سیدشریف   حسینی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس

 تا زمانی که خودروسازی در کشورما با سیاست گره خورده و با اهرم سیاسی اداره می‌شود، قیمت‌ها افزایش و کیفیت خودرو در همین حد باقی خواهد ماند. به‌طور مثال، شما در هیچ کجای دنیا نمی‌بینید که بخشی از خودرو در یک شهر ساخته شود و باقی فرآیند تولید نظیر رنگ و ساخت دیگر قطعات در شهرهای دیگر با فاصله 300 تا 400 کیلومتری دنبال شود. این موارد که همگی از خودروسازی سیاسی نشأت می‌گیرد، موجب می‌شود تا بهای تمام شده خودرو افزایش یابد. برخی سیاسیون و حتی نمایندگان مجلس تنها برای به اثبات رساندن این موضوع که برای شهرشان کاری کرده‌اند، بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران را مجبور به احداث کارخانه در مناطقی می‌کنند که هیچ سنخیتی با آن صنعت ندارد. به عبارتی دیگر، عدم توجه به آمایش سرزمین موجب می‌شود تا فولادسازی در قلب کویر (با توجه به نیاز به آب این صنعت) احداث شود یا استخدام‌های تحمیلی در خودروسازی‌ها صورت گیرد که تمام اینها اثرات خودروسازی سیاسی در کشور است. در این حال مدیری که می‌پذیرد افراد غیرمتخصص را استخدام کند، فقط و فقط به ماندنش در آن پست فکر می‌کند. ما اعتقاد داریم که قیمت‌ها در بازار خودرو بالاست. زیرا همین فولاد که از مواد اصلی یک خودرو است، زمانی 2800تومان بود و حالا شده 1200 تومان؛ چرا با این کاهش قیمت خودرو ارزان نشد؟ البته که به نظر من، وزارت صنعت نیز به‌نوعی در قیمت‌گذاری دخیل است زیرا اعضای شورای رقابت مستقیما از سوی رئیس‌جمهوری منصوب می‌شوند. وزارت صنعت باید از پاسکاری مردم در این زمینه دست بردارد. بهانه خودروسازها بحث اشتغال است و هر زمان که از قیمت و تولیدات بی‌کیفیت آنان انتقاد می‌شود، یکصدا می‌گویند که اشتغال در صنعت خودرو به خطر افتاده است. دولت هم صنعت خودرو را به مکانی تبدیل کرده است که تنها در آن افراد و نزدیکان خود را به‌کار می‌گیرد. ما مخالف افزایش قیمت خودرو هستیم. به نظر من تا زمانی که سند توسعه صنعت نوشته نشود، کار درست نمی‌شود.