یکی از اتفاقات خوب در پنجمین جشنواره فیلم شهر برگزاری مسترکلاس‌های ایرانی و خارجی با حضور چهره‌های سرشناس است.
یکی از این چهره‌های سرشناس که اتفاقا در افتتاحیه همین دوره، مراسم بزرگداشتش برگزار شد مسعود کیمیایی بود که مستر کلاسش با استقبال خوبی از سوی مخاطبان جشنواره مواجه شد. کیمیایی در این مسترکلاس ابعاد مختلف ساخت فیلم‌هایی را که شهر در آنها به‌عنوان یک ویژگی مهم محسوب می‌شود برای علاقه‌مندان سینما توضیح داد و بعد هم به سوالات آنها پاسخ گفت. کیمیایی با تأکید بر این نکته که برای رسیدن به یک تفکر شهری خیلی مهم است که در چه برشی از تاریخ باشیم و شهر عصبی و آرام با هم فرق می‌کنند و رنگ‌آمیزی‌های متفاوتی دارند، گفت: «سینمای شهری این نیست که فیلمی در شهر فیلمبرداری شود و این نیست که چون بازیگران در شهر بازی می‌کنند و در و دیوار دیده می‌شود، فیلم حتما شهری است. موضوع شهر باید در بطن داستان باشد. باید در لایه‌های مختلف و انباشتگی خرده فرهنگ‌ها این شهری بودن فیلم دیده شود.» او در زمینه بازیگری معتقد است وقتی قرار است بازیگری نقش فردی از یک طبقه اجتماعی را بازی کند، باید راه رفتن و آهنگین بودن واژه‌ها و نحوه بیان او شکل شهری به خود بگیرد. او به تفاوت‌های مهم بازیگری در تئاتر و سینما هم اشاره کرد: «کلاف نمایش با تئاتر به وجود آمده است، اما بازیگری تئاتر با بازیگری در سینما متفاوت است. بازیگر تئاتر در یک لحظه و پشت سر هم بازی می‌کند اما در سینما این طور نیست و بازیگر باید احساس‌های مختلفی با پلان‌های متفاوت
 داشته باشد.»
کیمیایی در ادامه این مسترکلاس درباره مسائل دیگری چون از بین رفتن قهرمان‌پروری در سینمای ایران هم صحبت کرد و علت آن را تعبیر اشتباه کارگردانان از مفهوم قهرمان دانست و در زمینه تأثیر زیبایی چهره در بازیگر شدن افراد هم گفت: « این‌که چهره‌ای زیبا تصور شود، این زیبایی در سینما نیست بلکه در ذهن مخاطب است که شکل گرفته و بر این اساس زیبای سینما یک چهره خاص است.» او در پایان مسترکلاسش در جواب سوال یکی از حاضران که پرسیده بود چرا هیچ‌وقت از بازیگران خردسال در فیلم‌هایش استفاده نکرده جواب جالبی داد: «برای من با بچه‌ها کار کردن سخت است، چون زبان مشترکی نداریم. نمی‌توانم اندازه یک کودک شوم و با او ارتباط برقرار کنم، برای همین نمی‌دانم به این سوال چه پاسخی بدهم.»