«ارتباطات» فضای جهان را دگرگون کرده است و هر روز خبری در این حوزه می‌شنویم که زمینه «ارتباط آسان» بیشتر فراهم و همراه آن، موضوعات جدیدی نیز وارد حوزه ارتباطات اجتماعی و انسانی خواهد شد. اما گاهی «گونه» استفاده از فناوری‌های ارتباطی، فرهنگ عمومی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. سال‌هاست درباره این نوع تاثیرگذاری بین کارشناسان و «اهل حل و بحث»، «جدل احسن» وجود دارد. گروهی «با» فناوری‌های ارتباطی هستند و گروه دیگر «بر» آن! و هر کدام هم استدلال خاص خود را دارند.
حالا پس از این جدال احسن و تضارب آراء که حوزه اخلاق زمینه بروز آن را فراهم آورده، مجریان امر به این نتیجه رسیده‌اند باید ضمیمه هرکدام از فناوری‌های مدرن، «پیوست‌فرهنگی» وجود داشته باشد. چندی پیش برخی از مطلعان امر، مجددا درباره خدمات نسل سوم موبایل، «انقولت»هایی مطرح کرده بودند که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات فرصت حضور در همایش چشم‌انداز وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را مغتنم شمرد و به برخی از نظرات، پاسخ داد و گفت: ... موضوع فرهنگ و اخلاق، در نسل سوم به بالا و بقیه موارد جزو دغدغه‌های اصلی ما است، برای همین پیوست فرهنگی تهیه و برای رئیس‌جمهوری فرستاده شده است. سیاست ما این است که مانند 2 ‌سال گذشته بخش ارسال ویدیو و ارتباط تصویری مسدود باشد و تا زمانی‌که پیوست فرهنگی به تصویب برسد مسدود است. قرار این است آن دسته از فعالیت‌هایی که نمی‌توانیم نظارت کنیم، ممنوع باشد. درباره این موضع تنها نظری که می‌توان ارایه کرد این است که «باور کنید» ممنوعیت شیوه کار در زمینه اخلاق و فرهنگ نیست. همین الان «وایبر»، «تانگو» و «جی‌تاک» تمام آن چیزی که در ذهن منتقدان است، تأمین می‌کند و حتی نیاز به ایمیل و فیسبوک را هم کم کرده است و بیش از این نیازی نیست. به همین دلیل باید برای ارتقای اخلاق و فرهنگ اجتماعی، شیوه دیگر اتخاذ و خانه اخلاق و فرهنگ از «پای بست» آباد شود.