8 سال پیش، برابر با نوزدهم بهمن 1386 خورشیدی، ژازه طباطبایی، مشهور به پیکاسوی ایران، نقاش، مجسمه‌ساز، شاعر و نمایش‌نامه‌نویس برجسته، در تهران درگذشت. شهرت امروز او بیشتر برای فیگورهای خلاقانه و مجسمه‌های فلزی است که با جفت‌کاری (اَسِمبلاژ) قطعات فلزی ماشین‌آلات صنعتی و اتومبیل‌ها ساخته‌ است. سبک او به هنر سقاخانه‌ای نزدیک است و شیر زن‌ها و خورشیدها از موضوعاتی است که اغلب در کارهایش تکرار می‌شوند. به همین دلیل از او به همراه تنی چند از نقاشان معاصر به عنوان پیشگامان مکتب سقاخانه در ایران یاد می‌شود که در اوایل دهه 40 شمسی شکل گرفت و شاید نخستین مکتب نقاشی منسجم ایرانی باشد. نقاشی‌ها و مجسمه‌های ژازه در موزه‌ها و کلکسیون‌های شخصی مانند موزه لوور در پاریس، موزه متروپولیتن نیویورک، نگارخانه سیحون و موزه هنرهای معاصر تهران و پریوات کلکسیون در آلمان قرار دارند. ژازه همچنین موسس نگارخانه «هنر جدید» به عنوان اولین نگارخانه ایران که یکی از مراکز فرهنگی مهم زمان خود بود نیز هست. او نام خود را «تباتباای» امضا می‌کرد.