داوود  میرخانی‌رشتی مشاور انجمن خودروسازان

زمانی که ما در دولت نهم و دهم شورای سیاست‌گذاری خودرو را برای مدت زیادی تعطیل می‌کنیم و در مقوله قیمت‌گذاری نیز به سرکوب 10 ساله آن دست می‌زنیم، باید بدانیم که دیگر خودروساز و قطعه‌ساز به‌دنبال افزایش کیفیت و روند توسعه تکنولوژی نخواهد رفت. در بحث قیمتی باید توجه داشت که خودرو از قطعه تشکیل شده و قطعه از مواد؛ وقتی قیمت آنها بالا می‌رود، طبیعی است که هزینه‌ها بالا می‌رود. ما در این‌جا می‌توانیم بهره‌وری را افزایش دهیم تا افزایش قیمت‌ها جبران شود. ما در شرایط خاصی هستیم و نمی‌توانیم کارگرهایمان را اخراج کنیم. در این شرایط بهره‌وری بحث ناتمامی است زیرا ما ناگزیریم قیمت را بالا ببریم مگر این‌که کارخانه‌هایمان را به تعطیلی بکشانیم. 6‌هزار و 500‌میلیارد تومان ضرر در سال‌های 91 و 92 نشان داد که دیگر پولی برای تحقیق و توسعه نزد خودروسازان باقی نمانده است. در‌ سال 94 برخلاف صحبت‌ها، قیمت کارخانه‌ای محصولات افزایش نیافت و فقط یک‌درصد مالیات بر ارزش افزوده و هزینه شماره‌گذاری که مصوب مجلس و دولت است، اضافه شد. ما درخواست افزایش قیمت را برای‌ سال‌جاری هم داده‌ایم که این بستگی به نظر شورای رقابت دارد. درمورد کیفیت هم باید کارهای ریشه‌ای انجام گیرد. به‌طور مثال، باید ماشین‌آلات تعویض شود و دانش فنی را وارد کنیم. تمام عایدی تعرفه واردات به جیب دولت می‌رود و هر وقت دولت ارز دارد، پرچم تولید را بالا می‌برد. درحال‌حاضر بزرگترین مشکل خودروسازان و قطعه‌سازان تأمین نقدینگی است.