شما اگر پدر یا مادر دلسوزی هستید باید جهت مداراکردن با فرزند جوان خود به نکات زیر توجه کنید:  
1- فرزند جوانتان را با دوران جوانی خود مقایسه نکنید. جوان متعلق به امروز است نه زمان قدیم. از ایشان نخواهید که مثل شما فکر کند. مثل شما زندگی کند یا مثل شما لباس بپوشد.
2- خواسته‌های فرزندتان را باور داشته باشید. ایشان هم انسان است و دارای فکر و اراده است. به فکر و خواست ایشان احترام بگذارید. اگر مخالف نظر شماست با منطق و دلیل و با محبت ایشان را قانع کنید، نه با تحکم و زور.
3- زیاد به جوانتان امر و نهی نکنید. از موضع قدرت دستور ندهید. با محبت از ایشان کار بخواهید.
4- با ایشان لجبازی نکنید.
5- خواسته خودتان را بر ایشان تحمیل نکنید.
6- خطاها، لجبازی و مخالفت‌های ایشان را نادیده بگیرید.
7- در بین جمع و فامیل، شخصیت او را حفظ کنید.
8- جوانتان را موجودی بی‌خاصیت معرفی نکنید.
9- از کوچک‌کردن جوانتان پرهیز کرده و همیشه سعی کنید که ایشان را مقتدر معرفی کنید.
10- اگر جوان قادر به انجام کاری نبود، ایشان را با محبت راهنمایی کنید.
11- به جوانتان محبت کنید و از کتک‌زدن بپرهیزید که باعث زوال هیبت شما و لجبازی ایشان می‌شود. حداقل در یک‌ماه سعی کنید از ایشان برای انجام کارها کمک نگیرید و به رخش هم نکشید.
12- هرچه می‌توانید محبت کنید و از این کار هرگز خسته نشوید. امور تربیتی تدریجی است و اگر کسی مشکل اخلاقی داشته باشد، مدت‌ها طول می‌کشد تا اصلاح شود.
13- شما سعی کنید به زندگی خوشبین بوده و به‌کل اعضای خانواده به‌صورت مساوی محبت کنید.
14- عدالت بین فرزندان را مراعات کنید.
15- اگر زود عصبانی می‌شوید، با تمرین و تسلط بر اعصاب از خداوند و خانواده بخواهید که شما را جهت غلبه بر خشم کمک کنند.
16- جهت معالجه اعصاب و زودرنجی- اگر در شما هست- به پزشک مراجعه یا داروهای گیاهی آرامبخش استفاده کنید.
17- شما چون بزرگ منزل هستید، باید تحملتان از همه اعضای خانه بیشتر باشد. همین‌طور به‌مراتب باید از کوتاهی‌های اهل خانه اغماض و گذشت بیشتری داشته باشید.
18- شما درمقابل فحش و جسارت فرزندتان بی‌تفاوت بوده و اصلا عکس‌العمل انجام ندهید. می‌دانید که فحش دیگران تأثیر فیزیکی در ما ایجاد نمی‌کند.
19- یکی از اسباب تربیت فرزند، قهرکردن است ولی نباید طولانی شود. اگر زمان قهر، بیشتر از یک هفته شود، منجر به کینه و قطع رابطه می‌شود. از همسرتان بخواهید با یک بهانه‌ای شما را با فرزندتان آشتی دهد.
20- هرگز نباید انتظار داشته باشید که جوانتان مثل شما فکر کرده و هر آنچه توقع دارید برآورده کند. با فرزندتان همان‌گونه برخورد کنید که با جوانان مردم برخورد می‌کنید.