در مواقع بحرانی، برداشتن منابع کافی و درست و داشتن دانش، برای نجات شما ضروری است اما تمرین چنین کارهایی میتواند ملالتآمیز و خستهکننده باشد. به همین دلیل است که «جنی گاستین»، طراح بازی «فرار کن» در تلاش برای استفاده از ایدهاش در آمادگی در برابر زلزله و تعمیم آن در سراسر کشور است.
گاستین امیدوار است که به مردم، برای آمادگی در مقابل بحران، بازیهایی را آموزش بدهد که باعث افزایش رقابت و ایجاد محیطی شاد و دوستانه و اجتماعی شود.
او پیشتر حتی بازیهای آمادگی مقابل آتشسوزی و زلزله را طراحی کرده است که در کالیفرنیا برای آموزش به افراد به منظور مقابله با آن بلایا، اجرا شد. بعضی از بازیهای خانم گاستین، با موضوع زامبیها است که مردم را دنبال میکنند و در این میان مردم مهارتهای عملی زیادی میآموزند؛ مثلا اینکه چطور به ایستگاه رادیوی اضطراری دستیابند یا مسیرهای فرار را در فرصت و زمان کم، پیدا کنند یا حتی یک زخم را بانداژ کنند.
گاستین میگوید: «مردم دایما گلایه میکنند که عموم مردم در جامعه نسبت به موضوع بلایا بیتفاوتاند، اما من اینطور فکر نمیکنم. بلایا و بحرانها مانند روح سرگردان هستند که واقعا ترسناک و بزرگند و وقتی با آنها روبهرو میشوید، بسیار مهم است که در زمان اندک، بتوانید ذهنتان را متمرکز کنید و عکسالعمل مناسبی انجام دهید.»
این بازیها برای همه مردم قابل دسترسی است و آنها میتوانند در این بازیها شرکت و خود را آماده کنند.
اریک گاردن، رئیس آزمایشگاه بازی در کالج امرسون میگوید: «این بازیها باعث میشود که مردم با ایدههای پیچیدهتری سر و کار داشته باشند و در عین حال سرگرم هم باشند. قدرت واقعی این بازیها در آن است که میتواند گفتمان بلایای طبیعی را از حالت خشک و جدی به بازی و سرگرمی تبدیل کند و در عین حال، آموزش خود را داشته باشد. بازیها باید به اهمیت این موضوعات توجه داشته باشند.»
خانم گاستین به منظور بسط این بازیها در رابطه با بلایای کالیفرنیا، با موسئولان رده اول مصاحبه میکند و اعضای صلیبسرخ، آتشنشانی، دپارتمانهای پلیس و همه مراکز درگیر کنترل و پیشگیری از بحران را ملاقات میکند تا این پروژه متوقف نشود و در سراسر کشور آمریکا توسعه پیدا کند. او حتی با اعضای انجمنها صحبت میکند تا بداند آنها از آمادگی در مقابل بحران چه میدانند و چه میخواهند بدانند.
پابلو سوارز، دستیار مدیر تحقیقات و ابداع در صلیبسرخ/ هلالاحمر معتقد است که این بازیها پتانسیل بسیار بالایی برای آموزش دارند. او میگوید که تجربه ما در بخش مطالعات انسانی نشان داده که هیچچیز نمیتواند به اندازه بازیها به مردم کمک کند تا خطر را درک و سعی کنند در مورد آن بیشتر بدانند. گاستین میگوید، «واکنش به بازیهایی که او در کالیفرنیا ایجاد کرده، تاثیرات چشمگیری داشته است. مردم میخواهند باز هم در مورد شرایط بحرانی بدانند و عضوی از جامعهای باشند که برای مقابله با بحرانها آماده است. ارتقای روابط بین افراد برای واکنش به یک شرایط بحرانی بسیار موثرتر و سودمندتر از رفتار فردی مردم است. چراکه وقتی آنها درحال پیادهکردن نقشهها و برنامههایشان در شرایط بحرانی هستند، همه با هم متحد میشوند.»
متخصصان با این سخن خانم گاستین موافقند. مطالعه روی موج گرمای مرگبار در شیکاگو در سال 1995، نشان میدهد که افرادی که به لحاظ اجتماعی، از دیگران جدا بودند، در معرض خطر بیشتری قرار گرفتند؛ و کسانی که ارتباط خوبی با دوستان محلی داشتند یا واجد روابط قوی اجتماعی مثل فعالیتهای انجمنی بودند، کمتر در معرض مرگ بودند و کمتر جان خود را از دست دادند.
«نیکول لاری»، مشاور باراک اوباما درباره آمادگی و واکنش در مقابل بحران، در دانشگاه نیویورک گفت: «تحقیقات و مطالعات زیادی در این باب صورت گرفته که نشان میدهد افرادی که روابط اجتماعی قویتری با دیگران دارند، در مواجهه با بحرانها عکسالعمل بهتری از خود نشان میدهند و عمر طولانیتری دارند.»
سایر بازیهای آمادهسازی در مقابل بحران نیز درحال محبوبیت بیشتر هستند. در پورتلند، بازی زامبیها صورت نمیپذیرد، اما آنها درحال شبیهسازی شرایطی هستند که مردم در زلزله با آن مواجه میشوند. در شهری که بهخاطر فرهنگ دوچرخهسواریاش شهره است، مسئولان پورتلند شرایطی را طراحی میکنند که نشان دهند چگونه دوچرخههای حمل محموله میتوانند منابع ضروری را در سطح شهر، در شرایطی که مسیرها محدود شده است، توزیع کنند. افراد شرکتکننده از دوچرخههایشان استفاده میکنند تا منابع و محمولههای 100 پوندی (45 کیلویی) را از نقطه آغاز تا نقطه پایان حمل کنند. آنها در طول مسیر، در مکانهای مختلف، محمولهها را برمیدارند.
آژانسهای فدرال نیز در این میان درحال استفاده از بازیهای آنلاین برای آمادگی در مقابل زلزله هستند. سایت Ready.gov خدمات عمومی کمپین تبلیغاتی ملی برای آمادگی در مقابله با فاجعه است که از بازیهای آنلاین برای آموزش کودکان جهت عکسالعمل در شرایط مختلف بحران، استفاده میکند. همچنین آژانس مدیریت بحران فدرال و دپارتمان امنیت داخلی، روی بازیای به نام «قهرمان بحران» سرمایهگذاری کردهاند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) در ابتدا از ایده بازی زامبیها بهعنوان ابزاری آموزشی و ارتباطی برای آمادگی در مقابل بحران استفاده کرد.
اولین گروههای مسئول در مدیریت بحران، از افسران پلیس گرفته تا آتشنشانان و تیمهای عملیاتی، بهطورکلی از تمرینهای آموزشی عملی استفاده میکنند تا اطمینان حاصل کنند که مردم میتوانند عکسالعمل خوبی در مواجهه با شرایط بحرانی از خود نشان دهند. آنها در این کار از بازیگران و ارایه نمایش هم استفاده میکنند. خانم گاستین میگوید: «زمانی که آنها توسط این شیوه آماده شدند، هیچچیز نمیتواند این آموزشها را از ذهن آنها پاک کند». او امیدوار است که با ایجاد بازیهایی جهت آمادگی در مقابل بحران، بتواند به عموم مردم، آموزش دهد که در مواقع اضطراری، عکسالعمل مثبت و سازماندهی شدهای را داشته باشند.
خانم گوستین، میگوید: «این بازیها فوقالعاده آموزنده و فوقالعاده جذاب هستند... و من امیدوارم که این بازیهای آمادگی در مقابل بحران را در همه شهرها ببینم.»
منبع: www.huffingtonpost.com
اریک گاردن، رئیس آزمایشگاه بازی در کالج امرسون میگوید: «این بازیها باعث میشود که مردم با ایدههای پیچیدهتری سر و کار داشته باشند و در عین حال سرگرم هم باشند. قدرت واقعی این بازیها در آن است که میتواند گفتمان بلایای طبیعی را از حالت خشک و جدی به بازی و سرگرمی تبدیل کند و در عین حال، آموزش خود را داشته باشد. بازیها باید به اهمیت این موضوعات توجه داشته باشند»
«تحقیقات و مطالعات زیادی در این باب صورت گرفته که نشان میدهد افرادی که روابط اجتماعی قویتری با دیگران دارند، در مواجهه با بحرانها عکسالعمل بهتری از خود نشان میدهند و عمر طولانیتری دارند.»