سوشیانس شجاعی‌فرد طنزنویس
[email protected]
اخیرا حرکتی در دنیای فاسد و منحرف غربی رواج یافته با عنوان Ice bucket challenge. حالا قضیه این چیست؟ افراد مشهور در جلوی دوربین می‌آیند و سه نفر دیگر را به چالش می‌خوانند که یا صد دلار به یک موسسه مشخص مربوط به مطالعه درباره بیماری‌های عصبی یا سرطان کمک کنند یا یک سطل آب یخ روی سرشان خالی کنند! مشهورترین ستارگان فوتبال، موسیقی، سینما و سیاست این چالش را پذیرفته‌اند و البته هم کمک مالی بسیار بیشتر از صد دلار کرده‌اند و هم برای کمک به این حرکت اسم سه نفر از همقطارانشان را گفته‌اند تا آنها هم به این کار خیریه بپیوندند! خب البته آن‌جا غرب است و هر کاری که بکنند، غلط است و همه بدند و ما خوبیم! یکی از خوبی‌های ما هم این است که مدام از غرب تقلید می‌کنیم و البته برای حفظ غرور ملی‌مان، آن را ایرانیزه می‌کنیم! پس ببینیم اگر آیس باکت چلنج را بخواهیم در ایران اجرا کنیم چه می‌شود؟!
حدادعادل: ابتدای امر باید فکری برای اسم غربی این جریان کرد، پیشنهاد من «چالش آوند آب یخ افکنده» است! خودم که به دلیل سن‌و‌سال نمی‌توانم آب یخ روی سرم بریزم و در این امر نیکو همراهی کنم، خشکه حساب می‌کنم! پیشنهادم هم برای به مبارزه طلبیدن علی لاریجانی است، ممکن است کژاندیشانی فکر کنند که این ربطی به رقابت بنده با ایشان بر سر ریاست مجلس دارد! نخیر ندارد!
علی لاریجانی: البته در فلسفه غرب، این‌گونه امور ناشی از نگاه اومانیستی به انسان است. غرب با نگاه سرمایه‌داری‌اش، فقط به فکر کسب درآمد است، ولو به صد دلار. دیگر به این فکر نمی‌کند که انسان با سطل آب یخ سرما می‌خورد و می‌چاید! بنابراین آقایان بفرمایید سرجاهاتون! آقایان در رأی‌گیری مشارکت بفرمایید. آقای کوهکن 50هزار تومن از محل تنخواه کمک کنید! به روابط‌عمومی مجلس هم بگید پوشش مناسب بدهند! سه نفر رو هم به چالش می‌کشم: علی مطهری، حمید رسایی، حسینیان.
علی مطهری: بنده عرض می‌کنم مخالف آزادی افراد نیستم، ولی ما باید به فرهنگ خودمان نگاه کنیم. بنده ترجیح می‌دهم به جای سطل آب یخ شربت گلاب و خاکشیر بریزیم روی سرمون. این با ارزش‌های فرهنگی و عرف جامعه ما سازگارتره!
حسینیان: بنده جک استراو رو به چالش می‌کشم. یا 50000 پوند باید به ما کمک خیریه کنه یا یک صندوق گوجه‌فرنگی روی سر خودش خالی کنه! آب یخ سوسول بازیه!
حمید رسایی: آقا من نمی‌دونم چرا داریم دست‌دست می‌کنیم؟ چرا مماشات می‌کنیم؟ چرا تعارف رو کنار نمی‌گذاریم؟ خود آقای رئیس‌جمهوری باید استیضاح بشه که چرا عوامل رسانه‌ایش در روزنامه شهروند دارند با فرمان گرفتن از غرب و سایت‌های فاسد غربی، سطل آب یخ به آسیاب دشمن می‌ریزند؟! عقبه این ماجرا هم به چند سال پیش و آن کمپین آب‌بازی در پارک آب و آتش برمی‌گردد! علی‌ایحال چون بنده نمی‌خواهم این زنجیره را قطع کنم، آقای ظریف را به چالش می‌کشم! شما یا باید به توافق هسته‌ای نرسید یا یک سطل بنزین روی سر خودت بریزی!
جواد ظریف: ما در بحث هسته‌ای موفقیت‌های زیادی داشتیم! نگاه دنیا به ما عوض شده، طی توافقی که با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا داشتیم، دیداری رو در ژنو تنظیم کردیم که... دوربین تلویزیون نیست؟! ای بابا، کشتم خودمو! بیار اون سطل آب یخو! بیار! من آقای مدیریت شهری رو به چالش می‌کشم!
باقر قالیباف: در بحث مدیریت شهری، ریختن سطل آب یخ به روی سر، کار درستی نیست، بنده و همکارانم در تلاش هستیم برای رفاه حال مردم عزیزمون در دو پارک جداگانه، یک پارک برای آقایان و یک پارک برای بانوان، این حرکت را سازماندهی کنیم. به‌زودی زمین‌های لازم برای ایجاد این پارک تملک خواهد شد و پیمانکاران مربوطه معرفی می‌شوند! البته در کنار این پارک‌ها هم چندین مجتمع تجاری و مسکونی احداث خواهد شد! ضمنا بنده می‌خواستم سطل آب بریزم روی سرم، ولی آب قطع بود! بنده آقای مسجدجامعی رو به چالش دعوت می‌کنم!
محسن رضایی: مسجدجامعی رفته تهران‌گردی! آقا یکی ما رو هم بازی بده! فقط دوره انتخابات یاد من میفتید؟! بنده معتقدم اگر اقتصاد مملکت درست بشه، نیازمندی وجود نخواهد داشت که جوان‌های ما که سرمایه اصلی کشور ما هستند، به این‌گونه امور بپردازند. ما نیاز به یک تحول فکری داریم که در مناظره‌های انتخابات بعدی به تفصیل درباره آن توضیح خواهم داد که برای اون هم مجبورم سه‌سال دیگه صبر کنم! میگم نمیشه من از الان دموی انتخابات رو بازی کنم؟!