شماره ۳۷۶ | ۱۳۹۳ چهارشنبه ۱۹ شهريور
صفحه را ببند
چرا پرونده سقوط بوئینگ 737 راحت بسته شد؟

|  اکبر قوچانی  |  

حال که روزنامه شهروند  کمر همت بسته تا پرواز مرگ در آسمان ایران را بررسی کند بر خود لازم دانستم به عنوان یک شهروند مطلع، موضوع مهمی را بازگو کنم تا این قبیل وقایع به فراموشی سپرده نشود. در این زمینه باید به سقوط هواپیمای بوئینگ 737 در آسمان بیشکک کشور قرقیزستان که شرکت هواپیمایی آسمان آن را اجاره کرده بود و موجب جان‌باختن 71 نفر از مسافرین در همان ساعت اولیه شد اشاره کنم که استاد  رئیس‌جمهوری وقت پیشکسوت وزرا (حمید بهبهانی وزیر راه و ترابری) درباره سقوط هواپیمای 737 در قرقیزستان که حامل تعدادی از مسافرین ایرانی بوده گفته بود: این هواپیما نه متعلق به ایران بوده، نه خلبان آن ایرانی بوده و نه در اجاره شرکت‌های هواپیمایی ایرانی بوده، این هواپیما فقط به سمت ایران در حرکت بوده است. جای تاسف دارد که چگونه پا روی جنازه‌های سوخته71 مسافر که بلیت شرکت هواپیمایی آسمان را داشته‌اند گذاشت و فرمود: این هواپیما در اجاره شرکت هواپیمایی ایران نبوده است. از سوی دیگر، سکوت دستگاه‌های نظارتی، هواپیمایی کشوری، بازرسی کل کشور، کمیسیون اصل90 و... موضوع را سیاسی کرد و خون جان‌باختگان را هدر داد. کسی نیست که از دستگاه‌های نظارت‌کننده و مسئول بپرسد نتیجه بازرسی از سقوط هواپیمایی بوئینگ 737 در شهر بیشکک کشور قرقیزستان به مقصد تهران چه شد؟ چرا پرونده را بدون نتیجه مختومه کردید، چرا وزیر وقت را محاکمه نکردند؟ وظیفه قوه قضائیه در این رابطه چیست، وظیفه نمایندگان محترم مجلس چیست؟ در پاسخ به ملت چه جوابی دارید؟ چرا از90 مسافر هواپیمایی 737 که در فاصله 5کیلومتری فرودگاه بیشکک سقوط کرد شانس تنها با خدمه و 12 نفر از مسافران همراه بود، 71 مسافر در همان ساعت اولیه جان باختند، شهروند ایرانی بابک محمدی که  از ایرانیان ثروتمند بود سپرده‌های میلیون دلاری او درکشور مجاور قرقیزستان چه شد؟ چه دستی در کار بود تا هواپیمایی 737 که طبق قوانین بین‌المللEKO حق پرواز نداشت توسط شرکت هواپیمایی آسمان اجاره شود و بلیت به مسافرین ایرانی و آنها که قصد سفر به ایران داشتند، فروختند و پس از حادثه چه سریع با بیانات وزیر مربوطه استاد ارشد و استاد راهنمای رئیس‌جمهوری دولت نهم و دهم پرونده مختومه اعلام شد  و خون مسافران که در این هواپیما سوختند، هدر رفت! تعدادی هم به دلیل اینکه درِ هواپیما باز نمی‌شد تا بتوانند نجات پیدا کنند پشت پنجره‌های شیشه‌ای اشک ریختند فریادشان به هیچ کجا نرسید! آقای وزیر راه و ترابری اسبق چه جوابی دارید که به یتیمان بازمانده و زنان بیوه شده و مادران دل‌سوخته و پدران دل‌شکسته و خواهر و برادران غم‌دیده بدهید، فکر کنید و پاسخ منطقی به «شهروند» بدهید تا به استحضار مردم برسانند.  والسلام.


تعداد بازدید :  268