شهروند| از دخالت فیفا بر سر انتقالش گرفته تا گروگانگیری و حسرت حضور در جام‌جهانی، آلفردو دی‌استفانو، فوتبالیست افسانه‌ای تاریخ، یک چهره خاص بود.
بدون جام‌جهانی
او بارها به خاطر وضع ناپایدار فرصت حضور در جام‌جهانی را از دست داد. آلفردو در 3 تیم‌ملی آرژانتین، کلمبیا و اسپانیا بازی کرد و وقتی می‌خواست جام‌جهانی 1950 در تیم‌ملی آرژانتین باشد، به ترکیب نهایی راه نیافت. آرژانتین به جام‌جهانی 4سال بعد نرسید اما اگر هم به سوییس می‌رفت دی‌استفانو به خاطر بازی در تیم‌های ملی کلمبیا با حکم فیفا حق شرکت در این جام‌جهانی را نداشت. وقتی تبعه اسپانیا شد، ماتادورها از حضور در جام‌جهانی 1958 باز ماندند. 4سال بعد مصدومیت مانع حضورش در جام‌جهانی 1962 شد و ستاره بداقبال در واکنش به این همه ناکامی، بلافاصله از فوتبال ملی خداحافظی کرد!
دخالت فیفا
هر 2 تیم رئال و بارسا، استعداد طلایی فوتبال آرژانتین را می‌خواستند و درنهایت تعجب رئال با پول بیشتر، بازیکنی که با بارسا قرارداد داخلی داشت را به خدمت گرفت. تیم کاتالونیایی به فیفا شکایت کرد و درنهایت حکم عجیب فدراسیون جهانی فوتبال، دی‌استفانو را ملزم به نیم‌فصل بازی برای مادریدی‌ها و نیم‌فصل تلاش در پیراهن کاتالونیایی‌ها کرد! بارسلونا در اعتراض به این حکم از تلاش برای خرید این جواهر استعفا داد و به همین راحتی، آلفردو با رئال تاریخ را به نام خود نوشت.
گروگانگیری
سینمایی‌تر از همه فریم‌های درخشش مرد متولد 4 جولای 1926 و وفات یافته در 7 جولای 2014، داستان ربوده شدن او در کاراکاس، پایتخت ونزوئلاست. گروهی انقلابی با نام مستعار «FELN» شب 24 آگوست سال 1963 در هتل محل اقامت رئالی‌ها با نام «پوتوماک»، دی استفانو را دزدیدند و بعد 3 روز او را آزاد کردند. ظاهرا آنها با این اقدام به قول خودشان می‌خواستند به طرفداران سیستم پادشاهی در اسپانیا گوشمالی بدهند! متهم اصلی آدم‌ربایی، سال‌ها بعد در فیلمی که از این اتفاق ساخته شد درحال شوخی و دوستی با دی‌استفانو دیده شد. آن آدم‌ربا با نام «پل دل‌ریو» الان یک نقاش معروف سبک کوبیسم در ونزوئلاست و دی استفانو، رئیس تا ابد افتخاری رئال مادرید. «دن آلفردو» که این هفته هشتادونهمین سالروز تولد و اولین سالمرگش است، این اواخر به خطر ازدواج با جینا گونسالس، منشی کاستاریکایی 50سال کوچک‌تر از خودش خبرساز شد اما نه به این خاطر بلکه به دلیل «دی‌استفانو» بودن در تاریخ فوتبال به یادگار مانده؛ مانند نقش روی یک سنگ!