عارف ربطی  دبیر سابق فدراسیون کشتی

تا چند روز دیگر تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران باید در آن سوی دیگر کره زمین روی تشک بروند تا از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند و به فکر جبران شکست ‌سال گذشته مقابل روس‌ها باشد. ترکیب اعزامی به این رقابت‌ها قطعا مورد نظر کادرفنی است و از سویی می‌‌توان آن را در چارچوب قانون دانست چون اکثر این نفرات با حضور در انتخابی توانستند جواز حضور در مسابقات جهانی لاس‌وگاس را کسب کنند. در این شرایط آرزوی همه ما این است که ترکیب کنونی تیم‌ملی بهترین نتیجه را برای ایران در پی داشته باشد اما با کمی دقت و بررسی روی نفرات اعزامی می‌توان به این نتیجه رسید که این تیم، آن تیمی نیست که بتواند در مسابقات جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد.
تیم کم‌تجربه خادم در کشتی آزاد شاید اولین هدف خود را کسب سهمیه قرار داده،‌ درحالی‌که در مسابقات یک‌سال آینده بازهم شانس کسب سهمیه وجود دارد. این تیم نسبتا جوان که تغییرات زیادی را نسبت به‌ سال گذشته داشته،‌ برای تفکر پشتوانه‌سازی انتخاب شده اما این را باید در نظر گرفت که مسابقات جهانی (که بعد از المپیک بالاترین سطح را در اختیار دارد) جایی برای محک‌زدن جوانان نیست. جدا از بحث قهرمانی در جهان، تصور می‌شود آزادکاران به جز چند وزن توفیق چندانی برای کسب سهمیه هم نخواهند داشت و همین مسأله چالش بزرگی را در راه المپیک برای کشتی ایران ایجاد می‌کند. نمی‌توان انتقادی به تفکرات کادر فنی وارد کرد چون بهتر از همه در جریان شرایط ملی‌پوشان هستند اما واقعیت این است تیم کنونی پتانسیل درخشش در مسابقات جهانی و پس‌گرفتن قهرمانی از روس‌ها را ندارد. در ضمن یادمان نرود که ایران به‌عنوان یکی از قطب‌های کشتی جهان مطرح است و کشتی‌گیران خارجی انگیزه زیادی برای مقابله با آزادکاران ایران دارند. در کشتی‌فرنگی اما اوضاع بهتر است. حضور نفراتی همچون سوریان،‌ اخلاقی، عبدولی و رضایی به ما این امید را می‌دهد که آنها بتوانند تعداد قهرمانی‌های این رشته را به عدد 2 برسانند. نکته کلیدی اما اینجاست که چه در بخش آزاد و چه فرنگی در برخی از اوزان نفراتی حضور دارند که از همین الان می‌دانیم شانسی برای حضور در المپیک ندارند. از سویی شاید تمام تیم‌های دنیا 80‌درصد ترکیب المپیکی خود را راهی این مسابقات کنند که ما از این نظر عقب خواهیم ماند.