فریده شجاعی کارشناس ورزش بانوان
نمی‌دانم بازیکنان تیم‌ملی فوتسال بانوان با چه میزان آمادگی وارد مسابقات جام‌جهانی شدند اما باید به‌عنوان قهرمان قاره آسیا نتایج بهتری می‌گرفتیم. از همه مهم‌تر این‌که حداقل باید مقام پنجم گذشته خود را تکرار می‌کردیم، نه این‌که با برتری یک بر صفر بر ژاپن از آخرشدن جلوگیری کنیم! دوره قبلی ما با وجود همه کمبودها توانستیم مقام پنجم را به دست آوریم اما امسال که رئیس‌جمهوری ایران با اعلام حمایت خودش نشان داد، پشت این تیم قرار دارد، نتایج خوبی حاصل نشد و دلیلش را باید مسئولان
توضیح بدهند.
به‌طور کلی هروقت بعد از یک قهرمانی ناکامی حاصل می‌شود، فاکتور غرور ناشی از موفقیت قبلی مورد توجه عموم قرار می‌گیرد اما بعید است دلیل اصلی، این موضوع باشد. جایی برای توجیه نتایج نیست و فقط امیدوارم مسئولان مربوطه پاسخگو باشند. البته باز هم جای شکرش باقی است که توانستیم ژاپن را ببریم و نشان بدهیم همچنان تیم اول قاره آسیا هستیم ولی نباید در سایه این پیروزی، ناکامی کلی در این جام را به دست فراموشی بسپاریم. در دوره قبلی به‌عنوان تیم دوم آسیا در مسابقات شرکت کرد اما این دوره، قهرمان آسیا بودیم پس انتظار دیگری از تیم داشتیم. به هرحال امیدوار به این هستیم بچه‌ها ریکاوری شوند و از تجربه قبلی درس بگیرند تا در آینده نتایج بهتری حاصل شود. هرچند که اعتقادم براین است، ناکامی بچه‌های تیم‌ملی به خاطر حاشیه‌های ناشی از چگونگی اعزام تیم به مسابقات جهانی بود. قهرمان آسیا، لایق برخورد بهتری بود و نباید این‌گونه به قول معروف دقیقه نودی و با اهرم فشار، مقدمات حضورش در رقابت‌های جهانی فراهم می‌شد. فوتسال حتی با وجود این شکست هم در مسیر پیشرفت قرار دارد، پس نه باید ناراحت و ناامید بود و نه کماکان در باد قهرمانی در آسیا خوابید. نگاه واقع‌بینانه به سطح توانایی بچه‌ها و درنظر گرفتن تدارکات و امکانات لازم برای درخشش، می‌تواند دختران و زنان فوتسالیست ما را به قله‌های مرتفع‌تری رهنمون کند. ما پتانسیل پیشرفت را داریم اما باید از آن به بهترین نحو استفاده کنیم. تنها در این صورت پیروزی‌هایمان مستدام و شکست‌های تیم مقطعی خواهد بود.