| سعيد درويشي | دبير گروه هلال |
وقتی تابستان امسال جنگ باعث مرگ و سیه‌روزی در غزه شد، «دیوید نات» پزشک جراح انگلیسی برای افرادی کار کرد که گرفتار خشونت و ظلم شده بودند. او جراحی‌هایی را دید که در کف سالن بیمارستان انجام می‌شدند و بچه‌های کشته‌شده‌ای را می‌دید که بدون والدین به بیمارستان آورده می‌شدند. او قدرت صلیب‌سرخ را نیز می‌دید که کمک‌های ضروری را در زمانی که به آن بیشترین نیاز است، ارایه می‌دهد.
دیوید دقیقا می‌دانست که جنگ و فاجعه چه می‌تواند با جان انسان کند. او که در زمان‌های اضطراری در بوسنی، هائیتی، سودان، کنگو و جاهای دیگر کار کرده بود، تابستان امسال 3 هفته به غزه سفر کرد تا برای کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ کار کند؛ کار او بیشتر در بیمارستان الشفا در شهر غزه بود. طی آرامش در جنگ، بیمارستان کاملا آرام بود اما در زمان‌های دیگر بیماران با جراحت‌های ناشی از گلوله و آوار ساختمان‌ها روانه بیمارستان بودند. کمبود فضا باعث شده بود تا پزشکان روی کف اتاق یا روی سطح میز و گاهی اوقات در چندقدمی یکدیگر عمل جراحی انجام دهند و حدود نیمی از آن عمل‌های جراحی به مرگ ختم می‌شد.
تهدیدی برای جراحی‌ها
دیوید درباره سرنوشت 2 بیماری که 24 ساعت پیشتر عمل کرده بود پرسید اما اثری از آنها پیدا نکرد. او می‌گوید: «برخی روزها کودکی را به بیمارستان می‌آوردند که مرده بود یا درحال مرگ بود و پدر یا مادر همراه او نبود.» سیل هجوم بیماران به بیمارستان الشفا، تأثیر ناخواسته روی دیگر کارهای معمول بیمارستان، مثل پذیرش کودکان داشت و جراحی‌های غیرضروری لغو می‌شد.
داوطلبان زیر آتش
به‌رغم شلوغی و آشفتگی، بیمارستان الشفا به خوبی با اقلام دارویی پر شده بود. صلیب‌سرخ در طول جنگ تلاش کرد نیازهای پزشکی نظیر خون، برانکارد، بانداژها، کیف‌های کمک‌های اولیه، خون، سوخت ژنراتورها و دیگر منابع ضروری را برای بیمارستان‌های داخل غزه فراهم کند. «دیوید نات» از جمعیت هلال‌احمر فلسطین هم قدردانی کرد که در زیر آتش حملات باعث نجات مجروحان و افرادی می‌شد که به کمک نیاز داشتند. او می‌گوید: «آنان (هلال‌احمر فلسطین) خیلی شجاع بودند که از هر کجا مجروحان را جمع‌آوری می‌کردند. آنان داوطلبان و آمبولانس‌های زیادی را از دست دادند.»
کار در طول شب
محدودیت‌های امنیتی باعث شده بود «نات» که تا 8 شب در بیمارستان می‌ماند نتواند به خانه برگردد و بنابراین شب نیز در بیمارستان کار می‌کرد. نات می‌گوید: «ترسناک بود. جایی برای خوابیدن نبود و بمب‌ها با صدای بوم بوم فرود می‌آمدند. فقط می‌توانستید در گوشه‌ای روی صندلی بنشینید.» او به خاطر می‌آورد که یک شب به قصد مکاشفه تصمیم گرفت انفجار را از پنجره تماشا کند. همکارانش در بیمارستان فکر می‌کردند که با این انفجار غزه کاملا با خاک یکسان شده است. در جای دیگری از غزه، دکتر نات امکانات پزشکی را دید که در جنگ از بین رفته بودند. وقتی گلوله‌ها نزدیک ساختمان بیمارستان الاقصی فرود آمدند کار او در بیمارستان الاقصی خیلی زود تمام شد. دیوید ماه گذشته به انگلیس بازگشت اما هنوز با برخی از همکاران خود در بیمارستان تماس دارد. او می‌گوید: «ما در خانه‌ای به نام واحد اقامتی بودیم. 3 روز پیش ایمیلی دریافت کردم که نوشته بود خانه نزدیک محل اقامت ما منفجر شده است.» در پایان گزارش نوشته است: «جنگ غزه بیش از 2هزار کشته بر جای گذاشت و بیش از 450هزار نفر مجبور به ترک خانه‌هایشان شدند. شبکه‌های آب و برق آسیب‌های جدی دیدند. نهضت بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر هنوز درحال کمک به آسیب‌دیدگان است.»
blogs. redcross. org. uk : منبع