاس‌های درس
شاید از همین لحظه تا همیشه، زندگی بسیاری از کودکان ساکن در یمن به‌طورکلی عوض شده باشد. آنها روزهای سختی را می‌گذرانند و با وجود بمباران و درگیری، تنها امیدشان رفتن به مدرسه و درس خواندن است. هرچند بعضی از خانواده‌ها کودکانشان را از رفتن به مدرسه بازداشتند، اما ناامنی می‌تواند به سراغ تک‌تک خانه‌های یمن برود و برایش خانه و مدرسه فرقی ندارد. جمعیت هلال‌احمر یمن اما قصد دارد در این آشوب، به کودکان کشورش دوران کودکی را یادآوری کند و به نحوی آنها را با مدرسه و بازی آشتی دهد. به همین خاطر داوطلبان آموزش‌دیده این جمعیت هم‌اکنون در 6 مدرسه از کشور مستقر شده‌اند و به وضع سلامت روانی کودکان رسیدگی می‌کنند. این مدارس در منطقه «بنی هوشایش» واقع شده‌اند که یکی از آسیب‌دیده‌ترین مختصات یمن در درگیری‌هاست. این برنامه که با حمایت مالی فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر پیگیری شده است، از دوماه پیش تاکنون اجرا می‌شود و تاکنون 242 کودک یمنی را تحت حمایت روانی قرار داده و نه‌تنها سلامت روان آنها را بهبود بخشیده، بلکه موجب پیشرفت تحصیلی آنها نیز شده است. طی این برنامه داوطلبان آموزش‌دیده هلال‌احمر کلاس‌های مدرسه را به کمک کودکان رنگ‌آمیزی می‌کنند و در ساعات بین درس بازی‌های گروهی انجام می‌دهند و با هم از خاطرات و آرزوهای خوشایند زندگی‌شان حرف می‌زنند.
تمدید خنده بر لبان کودکان
با گذشت دوماه از آغاز این پروژه، با وجود امتداد درگیری‌ها در یمن خنده بار دیگر بر لب‌های کودکان منطقه «بنی هوشایش» جاری شده است. درکنار حمایت‌های روانی در این مدارس، به سلامت جسمی کودکان و تغذیه آنها در ساعات مدرسه هم رسیدگی می‌شود و درکنار فدراسیون بین‌المللی، کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ به همراه جمعیت‌های ملی کشورهای دیگر، هلال‌احمر نیز یمن را در این اقدام بشردوستانه کمک می‌کند.