سیدسعید زمانیان دهکردی  نماینده مردم شهرکرد، بن و سامان

استان چهارمحال‌و‌بختیاری ازجمله استان‌های محروم کشور است. در این استان، شهرستان‌ها و روستاهای محروم زیادی وجود دارد و در مجموع از نظر زیرساخت‌های اقتصادی وضع مناسبی ندارد؛ به‌طوری‌که در شهرستان «بن»، وضع زیرساخت‌های اقتصادی تقریبا صفر است و در «سامان» حداکثر 10 تا 20‌درصد زیرساخت‌ها وجود دارد. حتی «شهرکرد» که مرکز استان است هم، در زمینه برخورداری از زیرساخت‌های اقتصادی چندان توانمند نیست. اصلی‌ترین معضل اجتماعی استان ما بیکاری و نبود زمینه اشتغال است. جوانان استان از بیکاری بیش از حد رنج می‌برند و متاسفانه سرانه درآمدی خانوارهای استان بسیار پایین است. موادمخدر و معضل اعتیاد که در شرایط رکود اقتصادی و بیکاری تشدید می‌شود مهم‌ترین دغدغه خانواده‌های استان است. بیکاری بسیار زیاد خانواده‌های چهارمحالی را متزلزل کرده است. متاسفانه آمار افسردگی در میان جوانان بالا رفته به‌طوری که در مواردی به 35‌درصد رسیده است. این زنگ خطری برای بدنه اجتماعی استان است که باید جدی گرفته شود.
ما مشکل فقدان سرمایه‌گذاری در استان داریم. سرمایه‌گذاری دولتی طی دهه‌های گذشته در استان‌های محروم صورت نگرفته و طبیعی است که بخش خصوصی هم تمایلی به سرمایه‌گذاری در این استان را ندارد. درحالی‌که ما از ظرفیت‌های عمرانی و صنعتی بسیار خوبی برخورداریم اما به دلایل مختلف استان چهارمحال‌و‌بختیاری مورد بی‌مهری دولت‌ها قرار گرفته است. گردشگری در این استان می‌توانست حرف اول را بزند اگر زیرساخت‌های لازم آن فراهم بود. در حوزه پتروشیمی و پالایشگاه ظرفیت‌های طبیعی خوبی داریم ولی افسوس آنطور که باید سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری نشده است. ما در حوزه صنایع تبدیلی هم ظرفیت‌های بسیار مناسبی داریم و استان چهارمحال‌و‌بختیاری یکی از قطب‌های کشاورزی کشور محسوب می‌شود اما تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها در همه دولت‌ها به نفع استان‌های محروم نبوده است. به‌طورکلی ما در هیچ دولتی آمایش سرزمینی نداشته‌ایم که از زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های جای‌جای کشور مطلع شویم و براساس منابع برنامه‌ریزی استراتژیک انجام دهیم و اعتبارات را عادلانه بین استان‌ها تقسیم کنیم. این اتفاق در طول دهه‌های گذشته در هیچ دولتی نیفتاده است.
استان چهارمحال‌وبختیاری از نظر اقتصادی در مقایسه با استان‌های برخوردار 50 تا 100‌سال عقب است. توسعه نامتوازن و بی‌عدالتی در توسعه همچنان در کشور ما ادامه دارد. به‌طوری‌که هر‌سال شاهد رونق استان‌های برخوردار و در مقابل شاهد عقب‌ماندگی استان‌های محروم هستیم. چهارمحال و بختیاری استانی محروم با پتانسیل‌های بسیار بالاست. ما درحالی‌که 8درصد آب‌شیرین کشور را تولید می‌کنیم، مردم‌مان از کم‌آبی رنج می‌برند. مطمئنا تغییر نگاه در بحث توسعه و توجه بیشتر به استان‌های محروم و کم‌برخوردار می‌تواند معضلات اجتماعی و مشکلات روحی و روانی مردم این استان را هم تحت‌تأثیر قرار دهد. آب، بیکاری، فقدان سرمایه‌گذاری مولد و موثر مهم‌ترین چالش‌های استان و مردم شهرکرد، بن و سامان است. البته ما در حوزه راه‌سازی، راه‌آهن و خطوط‌هوایی هم کمبودهای زیادی داریم که بارها به مسئولان دولتی مشکلات را اطلاع داده‌ایم ولی متاسفانه به دلایل مختلف اراده جدی در حل مشکلات مناطق محروم وجود ندارد.