اعضای تیم‌ملی زنان دوچرخه‌سواری افغانستان برای تمرین، دوچرخه خود را با خودرو به بیرون شهر منتقل می‌کنند تا به دور از نگاه‌های ناخوشایند، تمرین کنند. با این حال گاهی رانندگان در جاده با صدای بلند به آنها
ناسزا می‌گویند.
 این روزها اعضای تیم دوچرخه‌سواری زنان افغانستان مرزهای محدودیت برای زنان در یک کشور محافظه‌کار اسلامی را می‌شکنند. اعضای تیم‌ملی زنان دوچرخه‌سواری افغانستان برای تمرین، باید دوچرخه خود را با خودرو به بیرون شهر منتقل تا بتوانند به دور از نگاه ناخوشایند اهالی کابل تمرین کنند. آنها برای تمرین به خارج از کابل می‌روند تا کمتر جلب توجه کنند.
 با این حال گاهی رانندگان خودروهای درحال تردد در جاده‌ها هنگامی که این دختران دوچرخه‌سوار را می‌بینند با صدای بلند به آنها ناسزا می‌گویند. ملیکا یوسفی، عضو تیم‌ملی زنان دوچرخه‌سواری افغانستان می‌گوید، مربی آنها عبدالصدیق صدیقی همچون یک سپر برای آنها است و اگر او نباشد اعضای تیم‌ملی زنان دوچرخه‌سواری افغانستان نمی‌توانند
 تمرین کنند.
عبدالصدیق صدیقی، مربی تیم‌ملی زنان دوچرخه‌سواری افغانستان می‌‌گوید: این افراد همان کسانی هستند که به فرزندان‌شان اجازه رفتن به مدرسه نمی‌دهند. در زمان حکومت طالبان در دهه ۹۰ در افغانستان دختران اجازه نداشتند به مدرسه بروند. زنان بدون حضور یکی از اعضای مرد خانواده حتی اجازه بیرون رفتن از خانه را هم نداشتند. با وجود سقوط طالبان در افغانستان اما همچنان تبعیض‌های جنسیتی در این کشور وجود دارد.  ملیکا یوسفی، عضو تیم‌ملی زنان دوچرخه‌سواری افغانستان می‌گوید که مصمم است تا به‌عنوان اولین زن افغان در مسابقات دوچرخه‌سواری تور فرانسه شرکت کند.
 بیش از ۴۰ زن افغان این روزها در حومه کابل با این گروه تمرین می‌کنند.