شهرام شهيد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ي طنزنویس [email protected]
خیلی دلم می‌خواست بامزه‌ترین کار سال 1394 را انتخاب کنم و در موردش مطلبی بنویسم. نمی‌شود که هرکسی در صنف خودش، ترین‌ها را انتخاب کند اما ما طنزنویس‌ها جایزه‌ای برای خنده‌دار‌ترین اقدام سال نداشته باشیم. حالا هم که آخر سال نزدیک است و چه زمانی بهتر از این. تا قبل از دیروز فکر می‌کردم بامزه‌ترین اقدام سال را کره‌شمالی انجام داده است. به قیافه خشنش نگاه نکنید. اقداماتش سرشار از نمک است. در ژانویه سال‌جاری میلادی کره‌شمالی اقدام به فرستادن بالون‌هایی پر از دستمال توالت‌های استفاده شده، ته سیگار و پیام‌های تبلیغاتی به کره‌جنوبی کرد. با این کار می‌خواست حس و حالش را نشان طرف بدهد و بگوید حسم به تو سیفون وار است یا مثلا بگوید بند کفشتیم، ته سیگارتیم و از این‌جور چیزها؟ ما که نمی‌دانیم. البته مدیون هستید اگر فکر کنید مسئولان کره‌جنوبی هم بیکار نشستند و دست روی دست گذاشتند، نخیر. آنها هم در اقدامی تلافی‌جویانه در مرز با کره‌شمالی اقدام به پخش موسیقی پاپ کردند! یعنی حال شهروند بخت برگشته کره‌شمالی را که لب مرز زندگی می‌کند، فقط من می‌دانم. خودتان را یک لحظه جای او بگذارید. صبح کله سحر از خواب بلند شده گفته عیاااال اون پنجره را ببند آدم را بگیرند، شکنجه کنند بهتر است تا صدای برخی مدام توی گوش‌اش باشد. حالا خوب است سخنرانی مسئولان دو کره را لب مرز پخش نمی‌کنند. آدم 3روز به این چیزها گوش کند، عقیم می‌شود و صورتش هم به بوتاکس نیاز خواهد داشت. دیدید؟ جنگ از این شیرین‌تر می‌شود؟ البته بخش دستمال توالت‌های استفاده شده را عرض نمی‌کنم.
خلاصه قبل از این‌که پرونده برنده بامزه‌ترین اقدام سال را ببندم. یکهو یک نفر اقدامی کرد تا به همه ما بفهماند انتخاب بامزه‌ترین کار‌سال هم مثل فوتبال ممکن است در دقیقه 96 به ثمر بنشیند و در وقت‌های اضافه هم می‌شود گل کاشت و او کسی نبود جز برنده طلایی امسااااااال... رئیس‌جمهوری... کشور... فرانسه. اولاااااااااند
حالا چرا او مفتخر به دریافت جایزه پوشک طلایی بامزه‌ترین کار‌سال شده؟ چون او بود که بالاترین نشان افتخار کشورش به دلیل «مبارزه با تروریسم» را به ولیعهد عربستان اعطا کرد. می‌گویند ولیعهد عربستان بعد از دریافت این جایزه آن‌قدر خوشحال بود که فوری زنگ زده خانه و به همسرش گفته خانم امشب برمی‌گردم خانه و به افتخار این جایزه حسابی با مشت و لگد می‌زنمت! بعد هم که خانمش گفته شیخ امروز روز جهانی زن است گفته اوه مای‌گاد. زودتر می‌گفتی‌هانی. خب باشه چون روز جهانی زن است امروز میرم کاباره مولن روژ و فردا شب میام می‌زنمت. خوبه عسیسم؟ البته از سرنوشت کاباره مولن روژ با آن قدمتش نیز اطلاع دقیقی در دست نیست. چون جناب ولیعهد با اماکن هم مثل کاغذهای رمز برخورد می‌کند. یعنی همان‌طور که کاغذهای حاوی پیام رمز را بعد از خواندن پیام قورت می‌دهد اماکنی که از آن بازدید می‌کند را هم بعد از دیدار می‌بلعد که البته نحوه بلعیدنش دوجور است. در مدل اول جوری مکان مورد نظر را می‌بلعد که آن‌جا فرو می‌ریزد. مثل برج‌های دوقلو در نیویورک. یک وقت‌هایی هم جوری مکان را می‌بلعد که بتواند در یک جای دیگر چیز خورده شده را بالا بیاورد. یعنی مال خودش کند. مثل اینهایی که کلی تریاک یا هرویین در شکم‌شان جاسازی می‌کنند و بعد آن‌ور مرز با یک زور و فشار و انداختن انگشت در انتهای حلق مثل جوراب زیر و رو می‌شوند تا جنس خورده شده را احیا کنند. این است که شاید فردا مولن روژ در ریاض افتتاح شود و جای بنای تاریخی مولن روژ هم یک درخت نارگیل بکارند. به رسم ادب البته!