كيست نا كام‌تر از آن كه از یقین، به
شك و حيرت روى آورد!؟       امام علی (ع)

درگه ناز
باغم عشق تو می‌سازیم ما
با تو پنهان عشق می‌بازیم ما
در هوای وصل جان افروز تو
پای بندِ درگه نازیم ما
مردمی کن بُرقع از رخ برفکن
تا دل و دین هر دو در بازیم ما
یک زمان از سر بِنه گردن‌کشی
تا به گردون سر برافرازیم ما
گر نخواهی گشت با ما مهربان
خانه هستی براندازیم ما
بعد از این با کس نه پیوندیم دل
بعد از این با خود نپردازیم ما
چون ز خسرو درد دل بشنید، گفت
غم مخور روزیت بنوازیم ما
امیرخسرو دهلوی