شماره ۳۶۱ | ۱۳۹۳ يکشنبه ۲ شهريور
صفحه را ببند
پرونده

بلال آزاد شد
 گزارشی از آزادی محکوم به اعدامی که در نور، پای چوبه دار بخشیده شد
از جمعیتی که روز بخشش کنار دریا موج می‌زد خبری نیست.  آن روز هوا ابری بود، باد و سرما که نه، هیجان و ترس مرگ سرتا پایش را می‌لرزاند. امروز که در دفتر رئیس زندان نشسته دست‌هایش از هیجان می‌لرزد. دیروز یکی اعدام شد. امروز او آزاد می‌شود. چهارماه از لحظه‌ای که پای چوبه‌دار ایستاد، گذشته. صدای سیلی‌ای که 26 فروردین صورتش را نواخت از‌هزار چم چالوس گذشت و به استانبول و لندن و شهرهای دورتر رسید. بلال با این سیلی از مرگ جست اما بُعد عمومیِ پرونده هنوز مانده بود و باید سه‌سال و چهار ماه دیگر پشت این دیوار در چند قدمی دریا زندانی می‌ماند. حالا عبدالغنی حسین‌زاده برای دومین بار آمده و پای برگه‌هایی را امضا کرده تا بلال بعد از هفت‌سال از زندان آزاد شود.
قنبری دادستان نور درباره آزادی بلال گفت: بعد از بخشش 26 فروردین جو شهر آرام‌تر از گذشته شده و موارد سازش، حل‌وفصل خارج از دادسرا و منع قرار تعقیب بیشتر. بخششی که آقای حسین‌زاده انجام داد و اطلاع‌رسانی رسانه‌ها موج سازش را به راه‌ انداخت و ما بعد از آن عفو دیگری در شهر نور شاهد بودیم که البته غیرعلنی بود. بلال به خانواده حسین‌زاده و رئیس زندان و دادستان شهر قول داده چند روز بعد از آزادی برای همیشه از نور برود و زندگی تازه‌ای را آغاز کند. ساعت یازده است. نامه‌ آزادی را به دست رئیس زندان می‌دهند.  شالیکار به یاد می‌آورد جوانی را که حالا با آخرین امضاء آزاد می‌شود؛ شش‌سال پیش در نمازخانه‌ زندان ساوه در آغوشش گرفته و گفته بود فقط شما می‌توانید رضایت آزادی مرا بگیرید. شالیکار امضای همیشگی را می‌نشاند پای نامه‌ آزادی تا بلال ساعتی دیگر در خانه‌ کبری پاهایش را دراز کند و نفس راحت بکشد. شالیکار پرونده را دست سرباز می‌دهد تا برود بلال را برای آزادی صدا بزند. سالاریان، مدیرعامل انجمن حمایت از زندانیان، آخرین توصیه‌ها را به بلال یادآوری می‌کند؛ قولش را و برنامه‌های آینده را بلال می‌گوید: هر چه دارد مدیون سالاریان و شالیکار است و یاد نمازخانه می‌افتد و اولین دیدارشان. دست را می‌گذارد جای سیلی خاله‌مریم. «از آن روز نمی‌دانم چه شد، انگار که مادرم را از یاد برده باشم، مهر مادری خاله‌مریم بدجوری به دلم افتاد. هر پنج‌شنبه برای پسرش نماز می‌خوانم.»
به ساعت نگاه می‌کند. «من بچه‌ فقیر خانه بودم. مادرم همه‌ عمرش در شالیزار و خانه‌ مردم کار کرد. من هم از بچگی کار می‌کردم اما این اشتباه پیش آمد. باید جوان‌ها مرا ببینند و سرگذشتم را. » عقربه‌ی کوچک و بزرگ روی دوازده ایستاده‌اند. بلال با همه روبوسی می‌کند و می‌رود که بعد از هفت‌سال در امامزاده خالدِ کیاسلطان نماز بخواند، محله‌ منوچهرکلا را ببیند که چقدر بزرگ شده و شرجی دریا را روی پوستش حس کند و آن‌سو خاله‌مریم، مادر نمونه‌ سال، سفره‌ ناهار را بیندازد و جای عبداله را باز خالی ببیند.

مقصران آتش‌سوزی اسکانیا با 40قربانی مشخص شدند
شرکت خودروساز و وزارت راه و شهرسازی؛ مقصران حادثه تصادف اتوبوس اسکانیا در آزادراه قم - تهران، شناخته شدند.
«سیدمسعود هراتی‌موسوی» عضو کمیسیون بررسی سوانح اتوبوس‌های اسکانیا گفت: طبق بررسی‌های صورت‌گرفته معایب ذاتی اتوبوس اسکانیا محرز و قطعی شده که در محاکم قضایی درحال بررسی است و تصادفات هیچ ربطی به دستکاری رانندگان نداشته است. مشاور رئیس پلیس راهور ناجا افزود: در گروه کارشناسان، نقایص ذاتی کارخانه و تخلف سازمان ملی استاندارد محرز شده است. وی تصریح کرد: مقصران این حادثه وزارت راه و شهرسازی به دلیل نقص ایمنی گاردریل، سازمان استاندارد به‌خاطر نقص مستندات و عدم نظارت و شرکت سازنده به دلیل نقص ذاتی و تخلف از ایمنی هستند.
21 خردادماه امسال نیز حجت‌الاسلام‌ والمسلمین غلامحسین محسنی‌اژه‌ای دادستان کل کشور در سفری که به منظور ارزیابی نحوه خدمت‌رسانی به سیل‌زدگان شمال کشور داشت، گفت: یکی از مشکلات اتوبوس‌های اسکانیا، آتش گرفتن این اتوبوس‌ها است که در یک مورد اکثر سرنشینان آن سوختند و در موارد دیگر نیز مصدوم شدند.
وی با بیان این‌که دادستانی کل کشور پیگیر این پرونده است، خاطرنشان کرد: به هیچ‌وجه در مقام مچ گرفتن نیستیم بلکه تلاش داریم اگر این اتوبوس‌ها اشکالات فنی دارند برطرف شوند.
وی افزود: در این پرونده از وزارت صنایع و سازمان استاندارد، افرادی آمده و رفته‌اند و اکنون تعدادی از افراد در مظان اتهام قرار دارند که ممکن است پرونده برخی از آنان به دادگاه برود.

 


تعداد بازدید :  230