|  طرح نو| روشنفکری پدیده گنگی برای عامه مردم بود. در  گذشته‌ای نه چندان دور عموم افراد جامعه در پاره‌ای از موضوعات اساسی خود را صاحب نظر نمی‌دانستند. این موضوعات اساسی نقل محافل روشنفکری بود و فاصله زیادی از مردم داشت.
مباحث پیچیده‌ای که در مطبوعات خاص مطرح می‌شد و نویسندگان و خوانندگان خاصی داشت که عامه افراد جامعه خود را از آنها جدا می‌دانستند؛ حتی می‌شود گفت جرأت نزدیک شدن به این حوزه‌ها را نداشتند. با توسعه شبکه‌های اجتماعی و توزیع بی‌حد اطلاعات رفته‌رفته گروه کثیری از مردم به آگاهی نسبت به حوزه‌های خاصی از مباحث اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی رسیدند. این آگاهی با امکان تبادل نظر و گفت‌وگو با کمترین امکانات فرصت تحلیل و ابراز عقیده را فراهم کرد.
   به این شکل بود که شبکه‌های اجتماعی مرز مشخص بین مردم و روشنفکران را کمرنگ کردند. به گونه‌ای که امروز شاهد آن هستیم که حرکت‌های ضدجنگ، اعتراض‌های مردمی علیه سیاست‌های نژادپرستانه و... از همین طریق راهبری می‌شود و در نتیجه افراد با بینش عمیق‌تری که حاصل حضور در شبکه‌های اجتماعی‌است به این جریان‌ها می‌پیوندند.
   این حوزه ها از موارد عمده تفاوت بین مردم و روشنفکران بود. علاوه بر این دغدغه‌های زیست‌محیطی را می‌توان ذکر کرد. چیزی که در گذشته به آن شبیه یک ژست ناشی از سانتی‌مانتالیسم نگاه می‌شد و باور عموم عمق فاجعه را درک نمی‌کرد امروز تبدیل به یک دغدغه جدی شده است؛ کمبود آب، خشکی دریاچه ارومیه، قطع بی‌رویه درختان، بیابان‌زایی و به تبع آن گسترش پدیده گرد و غبار، شکار گونه‌های نادر جانوری و دست آخر استفاده از خودرو تک‌سرنشین و افزایش آلودگی هوا هر روز در نوشته‌های منتشرشده شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شوند.
به یقین می‌توان گفت آنچه باعث شده که امروز طیف وسیعی از مردم با جریان‌های حمایت از محیط زیست همراه باشند و هر یک ازآنها به عنوان یک تریبون مستقل داد حمایت از طبیعت سر دهند وجود همین شبکه‌های اجتماعی است.
   یکی دیگر از منافع این امکان وجود تفسیرهای نقد اخلاقی جامعه است که با بیانی ساده به رشته تحریر درآمده.
هریک از افراد حاضر در فضای مجازی می‌توانند گزارشگر وقایعی باشند که هر روزه با آنها مواجه هستند. به اشتراک گذاشتن این وقایع‌نگاری‌ها مانند آیینه‌ای است که منعکس کننده رفتار افراد جامعه است؛ همان‌هایی که در فضای مجازی هم هستند. یادآوری زشتی و زیبایی موجود در این روزنگاری‌ها فرصت تجدیدنظر در شیوه‌های رفتاری جامعه‌ای که از درون به نقد خود پرداخته را می‌دهد. این مجموعه بخش کوچکی از گستره عظیم یکی از شبکه‌های اجتماعی است که گویای همین حقیقت است.