شماره ۵۷۴ | ۱۳۹۴ چهارشنبه ۶ خرداد
صفحه را ببند
به بهانه نخستین نمایشگاه گالری «اُ» در‌ سال 1394
شیراز به روایت «امید بازماندگان»

سمیه باقری|  طبیعت خاطره‌انگیز شیراز که به موازات آن زندگی اجتماعی این شهر را نیز در بطن خود دارد، محوری‌ترین موضوع آثار «امید بازماندگان» است که این روزها میهمان گالری« اُ» است. کوه‌های سر به فلک کشیده شیراز که از نمای درون‌شهر و میان جاده به تصویر کشیده شده، بخشی از لحظات ماندگار شهر شاعرانه‌های ایران است که در این مجموعه به ثبت رسیده است. تصویری که در امتداد دیگر آثار این هنرمند به سمت روابط انسانی نیز کشیده می‌شود.
دودکش‌های روی پشت‌بام و نمایی دور از شهر در کنار باغی سرشار از رنگ و زندگی و یک خانواده منسجم ازجمله آثاری هستند که هر کدام قابی تازه برای لحظه‌های ثبت شده باز کرده‌اند. آثار مملو از رنگ و عناصر طبیعی است که احساسی دیرآشنا را به مخاطب القاء می‌کند.
بازماندگان که تاکنون چندین تجربه نمایشگاه گروهی و انفرادی را در کارنامه خود دارد، این بار با 20 اثر رنگ و روغن که به‌گفته خود او بهترین آثار سه‌ سال‌گذشته به شمار می‌رود در این نمایشگاه حضور یافته است.
لحظه‌ها به شکلی کلاسیک در آثار این هنرمند ثبت شده‌اند به همین خاطر همذات‌پنداری با فضای کارها بسیار سریع رخ می‌دهد به‌خصوص که در بیشتر آثار؛ روابط خانوادگی در شرایطی است که احساسی آشنا از معاشرت‌های ایرانی را در بطن خود دارد.
اين هفتمین نمایشگاه این هنرمند است که به‌گفته او براساس احساسی که نسبت به لحظه‌ها، فضا و شرایط زندگی داشته، شکل گرفته است. شیراز در این آثار در دو قالب طبیعت در کنار  زندگی اجتماعی؛ فضاها و روابط انسانی شکل گرفته است. در بخش نخست، طبیعت و زندگی اجتماعی به موازات یکدیگر به ترسیم کشیده شده است. به نحوی که به راحتی می‌توان تأثیر متقابل این دو عنصر را بر یکدیگر احساس کرد. تصویر یک ماشین که در انحنای یک جاده خاکی رو به غروب و کوه‌های سر به فلک کشیده شیراز دیده می‌شود ازجمله این نوع آثار بازماندگان است. به جرأت می‌توان گفت که اغلب این نوع کارهای این هنرمند سرشار از احساساتی است که نسبت به شیراز وجود دارد. درواقع شیراز در آثار این هنرمند پررنگ‌تر از تمام عناصر دیگر رخ نشان می‌دهد به نحوی که حتی روابط انسانی نیز در داخل طبیعت این شهر و تحت‌تأثیر فضا شکل گرفته‌اند. به همین خاطر یک خانواده دور یک میز با رنگ‌هایی شاد اما در فضای یک باغ دیده می‌شوند. باغی که باز هم عنصری پررنگ از شهر شیراز است. درواقع آثار این هنرمند  در بطن خود نگرش و نگاهی احساسی را به مخاطب القاء می‌کند. بازماندگان دراین‌باره معتقد است که احساس جاری در لحظات او را برای کشیدن این آثار ترغیب کرده است.  
اما در بخش دوم، آثار دارای یک روایت انسانی از روابطی هستند که بین افراد جاری است اما با زبانی ساده مخاطب را همراهی می‌کند.
خانواده‌ای که دور یکدیگر نشسته‌اند و مخاطب از قاب نقاشی می‌تواند جمع منسجم آنها را که با رنگ‌های روشن احاطه شده‌اند، ببیند. این نخستین اثری است که حسی دیرآشنا را القاء می‌کند. فضای اثر کاملا احساسی آشنا از معاشرت‌های ایرانی را در بر دارد. حسی که در ادامه به تصاویر دیگری از همین دست می‌انجامد و فضاها و موقعیت‌هایی را در بطن خود به نمایش می‌کشد که کاملا قابل درک هستند. رنگ‌هایی زنده، استفاده از عناصر طبیعی و ترسیم روزمرگی که کاملا از زندگی شخصی الهام گرفته شده ازجمله عواملی است که امکان درک آثار را به دور از تنگناها و پیچیدگی‌های معنایی برای مخاطب فراهم می‌کند. انگار که در کوچه پس‌کوچه‌های زندگی خود قدم می‌زنی و یکی از همان اپیزودهای خاص را در اطرافت دنبال می‌کنی و حالا در قاب نقاشی به تماشایشان نشسته‌ای.
بازماندگان در این‌باره می‌گوید: روند شکل‌گیری این نوع نقاشی در من آرام شکل گرفت به همین خاطر نمی‌دانم این شکل از کار تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
او که حدود 10‌سال روی این سبک متمرکز شده، معتقد است که شکل‌گیری آثار براساس لحظه‌هایی بوده که برای خود او نوعی درگیری ذهنی را در برداشته است.
بازماندگان، درباره همراهی طبیعت و زندگی اجتماعی در آثارش می‌گوید: فضای شهری شیراز و طبیعت آن با یکدیگر آمیخته هستند. به همین خاطر زندگی اجتماعی و روابط از این مقوله جدا نیست. به همین خاطر عنصر طبیعی مانند کوه‌های شیراز برای من مانند ترسیم اجداد گذشته است؛ اجدادی که جدای از زندگی امروز نیستند و در لحظه و روایت حضور دارند.
او معتقد است که رنگ و فضای یک محیط برای شروع کار موثرترین عناصر هستند.
این مجموعه که برگزیده آثار سه‌سال گذشته این هنرمند است نگاهی احساسی و فراگیر را نسبت به شهر شیراز به ترسیم می‌گذارد. بازماندگان، درباره فضای احساسی آثارش می‌گوید: من معتقدم که یک نقاش باید از بخش انسانی وارد اثر شود زیرا کار یک هنرمند با شعار بسیار متفاوت است. ضمن این‌که من به دنبال یک سوژه نیستم بلکه لحظه‌ها و تاثیرگذاری که یک تصویر روی من دارد گاهی درگیری ذهنی ایجاد می‌کند که آن را روی بوم می‌آورم.
نمای بلند ساختمان‌ها در یک چشم‌انداز، جاده‌ها، دودکش‌های روی پشت‌بام و ... بخشی از آثاری هستند که در این نمایشگاه وجود دارند. در این دسته از آثار نور به طرز قابل‌توجهی خودنمایی می‌کند. استفاده از عناصر طبیعی چون ابر، کوه، سایه، آسمان و ... نیز ازجمله دیگر ویژگی‌های این هنرمند است. دسته دیگر آثار بازماندگان اما در فضایی شخصی‌تر به تصویر کشیده شده است. فضایی که افراد و موقعیت‌های ساده زندگی را به دور از دستبرد روزمرگی‌ها به تصویر می‌کشد. انسان در این دسته از آثار او نقشی روایت‌گونه را ایفا می‌کند و مخاطب می‌تواند به دنبال آن با تجربه‌های دیرآشنایش سفر کند.  
آثار بازماندگان سرشار از نور، رنگ، طبیعت و زندگی است. زندگی که هر روزه شاید به سادگی از کنار آن می‌گذریم در آثار این هنرمند داخل یک قاب ماندگار می‌شود.
درواقع هنرمند تلاش کرده که تجربه زندگی‌اش را ساده و بی‌تکلف بیان کند. به جرأت می‌توان گفت که ثبت لحظات، تجربیات و خاطراتی که هنرمند در مکان‌های مختلف با اطرافیان و نزدیکانش داشته، بخشی از روایت آثار است. سادگی و احساس جاری در آثار بازماندگان عنصری است که به سرعت مخاطب را به وجد می‌آورد و این مسأله از عمده ویژگی‌های برجسته این هنرمند به‌شمار می‌رود.
امید بازماندگان هنرمندى خودآموخته است، او سال‌هاست که در کنار معمارى و طراحى داخلى به‌طور جدى مشغول نقاشى است. نقاشى‌هاى او بیان تجربه شخصى‌اش از زندگى در شیراز و روابطش با افراد است. ثبت یک لحظه از اتفاقات محیط اطرافش و به تصویر درآوردن خاطرات و تجربیاتش مهم‌ترین ویژگى آثار اوست.
بازماندگان در طول فعالیت هنرى‌اش دوره‌هاى مختلفى از کنش نقاشانه را تجربه کرده و با این‌که گرایش غالب او در این سال‌ها نقاشى فیگوراتیو بوده، اما در دوره‌هایى نیز آثار او تا مرز انتزاع پیش‌رفته و پالت رنگى‌اش به سیاه و سفید محدود شده است که این روند تلاش جست و جوگرایانه او برای دستیابى به بیان هنرى مورد نظرش را نشان می‌دهد.


تعداد بازدید :  253