شهروند| تیم‌ملی تکواندوی ایران برای دومین‌بار بر سکوی قهرمانی جهان ایستاد و سرمربی با انگیزه این تیم نیز عنوان برترین مربی جهان را کسب کرد. او و شاگردانش موفق شدند افتخاراتی را که تیم‌ملی تکواندو در‌سال 2011 با رضا مهماندوست به دست آورده بود و برخی تصور می‌کردند که تکرارش به این زودی‌ها در دسترس نباشد، بعد از 4سال در روسیه تکرار کنند. گفت‌وگوی «شهروند» با بیژن مقانلو را در ادامه می‌خوانید:
قبل از اعزام به روسیه برای حضور در مسابقات جهانی با اطمینان از قهرمانی صحبت نمی‌کردید اما این اتفاق حتی زودتر از پایان مسابقات رخ داد...
من همواره در مصاحبه‌هایم به مردم قول می‌دادم که دلشان را شاد خواهیم کرد چون تکواندوکاران همیشه چنین کاری را انجام داده‌اند. درست است که قول قهرمانی نمی‌دادم اما در دلم به تکواندوکارانی که با خودم به روسیه می‌بردم، ایمان داشتم و برای قهرمانی تیم را بسته بودم. خدا را شکر که این اتفاق هم رخ داد.
قبول دارید در برخی اوزان انتظارات از تکواندوکاران باتجربه بالاتر بود؟
ما رقابت سخت و دشواری با تیم‌های روسیه، ازبکستان و کره‌جنوبی داشتیم که این موضوع کارمان را در تمام اوزان سخت کرده بود. به‌هرحال نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که تمام مدال‌ها به تکواندوکاران ما برسد. رقبای ما نیز سرسخت بودند و درواقع مدال‌ها در اوزان مختلف تقسیم شد. نفراتی هم که حذف شدند با هر پیروزی خود امتیازاتی را برای تیم ایران به ارمغان آوردند. به‌هرحال همه‌چیز دست به دست هم داد تا این موفقیت حاصل شود.
شما در این رقابت‌ها جوانگرایی عجیبی انجام دادید؛ دراین‌باره صحبت کنید.
ما برای انتخاب نفرات هیچ‌وقت به نام‌ها نگاه نمی‌کنیم و همین امر سبب شد همدلی و همفکری در تیم به‌وجود آید که درنهایت باعث رسیدن به این افتخار شد. تصور می‌کنم شفافیتی که در کارمان به خرج دادیم باعث شد که این جوانان روی کار بیایند و ما هم خیلی به جا اعتماد کردیم. هیچ‌وقت من شخصا به بازیکنی نگفتم از تیم‌ملی برود یا نرود چون یک چارچوب مشخص برای تیم‌ملی تعریف کردیم.
رضا مهماندوست که پیش از این تنها عنوان قهرمانی ایران در مسابقات جهانی با سرمربیگری او به‌دست آمده بود، در این رقابت‌ها هدایت تیم آذربایجان را برعهده داشت. برخوردی با او داشتید؟
بله، رضا از دوستان خوب من است و به‌عنوان یک ایرانی افتخاری برای ما محسوب می‌شود. ما هیچ مشکلی با هم نداریم. به‌هرحال او زمانی در این جایگاه بوده و حالا من در سمت سرمربیگری تیم‌ملی انجام وظیفه می‌کنم.
مهماندوست در اینستاگرامش عنوان کرده بود که به‌زودی خبرهای خوشی می‌شنوید. شما او را رقیب خودتان می‌دانید؟
من فقط با خودم رقابت می‌کنم و هیچ‌کسی را رقیبی برای خودم نمی‌دانم. تفکرم همیشه این است که اگر خیلی زرنگ باشم، می‌توانم خودم را ثابت کنم و به آن اهدافی که در ذهنم ترسیم کرده‌ام، برسم. هنوز 2سال نشده که سرمربی تیم‌ملی هستم و ترجیح می‌دهم که مردم و مسئولان درباره کارنامه‌ام قضاوت کنند.
شما عنوان بهترین مربی جهان را نیز بعد از قهرمانی ایران کسب کردید. این عنوان سقف آرزوهای یک مربی است؟
این عنوان بسیار ارزشمند است و من آن را فقط برای خودم نمی‌دانم. ضمن این‌که هنوز اهداف زیادی داریم و نباید به این مقام‌ها دل خوش کنیم. کار ما به محض بازگشت به ایران برای مسابقات بعدی و کسب سهمیه کامل المپیک آغاز می‌شود و نباید از حریفان عقب بیفتیم.
پیش‌بینی‌تان از نتیجه تکواندوی ایران در المپیک 2016 چیست؟
در دوره‌های قبلی المپیک هر کشور 2 سهمیه داشت که ما معمولا یک مدال به‌دست آوردیم. در این المپیک این فرصت وجود دارد که 4 سهمیه کسب کنیم و امیدوارم که بعد از قطعی‌شدن 4 سهمیه 4 مدال خوشرنگ در المپیک برزیل به‌دست آوریم.