جنگ و حقوق کودکان
|  مطهره ناظری |   وكيل پايه يك دادگسترى و عضو داوطلب انجمن حمايت از حقوق كودكان|
هرچند در دنیای مدرن امروز عقل حسابگر با تکیه بر منطق جاری در عقلانیت خویش می‌تواند به این نتیجه برسد که به جای روی آوردن به جنگ که لاجرم جهان و حیات انسانی را پر مخاطره می‌کند، باید برای حل چالش‌ها، راهکارهای دیگری در پیش گیرد اما زبان جنگ، همچون همیشه تاریخ، به‌عنوان واقعیت تلخ و دردناک زندگی بشر در این سده هم گفتمان غالب بعضی دولت‌ها در گوشه و کنار این کره خاکی است. از دورترها و دیرترها تاکنون، بیش از صدها جنگ درون‌مرزی که ناشی از اختلافات داخلی است و برون‌مرزی که ریشه در اختلافات بین‌المللی داشته‌اند، منجر به کشته و زخمی شدن هزاران ‌هزار انسان بی‌گناه شده است .در این میان کودکان، این فرشتگان بی‌پناه، بیش از سایرین در معرض خطر قرار داشته و دارند. در جهت حفظ حقوق این قشر آسیب‌پذیر، تحت عنوان حفاظت از حقوق کودک در جنگ و با هدف غایی بهبود وضع همه کودکان جهان در زیستن به دور از هر گونه تبعیض و خشونت، باید بسترهای مناسبی در محیط پرتنش جنگ، برای کودکان فراهم آورد تا در آن فضا از آنچه   رهاورد صلح و امنیت بوده و رشد جسمی و روانی مطلوب کودکان را رقم خواهد زد، به هر میزان ممکن، کودکان را برخوردار کرد.  آشفتگی، اضطراب و خشونت ساری در زبان جنگ، دنیای کودکانه کودکان را از صلح، امنیت، شادی و هرآنچه بایسته این پاکان است تهی کرده و چه آن‌که جان خوش گوهر آنان هم محترم شمرده نخواهد شد.  لازم است در این برهه و در جهت محکوم ‌کردن زبان جنگ که آماج آن کودکان نیز هستند، مجموعه تدابیر مناسب تری که امکان اجرای آنان هم میسور باشد از سوی مجامع بین‌المللی اتخاذ شود؛ چه آن که، حقوق بین‌الملل در قالب معاهدات بین‌المللی و به‌ویژه کنوانسیون حقوق کودک بر این حقوق و به‌ویژه حق حمایت از کودکان در جنگ تأکید ورزیده است که به هر روی چنین قوانین بین‌المللی اسباب تحقق گسترده حفاظت از حقوق کودکان در فضاهای خطرآفرین ناشی از جنگ را فراهم می‌آورد.  براساس قواعد بین‌المللی پیش گفته، یکی از وظایف اساسی دولت‌ها در زمان جنگ و پس از آن، حمایت از کودکان آسیب‌دیده از جنگ است.  بنابراین در بحران‌ها و مواقع اضطرار، باید در انجام حمایت‌ها به کودکان اولویت داده شود و توجه به حقوق آنان به لحاظ جسمی و روح، تعلیم و تربیت مناسب و تغذیه و بهداشت، بیش از هر زمان دیگر معطوف باشد.  در رابطه با مسأله كودكان و مخاصمات مسلحانه، در نظام حقوق بين‌الملل اسناد متعددي وجود دارد که مهم‌ترین آنان تصويب پروتكل اختياري كنوانسيون حقوق كودك درباره كودكان درگير در مخاصمات مسلحانه درسال 2000 است که در حکم ماده 38 آن، کشورهای همپیمان را به انجام هرگونه اقدام عملي جهت تضمين عدم مشارکت افراد كمتر از  15سال در مخاصمات به‌طور مستقیم ملزم می‌کند و ماده 39 بر انجام اقدامات لازم جهت تسريع بهبودي جسمي و روحي و سازش اجتماعي كودك قرباني مخاصمه تأكيد مي‌ورزد.
در نهایت با وجود همه تلاش‌ها، بر عرصه درگیری‌های مسلحانه و علی‌الخصوص در دهه‌های اخیر که این درگیری‌ها به میدان جنگ علیه غیرنظامیان نیز مبدل شده، حقوق کودکان کماکان موضوعی است مغفول.  در آخر چنین به نظر می‌آید که بهترین راه حمایت از حقوق کودکان در زمان جنگ، پیشگیری از وقوع چنین مخاصماتی است اما در صورت بروز آن حقوق انسان‌های بی‌گناه و غیرنظامی به‌ویژه حقوق کودکان باید در هر حال پاسداری شود و با اهرم ضمانت اجرای بین‌المللی این حقوق باید ناقضان آن را به پاسخگویی رفتار معاند حقوق بشردوستانه‌شان   واداشت.

موضع رسمی شهرداری درمورد بوستان مادرساخت‌وساز متوقف نمی‌شود
بلدیه|شهرداری تهران طی نامه‌ای رسمی به دبیر شورایعالی شهرسازی و معماری اعلام کرد: ساخت‌وساز در پروژه نور (بوستان مادر) مطابق با قانون و دارای پروانه ساختمانی از سوی کمیسیون ماده پنج است و از آن‌جا که منطقه پنج شهرداری تهران از نظر تأمین سرانه فضای سبز با کسری مواجه نیست، ساخت‌وساز در این محدوده نیز با منع مواجه نیست.  معاون شهردار تهران در این نامه تأکید کرده است در صورتی که کارشناسان شورایعالی شهرسازی و معماری کشور نسبت به این امر ایراد شکلی و ماهوی را طرح و اصرار دارند، شهرداری تهران آمادگی لازم را جهت رسیدگی و تطبیق و تدقیق موضوع داشته و در صورت لزوم و بنا به نیاز جلسات کارشناسی حسب نظریه شورا نسبت به تأمین سرانه فضای سبز مازاد در محدوده منطقه را تا سقف 1/7 هکتار معادل عرصه زمین صدرالذکر اقدام خواهد کرد.  به این ترتیب به نظر می‌رسد شهرداری تهران قصد ندارد به هیچ عنوان ادامه عملیات در بوستان مادر را متوقف کند و در صورت وجود اصرار از سوی شورایعالی شهرسازی به‌عنوان نهاد فرادستی معادل مساحت پروژه نور (بوستان مادر) را در محدوده دیگری از منطقه پنج تأمین خواهد کرد.