فردا مجلس شورای اسلامی روز مهمی را در پیش خواهد داشت و برای تصویب طرح برجام تصمیم‌گیری خواهد کرد که یک فوریت آن در کمیسیون امنیت ملی تصویب شده است و منتظر رأی نهایی نمایندگان است اما نخستین بار نماینده مردم اردبیل بود که از تصمیم جدید نمایندگان طیف منتسب به جبهه پایداری خبر داد و گفت مخالفان برجام می‌خواهند «آبستراکسیون» کنند. کمال‌الدین پیرموذن گفت: برخی اخبار منابع موثق از این حکایت دارد که نمایندگان دلواپس، قصد نصاب‌شکنی مجلس را در جریان بررسی طرح اجرای برجام در روز یکشنبه دارند که این اقدام در شأن مجلس و مردم نیست و ممکن است این کار تبعات زیادی را به جا بگذارد، ولی ما این طرح را به سرانجام می‌رسانیم.
آبستراکسیون یا (نصاب‌شکنی) ترفندی پارلمانی است که نمایندگان یک طیف یا گروه به صورت هماهنگ با خارج شدن از مجلس سعی دارند که مجلس را از اکثریت بیندازند تا پارلمان نتواند با حد نصاب لازم از نمایندگان، تشکیل جلسه دهد. طبق ماده 98 آیین‌نامه داخلی مجلس، انعقاد رسمى جلسات و اعتبار أخذ رأى، منوط به حضور حداقل دوسوم مجموع نمایندگان است. در همین رابطه، حجت‌الاسلام ناصر قوامی، رئیس کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس ششم می‌گوید: عده‌ای از نمایندگان تحریک می‌شوند که دست به اقداماتی نظیر آبستراکسیون بزنند ولی من معتقدم که سرانجام چه این نمایندگان آبستراکسیون کنند و چه آبستراکسیون نکنند، برجام در مجلس به تصویب می‌رسد.
فکر می‌کنید که نمایندگان جبهه پایداری توان آبستراکسیون کردن علیه تصویب برجام را داشته باشند، چون این افراد برای این کار نیاز به بیش از 97 نماینده دارند که بتوانند صحن علنی را ترک کرده و مجلس را از اکثریت بیندازند؟
اگر در آن روز همه نمایندگان یعنی همه 290 نفر در مجلس حضور داشته باشند، اینها نمی‌توانند آبستراکسیون کنند و توان انجام این کار را ندارند اما چنانچه 60 نفر از نمایندگانی که با طرح موافق هستند، به هر علتی در مجلس حضور نداشته باشند و مجلس نیز با 220 یا 190 نماینده تشکیل شود و تمام مخالفان هم حضور داشته باشند، ممکن است بتوانند این کار را انجام دهند.
به نظر شما با توجه به حواشی به وجود آمده در کمیسیون برجام و انتقادهایی که به گزارش این کمیسیون می‌شود، آیا تشکیل کمیسیون برجام با وجود کمیسیون امنیت ملی ضروری بود؟
به نظر من اصلا معنا نداشت کمیسیونی به نام کمیسیون برجام تشکیل شود، چون در مجلس کمیسیون‌های تخصصی فراوانی وجود دارد اما اگر موضوعی باشد که از دو جهت مربوط به دو کمیسیون باشد، یک کمیسیون مشترک تشکیل می‌شود. به‌عنوان مثال موضوعی که جنبه حقوقی دارد و جنبه امنیت ملی، طبعا از کمیسیون حقوقی و امور قضائی و کمیسیون امنیت ملی تشکیل می‌شود به‌طوری که تعدادی از این کمیسیون و تعدادی از کمیسیون دیگر انتخاب می‌شوند و یک کمیسیون مشترک را شکل می‌دهند. حال این‌که کمیسیون برجام تشکیل شد، این کمیسیون جایگاه قانونی هم نداشت و شکل گرفتن آن از ابتدا نیز صحیح نبود، بنابراین اگر این مطلب مربوط به یک کمیسیون باشد در همان کمیسیون بررسی می‌شود اما اگر مربوط به کمیسیون‌ها مختلف باشد، کمیسیون مشترک تشکیل می‌شود؛ در این مورد نیز جایگاه رسیدگی به برجام در کمیسیون تخصصی امنیت ملی است.
با توجه به مخالفت‌هایی که از سوی یک طیف با برجام می‌شود، اجرای برجام را دارای چه آثاری برای کشور می‌دانید؟
البته همان‌طور که گفتید یک طیف خاص با اغراض سیاسی با برجام و توافق هسته‌ای مخالفت می‌کنند اما این توافق حتی مورد نیاز اروپا و آمریکایی‌ها بوده است، به‌طوری که در کنگره آمریکا نیز شاهد تصویب آن بودیم؛ در ایران هم این توافق نیاز بود اما آیا این‌که بگوییم به ضرر کشور است یا نیست در اجرای برجام مشخص خواهد شد. البته می‌توانستند در شرایط بهتری تعهداتی را که الان در این برجام ما داده‌ایم، این تعهدات را نداشته باشیم و توافق انجام هم بشود اما متاسفانه با ضعف دیپلماسی دولت احمدی‌نژاد کار به جایی رسید که ما ناچار شدیم در دولت یازدهم این توافق را بپذیریم. من البته احتمال می‌دهم که در اجرای آن مشکلاتی ایجاد شود، مخصوصا طی یک‌سال آینده که در آمریکا انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود اگر تندروهای جمهوری‌خواه به قدرت برسند ممکن است که مشکلاتی ایجاد شود گرچه آنها سیاست خارجی ثابتی دارند و تعهدات بین‌المللی خود را نقض نمی‌کنند اما احتمال این‌که مشکلاتی پیش بیاید، وجود دارد.