شماره ۳۳۷ | ۱۳۹۳ چهارشنبه ۱ مرداد
صفحه را ببند
نجات

|    هاجر نعمتی  |   عضو سازمان اهدای‌عضو هلال‌احمر |

قبل از این‌که با این مرکز یا مراکز هلال‌احمر آشنایی پیدا کنم، هیچ‌گونه تصویری از این مرکز و اهداف آن نداشتم و نمی‌دانستم که چنین فضایی با این اهداف وجود دارد. یک روز مقابل تلویزیون نشسته بودم و برنامه‌ای را دیدم.  دقت کردم و متوجه شدم که درباره فعالیت‌هایی در زمینه اهدای‌عضو است. در این برنامه توضیح داد که چند نفر را نجات دادند و آنها از طریق اهدای‌عضو به زندگی بازگشته‌اند و زندگی دوباره به‌دست آورده‌اند. مانند بیشتر کسانی که به سازمان جوانان یا اهدای‌عضو مراجعه کردند به مرکز موردنظر مراجعه کردم و به عضویت این سازمان و شاخه اهدای‌عضو درآمدم.  فقط برای رضای خدا این کار را انجام داده‌ام. اما تا موقعی که این مسأله را به وضوح ندیده بودم، نمی‌توانستم فکر کنم که این اتفاقات یا این اهدای‌عضو به چه دلیلی است. اوایل عضویتم در سازمان هلال‌احمر در جاده‌های اردبیل و مغان فعالیت داشتم و دیدم چه ساده جان انسان‌ها از بین می‌رود و خسارت‌های وحشتناکی به خانواده آنها وارد می‌شود. آن زمان متوجه شدم که چقدر جان ما انسان‌ها بی‌ارزش است و شاید تمام ما با اهدافی دیگر به دنیا آمده‌ایم و قرار است فعالیت‌های خاصی را صورت دهیم. امروز خوشحالم که به این درک رسیده‌ام زیرا پایم را در شهرهای بزرگ که می‌گذارم فقط بی‌تفاوتی را بین اعضای شهر می‌بینم. این فرهنگ خیرخواهانه را کمتر بین مردم دیده‌ام اما اگر کسانی که این کار را تجربه نکرده‌اند مطمئن هستم زمانی که تأثیر این فعالیت‌ها را در زندگی‌شان مشاهده کنند قطعا تغییر مسیر خواهند داد. رفتار و کردار داوطلبانه یا همان فعالیت‌های خیرخواهانه از نظر من یک فرصت است برای تمام آدم‌ها که این موقعیت را اگر بخواهند فراهم می‌شود.  سالی دوبار به مرکز خون می‌روم و در آنجا خون می‌دهم. شاید خون من به اندازه‌ای نباشد که خیلی از آدم‌ها را نجات دهد اما این نگاه و توجه به همیاری و توجه به همنوع مرا زنده می‌کند. معتقدم هر انسانی اگر قدمی درباب کارهای خیر بردارد، پاداش تلاشش بی‌ثمر نخواهد ماند. بارها کسان زیادی را دیده‌ام که احتیاج به اهدای‌عضو داشتند و کسی نبوده است که به آنها کمک کند و در بستر بیماری فوت کرده‌اند. تمام اینها جواب خدا و پاداش خدا است. پس نباید نسبت به مجموعه فعالیت‌های داوطلبانه در جامعه بی‌تفاوت بود چراکه تنها در زمان بحران این همیاری پررنگ می‌شود. این خدمات و اهداف به متن زندگی افراد بازمی‌گردد. ما در شاخه اهدای‌عضو دوستان زیادی را داریم و هر موقع که می‌شنویم کسی با اهدای‌عضو جان چند نفر را نجات داده است در متن این کار قرار می‌گیرید و این اتفاق حس و حال عجیب و وصف‌نشدنی را داراست.  

 


تعداد بازدید :  73