[ سیما فراهانی] رنگ‌ها، طرح‌ها و نقش و نگارها را با ظرافت خاصی انتخاب کردند. هر قلم و هر طرح را با نمادی از صلح و شادی کشیدند. هر رنگ این تابلو، مخالفت با جنگ و ماتم را فریاد می‌زد. تابلویی که همزمان با هفته داوطلب، با مضمون حمایت از کودکان جنگ‌زده غزه و لبنان توسط مردم تهران رنگ شد. نقاشی ۶ متری صلح، جمعی از کودکان جنگ‌زده را در روزهای شادی و پس از پیروزی نشان می‌دهد. این نقاشی نمادین، روی قاب فلزی نصب و به مدت یک روز در چهار راه ولیعصر و پارک دانشجو مستقر شد. رنگ‌آمیزی نقاشی صلح با مشارکت بیش از ۲۰۰ نفر از عابران پیاده از ساعت ۱۰ صبح آغاز و تا ساعت ۱۹ تکمیل شد. پس از تکمیل نقاشی اصلاح آن توسط استادان این طرح، انجام شده و قرار است مدتی در موزه صنعتی نگهداری شود تا از طریق مزایده فروخته و هزینه تعمیر و بازسازی یک مدرسه در لبنان شود.
در این طرح «نرگس اسدزاده» استاد نقاشی داوطلب طرحی خام با عنوان صلح و مضمون حمایت از کودکان جنگ‌زده غزه و لبنان را روی پارچه بومی در ابعاد ۶ در ۲ متر کشید که با همکاری مردم رنگ شود.
طرحی شاد بر عکس‌های غم‌زده
این عضو جدید داوطلب جمعیت هلال‌احمر در گفتگو با خبرنگار «شهروند» جزئیاتی از این اقدام بشردوستانه را شرح داده و می‌گوید: «معمولا هنرمندان روحیه صلح‌طلبی دارند. من به شخصه از قبل آشنایی با هلال‌احمر داشتم و همیشه دلم می‌خواست در فضای دوستانه و صلح‌طلب هلال‌احمر مشغول به کار شوم. وقتی یک فرد نیاز به کمک دارد و هلال‌احمر همیشه نقش ناجی را بازی می‌کند، برای من خیلی ارزشمند و انسانی است. تا اینکه متوجه این پروژه شدم. بلافاصله قبول کردم که در چنین کاری نقش‌آفرینی کنم. با عشق و علاقه قبول و شروع به طراحی این نقاشی کردم. می‌خواستیم پیام صلح را اعلام کنیم. همانطور که می‌خواستیم پیش رفت و به هدفمان رسیدیم. از قبل، عکس‌هایی را که از بچه‌های غزه وجود داشت دیدم و بررسی کردم. در همه عکس‌ها، کودکان حال و روز خوبی نداشتند. اما من دوست نداشتم تصویر غم را بکشم. شاید تاثیرگذار باشد، ولی کمک زیادی نمی‌کند. من می‌خواستم همان بچه‌ها، در همان محیط، شاد باشند. می‌خواستم در همان عکس‌ها به جای غم، چهره‌شان خوشحال باشد. دوست ندارم هیچ بچه‌ای غمگین باشد. بنابراین همان عکس غم را، به صورت چهره‌ای خوشحال طراحی کردم. مادری را کشیدم که بچه‌ای را در آغوش گرفته، کودکی دیگر، نشسته پشتش یک کوه است که نشان از حمایت و استواری آنها دارد. کبوتر صلح بالای آسمان است. نماد هلال‌احمر را خارج از پرچم و در آسمان قرار دادیم که نشان دهیم این جمعیت بدون چشمداشت کمک می‌کند. به من فقط گفته بودند که طرح باید درخصوص بچه‌های جنگ‌زده باشد. بقیه ایده‌ها را خودمان طراحی کردیم. می‌خواستیم با این طرح نشان دهیم، که آنها از ما جدا نیستند. ما بخشی از آنهاییم و آنها بخشی از ما هستند. اینکه یاد بدهیم، تلاش کنیم حال آنها بهتر شود. دو روز روی این کار وقت گذاشتیم و درنهایت آن را به پارک شهر بردیم.»
مردم استقبال کردند
نرگس اسدزاده در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «خیلی از کسانیکه در این رنگ‌آمیزی با ما همراه شدند، تجربه اولشان بود. همه مردم، تمام تلاش خود را کردند که کار خوب پیش برود. خیلی‌ها را دیدم که حتی عجله داشتند، ولی برای لحظه‌ای کیف خود را زمین گذاشتند و قلم زدند. می‌گفتند پنج دقیقه هم که شده یک قلم به دست بگیرم و در این کار خیر سهیم باشم. هرکس خودش رنگ را انتخاب می‌کرد. معمولا رنگ‌های شاد انتخاب می‌شد. یک بخشی را هم من به آنها می‌گفتم که چه رنگ‌آمیزی داشته باشد تا گفتگوی رنگ‌ها اتفاق بیفتد. چینش رنگ‌ها مهم بود. اما مثلا اگر یک نفر می‌گفت می خواهم رنگ قرمز کنم، مانعش نمی‌شدیم. بیشتر مدیریت می‌کردیم که در نهایت اتفاق خوبی در تصویر بیفتد. اولش مردم، جسارت جلو آمدن را نداشتند. بچه‌های داوطلب ما از آنها دعوت کردند که این فضا برای آنها است. در نهایت انقدر شلوغ شد که در عرض چند ساعت این کار تمام شد. دیگر جایی برای ایستادن وجود نداشت. از آنها خواهش می‌کردیم که کمی صبر کنند تا فضا باز شود. مردم هم منتظر می‌ماندند تا فضا و رنگ به آنها داده شود. خیلی کار قشنگی بود و مردم استقبال کردند. در نهایت خیلی نقاشی منسجمی شد که تک تک مردم، در این کار دخیل بودند و ما را همراهی کردند.»
بچه‌های هلال‌احمر فوق‌العاده بودند
او در پایان صحبت‌هایش به جمعیت هلال‌احمر اشاره می‌کند و می‌گوید: «چیزی که در این پروژه برای من بسیار مفید بود، آشنایی بیشتر با هلال‌احمر بود. بچه‌های هلال‌احمر فوق‌العاده بودند. احساس می‌کردم کنار خانواده‌ام هستم. آنقدر سرمان گرم بود که حتی ناهار هم نخوردیم. با اینکه هوا خیلی سرد بود، ولی لذت‌بخش بود. این اولین تجربه‌ام با هلال بود. اما حالا دیگر عضو داوطلب شده‌ام. این تابلو قرار است به نمایش عموم گذاشته شود و با هزینه فروش آن برای بچه‌های جنگ‌زده یک مدرسه ساخته شود. البته یک مقدار جای کار دارد و کامل نیست. در حال تلاش هستیم تا ایده را به طور کامل انتقال دهیم.»
ترمیم دیوار مدرسه با نقاشی داوطلبان
سازمان داوطلبان جمعیت هلال‌احمر و شعبه استان تهران در هفته جهانی داوطلب در قالب رویداد بزرگ داوطلبی ماه‌تاب بیش از ۱۲ طرح و با حضور داوطلبان اجرا می‌کند. در این رویداد بزرگ ۲ طرح به مدارس مناطق روستایی اختصاص داشت که دو مدرسه یاس نبی و ملاصدرا در روستای قشلاق دوم قرچک را پوشش داد. در مدرسه پسرانه ملاصدرا ۱۵ نفر در قالب تیم سحر هلال‌احمر با ایجاد ایستگاه‌های بازی و شادی در زمینه‌های ورزشی، بازی فکری و هیجانی، نقاشی و ساخت ابزار خلاقانه و…دانش‌آموزان را با فعالیت‌های داوطلبانه آشنا کردند. در هر ایستگاه برندگان مسابقات جوایزی مثل کتاب قصه و بازی‌های فکری دریافت کردند. مدرسه یاس نبی هم میزبان ۱۵ داوطلب از شهرستان قرچک و استان تهران بود که با هدایت دو استاد نقاشی دیوار مدرسه را ترمیم و رنگ و نقاشی کردند. پس از پایان نقاشی دانش‌آموزان مدرسه که از نو نوار شدن مدرسه ذوق زده شده بودند، از داوطلبان با تشویق و خداقوت قدردانی کردند.
تجربه لذت‌بخش با گروهی همدل
کمند بهرامیان، نیز یکی دیگر از نقاشان این طرح است که به صورت داوطلب در این پروژه با هلال‌احمر همکاری کرد. او که قصد دارد همکاری‌هایش با هلال‌احمر را ادامه دهد، دراین باره به خبرنگار «شهروند» می‌گوید: «من از طریق یکی از دوستانم با این جمعیت آشنا شدم. آنها قصد داشتند که این نقاشی را بکشند.
وقتی شنیدم، به عنوان داوطلب در این پروژه شرکت کردم. یک فعالیت آزادانه بود که به نفع کودکان غزه در پارک شهر اجرا شد. قصدمان این بود که لحظات خوش و شادی را که حق این کودکان است اما محروم شده‌اند، تداعی کنیم. وقتی وارد این گروه شدم، خیلی لذت بردم. آنها خیلی صمیمی بودند و همه چیز در اختیارمان قرار دادند و هزینه‌ها را متقبل شدند. گروه خوب و همدلی بودیم. برای همین قصد دارم فعالیتم در جمعیت را ادامه دهم و عضو داوطلب شدم. احساس می‌کنم همه ما به شادی نیاز داریم و اینگونه فعالیت‌ها باعث شادی جمعی می‌شود. می‌خواستیم این شادی را به تصویر بکشیم. برای اجرا، با رنگ‌های آکرولیک، روی طرح، کار کردیم. سعی کردم حس شادی را با انتخاب درست رنگ‌ها نشان دهم. مردم هم خیلی استقبال کردند و همین مساله حس خیلی خوبی به ما داد. وقتی برای نقاشی دیوار به مدرسه جنوب تهران رفتیم، شادی بچه‌ها بود که به ما انرژی می‌داد. آن نقاشی نیز مربوط به کودکان جنگ‌زده بود. روی دیوار مدرسه کشیدیم و بچه‌ها روی آن کار کردند. حتی اعضای داوطلب هلال‌احمر که اصلا نقاش نبودند هم همکاری کردند. این نقاشی هم حدود 10 متر بود که روی دیوارهای مدرسه طراحی کردیم.»