شهروند| رسیدن به مرز 50 ست برده در لیگ جهانی، تابوی بردن یک ست در اولین بازی در لیگ‌جهانی از سوی ما را شکست اما 2 شکست 3 بر یک در خانه آمریکا باعث شد با ناراحتی و بدون هیچ پشتوانه‌ای به خانه بازگردیم. درست مانند نیمه‌نهایی دوره قبل، آمریکا رقیبی بسیار بهتر از ما بود. شاید اگر بعد از دورقمی شدن امتیازات آمریکا در ست اول، ملی‌پوشان ما فرم خود را از دست نمی‌دانند، اوضاع متفاوت می‌شد. در ست دوم هم چندان خوب نبودیم؛ برخلاف ست سومی که به نفعمان تمام شد. هر چه از ست چهارم می‌گذشت، براختلاف افزوده می‌شد و سرانجام تیم چهارم دوره قبل مانند بازی اول، رقابت را 3 بر یک به مدافع عنوان قهرمانی باخت. 2 بازی، 2 باخت، 6 ست باخته و تنها 2 ست برده. امتیازی نداریم اما امید، چرا!
حیرت کواچ
در این شرایط اسلوبودان کواچ، مربی کروات تیم‌ملی برخلاف دوره گذشته، دچار نوعی سرگردانی شده است: «در مسابقه دوم با آمریکا تنها لحظاتی تیم‌ملی واقعی والیبال ایران را دیدم و نمی‌دانم چرا بازیکنانم می‌ترسند. آمریکا در این مسابقه خیلی خوب بازی کرد اما بازیکنان ما اشتباه و خطای زیادی داشتند. حدود 60بار تیم‌ملی ایران را هدایت کرده‌ام و هنوز هم نمی‌دانم چرا بازیکنانم خطا می‌کنند! باید این مشکل را حل کنم.سال گذشته وضع تیم بهتر بود وحداقل این‌که در هر بازی، 2 ست می‌بردیم.» هر چقدر
تیم‌ملی در زمین می‌ترسید، هواداران که سالن والیبال را به شکل سالن‌های داخل کشور کرده بودند با تشویق‌های مداوم و به‌وجود آوردن جوی استثنایی، شجاعت خود در حمایت از تیم را نشان می‌دادند. با این هواداران امید به تیم موج می‌زند؛ به‌خصوص اگر با حواسی کاملا جمع، ساعت 22 و 55 دقیقه جمعه‌شب در خانه لهستان به میدان برویم.
دیدار با لهستان
رقیب از قدیم‌الایام در والیبال تیم قابل اعتنایی بوده است؛ نشان به آن نشان که در 2 بازی اول امسال، روسیه را برد و 5 امتیاز از تیم مطرح شرق اروپا گرفت. برتری در این بازی با توجه به ریزش امتیازات در دیگر جدال‌های این گروه تا حدود زیادی آب‌رفته را به جوی برمی‌گرداند؛ محمد ترکاشوند، بازیکن اسبق تیم ملی، درباره شرایط تیم‌ملی گفت: «آمریکا آنالیز خیلی خوبی روی بازی تیم ایران داشت و نقطه ضعف‌های ایران را به خوبی می‌شناخت. سرویس‌های خوب آنها مقابل دریافت‌های ضعیف ما موجب شد نتوانیم خوب امتیاز بگیریم. آمریکا تیم خیلی خوب و مربی فهیمی دارد و به موقع می‌تواند تاکتیک‌هایش را عوض کند. بالاخره وقتی بازیکنان این تیم می‌توانند هم پشت خط باشند و هم دریافت کنند، مربی می‌تواند هر ارنج را مدام تغییر دهد اما بازیکنان ایران همه تک‌پستی هستند.» به‌هرحال در شرایط فعلی همه اسباب برای درخشش تیم افتخارآفرین دوره گذشته وجود دارد.