شهروند| اولین برتری ونگر مقابل مورینیو پس از 13 تلاش نافرجام، نمی‌توانست بی‌حاشیه و جنجال باشد. آرسنال برای کسب چهاردهمین قهرمانی‌اش در سوپرجام انگلیس نیاز داشت یکی از تنها 2 پاس سالم والکات در نیمه‌اول به ثمر بنشیند که این اتفاق هم رخ داد وگل چمبرلین، دومین قهرمانی متوالی پرافتخارترین تیم سوپرجام جزیره را رقم زد. درون میدان، 3 دفع توپ استثنایی پترچک در بازی مقابل سابقش ثابت کرد مورینیو علاقه زیادی دارد با فروش ستاره‌های ثابت اما هنوز کارآمد به رقیب مستقیم قهرمانی(پارسال لمپارد و امسال چک) رقبای چلسی را بیش از پیش تقویت کند. هر چقدر لمپارد فصل گذشته نتوانست مانع قهرمانی چلسی شود، دستان چک در سوپرجام سدی رسوخ‌ناپذیر بود.
دست ندادن ونگر با مورینیو و پرتاب یادبود
این رسوخ‌ناپذیری باعث شد در پایان بازی جمله تکراری از زبان آقای خاص در مواقع شکست شنیده شود: «تیم برتر میدان بازنده شد!» او لحظاتی قبل از مسخره‌کردن آرسنال به خاطر بازی دفاعی و ادعای زیر سوال رفتن فلسفه بازی این تیم، سهم خود از یادبود خاص تیم دوم سوپرجام که به هر یک از بازیکنان تیمش اهدا شد را به سمت سکوی تماشاگران پرتاب کرد و این یادبود به یک نوجوان خوشحال رسید. او در توجیه این اقدام از
طعنه زدن به ونگر غافل شد: «این یادبود، مخصوص بازنده‌هاست و به همین دلیل آن را به سمت تماشاگران پرتاب کردم. ونگر از دریافت جایزه خوشحال می‌شود!» این حرف‌ها شاید ناشی از عصبانیت او به خاطر رد درخواستش مبنی بر
 دست دادن از سوی ونگر بود. درست شبیه اتفاق رخ داده در هفته اول لیگ‌برتر ایران، اولین بازی بزرگ فصل جدید فوتبال انگلیس هم صحنه دست ندادن 2 نفر بود. مورینیو دستش را جلوی ونگر دراز کرد اما سرمربی فرانسوی با او دست نداد. مورینیو دراین‌باره هم حرف‌های جالبی زد: «خط مشی من و باشگاه حکم می‌کند با همه اعضای رقیب با احترام برخورد کنیم. من پس از پایان بازی در میانه میدان، کاملا در دسترس بودم و با برخی از بازیکنان آرسنال هم دست دادم. اگر کسی با من دست نداد، حتما نخواسته این کار را انجام دهد!» جواب ونگر خیلی سیاستمدارانه بود:  «در پایان بازی دست‌های زیادی را فشردم و فکر نمی‌کنم این مسائل آنقدرها هم بزرگ و قابل توجه باشد. حفظ احترام رقیب واجب و حیاتی اما گاهی دشواراست.»