شماره ۵۲۹ | ۱۳۹۳ پنج شنبه ۲۸ اسفند
صفحه را ببند
رنجنامه دکتر زهرا مصطفوی برای سیداحمد خمینی

|  دکتر زهرا مصطفوى  |    خواهر سیداحمد خمینی   |

سخن من از غربت تو بعد از رفتن امام(ره) است. در آن زمانى که هرچه در توان داشتى، براى مصلحت انقلاب به کار گرفتى، در حالى که تو خود مى‏دانستى و همه ملت عزیز مى‏دانستند که اگر تمایل به ریاست داشتى، انبوه جمعیتى که تا حرم تو را بدرقه کردند، پشت سر تو صف مى‏کشیدند. زندگى تو همیشه تلخ بود و امروز بر تلخى آن افزوده شده، تو که خود را فداى امام و انقلاب کردى، امروز نیز تو را براى انتقام از امام و انقلاب به قربانگاه مى‏برند، به اسم حمایت از انقلاب و امام، امام را تخریب مى‏کنند و براى رسیدن به این منظور، تو را جفاکارانه هدف گرفته‏اند.
فقط دل خوش دارم که مردم، انسان‌هاى صادق و خادمان واقعى خود را به‏سرعت و درستى مى‏شناسند، چرا که با آن تشییع عظیم خویش، مهر تأیید بر صداقت رفتار و کردار تو زدند و قدردان زحمات خالصانه‏ات بودند و هستند و یقین دارم که اگر درباره تو به قضاوت بنشینند و حکم کنند، تو از آن داورى سربلند بیرون مى‏آیى. و مى‏دانى که کارهایت را با دقت، نظر مى‏کردم و هرگاه نیازى به تذکر بود، مى‏دادم و چه خوب استقبال مى‏کردى و رمز نزدیکى ما در همین بود که براى هم مشوق و راهنما بودیم. انتقاد سازنده و ارزیابى منصفانه چه بالنده است اما دروغ و تهمت هرگز نمى‏تواند پایگاه قضاوت‌ها قرار گیرد، چرا که از واقعیت‌ها عارى است. من که مى‏دانم عشق تو به انقلاب آن بود که هر جا فکر مى‏کردى حضور تو فایده‏اى دارد، حاضر مى‏شدى. تویى که پیام تنفیذ ریاست‌جمهورى آقاى‌ هاشمى را خواندى، هواى رهبرى داشتى؟ تویى که حکم نمایندگى حج را گرفتى و به احترام امر مادر عذرخواهى کردى، براى پست و مقام قدم برمى‏داشتى؟ عزیزان آگاه، رفتار و کردار انسان‌ها در طول زندگی‌شان بیانگر زاویه نگاه آنها به دنیاست. عملکرد تو با همه امکاناتى که داشتى، گواه روح پاک و بى‏آلایش و خاضع و خدمتگزارت در مقابل مردم است. مردمى که هنوز هم که سال‌ها از رفتنت مى‏گذرد، از شنیدن سخنى ناروا درباره تو، این چنین از ما مى‏خواهند که ساکت ننشینیم و نظاره‏گر تهمت‌هاى بى‏اساس به تو نباشیم؛ آن هم از جانب کسانى که انگیزه و هدف آنان بر همگان روشن است که در اوج قدرت هم باید دید چه میزان مقبولیت اجتماعى و ذکاوت و تدبیرشان مورد تأیید این جامعه فهیم و دانا بوده است؟ برادرم! بر آنها که تو را نمى‏شناختند، عیبى نیست! بگذار تو را متهم کنند و هرچه مى‏خواهند بخوانند، ولى چه بگویم که امام را هم نشناختند!
منبع:  تلخیص شده به نقل از سایت جماران


تعداد بازدید :  73