۱۰۶ سال پیش، برابر با بیستم آوریل ۱۹۰۹ میلادی، پیکر هوارد کانکلین باسکرویل، معلم آمریکایی که روز قبل توسط نیروهای دولتی به قتل رسیده بود، با شکوه کامل توسط مردم تبریز تشییع و در گورستان آمریکایی‌ها به خاک سپرده شد. هوارد باسکرویل معلم ۲۳ ساله در پاییز ۱۹۰۸ به دعوت مدرسه مموریال تبریز جهت تدریس تاریخ به ایران آمد که ورود او به تبریز مقارن با دوره سلطنت محمدعلی شاه در تهران، به توپ بسته شدن مجلس و آغاز استبداد صغیر بود. در‌‌ همان دوران مردم تبریز به رهبری ستارخان و باقرخان برای اعاده مشروطیت به پاخاستند که به دنبال این حوادث دسته‌ای نظامی به نام فوج نجات تشکیل شد. باسکرویل که دوره سربازی را در آمریکا فرا دیده بود، به قول خودش به جای نقالی تاریخ مردگان تصمیم گرفت مشق نظامی به جوانان بیاموزد. باسکرویل در جواب همسر کنسول آمریکا که از او خواسته بود از صف مشروطه‌خواهان جدا شود، ضمن پس دادن پاسپورتش گفته بود: «تنها فرق من با این مردم، زادگاهم است و این فرق بزرگی نیست.» هوارد باسکرویل در روز ۱۹ آوریل ۱۹۰۹ هنگامی که فرماندهی یگانی ۱۵۰ نفره از رزمندگان مشروطه‌خواه را در پیکار علیه نیروهای سلطنتی به عهده داشت، در حالی که فقط ۹ روز از جشن تولد ۲۴ سالگی‌اش می‌گذشت، به ضرب گلوله‌ای که به قلبش اصابت کرد، از پای درآمد.