حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین سیدحسن خمینی در دیدار اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت با اشاره به توصیه امام(ره) مبنی بر ضرورت گزارش مسئولان به مردم از کارهای انجام شده در کشور، «ناصح بودن» را یکی از شروط سخن گفتن خواند و گفت: مخاطب باید بداند که گوینده قصد خیر دارد. خیلی اوقات فردی قصد صحبت می‌کند اما نیت او این است که مخاطب از او راضی باشد یا او را تحسین کند اما این لزوما به معنای پذیرش سخن از سوی مخاطب نیست. در این راستا گوینده باید به فهم مخاطب اعتماد کند و بداند که اگر مطلب درستی را بگوید مخاطب می‌پذیرد. بنابراین دلیل ندارد که صدای او بلند باشد، رگ گردن بیرون زده باشد و بقیه نیز ساکت باشند؛ بلکه اگر سخن درستی می‌گوید به فهم جامعه و مخاطب اعتماد کند. به گزارش جماران حسن خمینی یادآور شد: ما در عمر کوتاه خود در مقاطعی شاهد بودیم که فقط یک صدا شنیده می‌شد اما وقتی که صرفا یک صدای صحیح مطرح شد همه را تحت‌تأثیر قرار داد؛ «فأما الزبد فیذهب جفاءا و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض». در دوره تبعید امام حکومت وقت 15‌سال به‌طور مداوم با عبارات و عناوینی نظیر تحجر، ارتجاع سرخ و سیاه و... علیه ایشان تبلیغ کرد اما در پایان کار امام پیروز شد.
یادگار امام ادامه داد: ممکن است ابتدا گفته شود چرا یک سخن پ‍ژواک و طنینی ندارد، اما مطمئن باشید اگر سخن درستی در جامعه شنیده شود، دل‌های مردم به سوی آن جذب می‌شود. او خطاب به اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت گفت: این مسأله خیلی مهم است که به فهم مردم اعتماد کنید. حداقل در این روزگار باور به این مطلب بسیار آسان‌تر است، زیرا شاید قبلا گفته می‌شد جامعه بی‌سواد است اما امروز وضع دیگر بدان صورت نیست؛ روزی ملک‌المتکلمین در نشریه خود نوشت که امروز تمام ملت یکصدا خواهان چیزی هستند، درحالی‌که اکثریت قاطع مردم آن روز بی‌سواد بودند اما امروز وضع تفاوت کرده است و اگر قبلا گفته می‌شد مردم را به خاطر بی‌سوادی می‌توان فریب داد امروز این‌گونه نیست و سال‌های زندگی ما این واقعیت را ثابت کرده است.
یادگار امام راحل ادامه داد: چیزهایی که تصور نمی‌شد مردم بفهمند را می‌فهمند، گرچه ممکن است با ما سخن نگویند اما واقعیت‌ها در چشم آنها هست و الزاما اینگونه نیست که کسی که بلندتر صحبت می‌کند، مقبولیت بیشتری در جامعه داشته باشد یا کسی که بیشتر صحبت می‌کند با پذیرش بیشتری روبه‌رو شود. سیدحسن خمینی با تأکید بر ضرورت بیان خدمات توسط مسئولان، تصریح کرد: این کار از یک سو انجام وظیفه نسبت به دستگاه است، زیرا انسان باید خود را خوب جلوه دهد و اگر دروغ نمی‌گوید نباید بگذارد در مورد او دروغ گفته شود و او را بد جلوه دهند. این کار از سوی دیگر انجام وظیفه در قبال مردم است که آگاه و امیدوار شوند، زیرا امید مسأله بسیار مهمی است. وی افزود: بعضا گفته می‌شود امید به چه دردی می‌خورد؟ امید خاصیت‌های زیادی دارد. دو نفر زندانی که پرونده یک نفر از آنها به هیأت عفو رفته و دیگری منتظر اجرای حکم اعدام است هر دو در سلول کنار هم هستند اما یک نفر راحت می‌خوابد و دیگری استیصال دارد؛ جامعه امیدوار از یک جامعه مأیوس بسیار شاداب‌تر و زنده‌تر است و صرف این‌که یک دستگاه و خبر بتواند امید ایجاد کند، توفیق خیلی بزرگی
 یافته است اما اگر این امید به دلایلی دفع شود یا کسی آن را از بین ببرد نشاط بزرگی را  درجامعه از میان برده است.
یادگار امام «توهین‌آمیز نبودن» را ازجمله شروط لازم دیگر برای سخن گفتن دانست و گفت: گاهی اوقات رفتار سلبی ما می‌تواند توهین باشد؛ اگر در یک مجلس نسبت به شخصیت بزرگی بی‌محلی انجام شود، کاری انجام نشده اما صرف بی‌محلی توهین محسوب می‌شود. گرچه قبول دارم که در بعضی جاها جامعه شئون بی‌موردی قایل شده اما در جاهایی که عرف تعریف درستی از شئون دارد، باید آنها را رعایت کرد.
وی تأکید کرد: نیت ما هرچه باشد، توهین فرقی نمی‌کند؛ کار توهین‌آمیز توهین محسوب می‌شود؛ اگر قصد توهین نباشد، قبح فاعلی از بین می‌رود و قبح فعلی آن سر جای خود باقی می‌ماند.
وی با بیان این‌که ممکن است در حوزه تبیین کارهایی که انجام می‌شود با نقدهایی مواجه شویم، توصیه کرد: زبان به کام نگیرید و واقعیت را بگویید؛ دروغ نگویید و توهین نکنید. توهین با توجه به گوینده، شنونده و موضوع فرق دارد اما به شنونده اعتماد کنید زیرا انسان اساسا باید به حقیقت
 اعتماد کند.
  افراط  آفتی است که حوزه اندیشه و عمل ما را درگیر می‌کند
همچنین مراسم روز امام، زنان و خانواده با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدحسن خمینی نوه امام(ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی و تعدادی از زنان فرهیخته در حسینیه جماران برگزار شد.  حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسن خمینی در این مراسم با ذکر روایاتی از مرحوم صدوق درباره لزوم ایجاد تعادل و دوری از افراط و تفریط در جامعه گفت: «در زندگی باید معتدل باشیم چرا که افراط و تفریط یکی از آفت‌هایی است که حوزه اندیشه و عمل ما را می‌تواند درگیر خود کند.
او ادامه داد: «روزی که انقلاب شد تأکید امام‌خمینی(ره) در تعیین و فراگیری علوم توسط بخش عظیمی از جامعه یعنی زنان در سن تحصیل بود. در زمان انقلاب بسیاری می‌گفتند که این نگاه به زنان با موضوعی که خدا از زنان خواسته منافات دارد اما امام(ره) همیشه در تعلیم زنان تأکید ویژه داشتند که البته آثار این تأکید را امروزه می‌بینیم مثلا بالا رفتن سطح سواد در زنان و افزایش درصد زنان تحصیلکرده در جامعه نسبت به قبل از انقلاب کاملا مشهود است. حتی می‌بینیم که آمارهای مربوط به حضور زنان در بسیاری از بخش‌ها از مردان جلو زده است.»
نوه بنیانگذار انقلاب اسلامی گفت: در ابتدای انقلاب بعضی‌ها می‌گفتند زنان در راهپیمایی‌ها یا دفاع نباید وارد شوند: « اما امام همیشه می‌گفتند که فقط جهاد اولی از زنان برداشته شده ولی دفاع واجب است و باید زنان برای دفاع آموزش هم ببینند به‌هرحال این‌که ما به خاطر بعضی از افکار، زنان را از عرصه‌هایی که خداوند جایز شمرده محروم کنیم یعنی نقصان در دین. البته باید مواظب بود که در این حوزه چیزی به دین اضافه نشود. از طرف دیگر در حوزه امور زنان توجه به عفاف و حجاب بسیار مهم است بعضی می‌گویند عفاف برای زنان کافی است و حجاب یک موضوع جزیی است اما حجاب یکی از احکام دین است و باید برای سعادت جامعه به آن پایبند بود.» او ادامه داد: «ان‌شاءالله بتوانیم حقوقی که در امور زنان به جا مانده برآورده کنیم و جامعه انسانی را با توجه به بخش عظیم فرهنگ و صاحبان اصلی آن که زنان هستند سعادتمند داشته باشیم.»