تستر گیتس  سفالگر و فعال اجتماعي

ما شروع کردیم به مشاوره دادن در سراسر کشور که چگونه با آنچه موجود دارید کار را شروع کنید، با آنچه که در دست دارید شروع کنید، چگونه از هیچ، چیزی بسازید، چگونه از پشت یک چرخ کوزه‌گری یا در محله خودتان یا در مقیاس یک شهر، جهان پیرامونتان را تغییر دهید.
یکی از چیزهای خیلی مهمی که من دریافتم این است که فقط فکرتان را برای یک پروژه مثل یک خانه قدیمی متمرکز نکنید، بلکه ارتباط بین یک خانه قدیمی، یک مدرسه محلی، یک رستوران کوچک نیز مهم هستند و آیا نوعی همیاری بین این چیزها وجود دارد؟ آیا می‌توانید آن افراد را به ابراز نظر وادار كنيد؟
من متوجه شدم اگر ساکنان محله‌ای موفق نشوند هنوز یک نبض در آنها وجود دارد. چگونه می‌توان این نبض را در این مکان، در افراد مشتاق یافت و سپس چگونه مردمی که مبارزه کرده‌اند را مجدد درمورد مکان زندگی هيجان‌زده كنيد؟ یک نفر باید این کار را بکند. اگر من یک طراح سنتی بودم، فقط درباره ساختمان صحبت می‌کردم و سپس یک تابلو «برای اجاره» پشت‌پنجره آن می‌گذاشتم. درواقع فکر می‌کنم شما باید بیش از این سازماندهی کنید، این‌که این راهی است که باید در آن مراقب باشید، این‌که چه کسب و کارهایی می‌توانند این‌جا رونق بگیرند؟ و سپس، آیا افرادی که در این‌جا زندگی می‌کنند در رونق دادن این کسب و کارها مرا همراهی می‌کنند؟ زیرا من فکر می‌کنم این تنها فضای فرهنگی و مسکونی نیست؛ بلکه باید بازآفرینی مرکز اقتصادی نیز باشد. بنابراین در نظر گرفتن همه اینها با هم احساس درستی به آدم
 مي‌دهد.
فکر می‌کنم که نمونه‌های بسیار زیادی وجود دارد از افرادی که کارهای بسیار شگفت‌انگیزی انجام می‌دهند، اما این روش‌ها گاهی مانند وقتی است که رسانه‌ها فقط از چیزهای خشونت‌بار در یک محل صحبت می‌کنند، بعد شما بر پایه مهارت خود و آن شرایط خاص، چه کاری در محله‌تان می‌توانید انجام دهید تا به‌نوعی با آن مبارزه کنید؟ خُب من دریافتم که اگر اهل تئاتر باشید، شما جشنواره تئاتر در فضای باز خیابان‌ها دارید. در برخی موارد، در محله‌های خاص، منابعی در دست نداریم تا کارهایی برای جلب‌توجه انجام دهیم، اما اگر راه‌هایی پیدا کنیم تا از حضور افراد بومی آن مناطق به علاوه افرادی که می‌توانند پشتیبانی‌کننده برنامه‌های محلی باشند، اطمینان حاصل کنیم، هنگامی که این افراد با هم جمع شوند، فکر کنم چیزی‌های شگفت‌انگیزی اتفاق خواهد افتاد.
در حال‌حاضر، در «گراند کراسینگ» ۹۹‌درصد سیاهپوست‌اند و ما می‌دانیم شاید افرادی که صاحب ملکی در یک منطقه هستند با کسانی که در خیابان‌ها عبور می‌کنند، متفاوت باشند. بنابراین منطقی است که بگویم «گراند کراسینگ» همین الان درجریان تغییری است متفاوت با چیزی که امروز هست. اما آیا راهی وجود دارد که درباره سازمان‌های مسکن یا زمین یا توسعه بر پایه نوع استقرار نمایندگی، فکر کرد تا از برخی فضاهای ایجاد شده حمایت کنند، چون وقتی شما 7500 قطعه زمین خالی در شهر دارید، می‌خواهید كاري در آن‌جا صورت پذیرد، اما به اشخاصی نیاز دارید که تنها به‌دنبال توسعه یک بخش نیستند، بلکه به تثبیت یک بخش علاقه‌مند هستند و احساس می‌کنم اغلب فرد طراح، واقعا انگیزه دارد، اما قسمت دیگر که آگاهی ساکنان محله است، آن قسمتی است که دیگر وجود ندارد. بنابراین چگونه شروع به ازدیاد ناظران مهم می‌کنید تا مطمئن شوید منابعی که برای افراد جدیدی که می‌آیند، در دسترس قرار دارد.
من فکر می‌کنم که زیبایی جزو خدمات پایه‌ای است. اغلب آنچه که دریافتم این است؛ هنگامی که منابعی وجود داشته اما در دسترس شهرها، محله‌ها یا جامعه‌های خاص محروم از منابع قرار داده نشدند، گاهی فرهنگ در زدن آن جرقه، کمک می‌کند و این‌که من نمی‌توانم هر کاری را بکنم، اما فکر می‌کنم راهی هست که اگر بتوانید از طریق فرهنگ وارد آن شوید و مردم را تشویق کرده تا به طریقی در آن منطقه سرمایه‌گذاری کنند، سایر تسهیلات رفاهی نیز شروع به رشد می‌کنند.